Zo'n vervolg kun je volgens Chris Taylor op twee manieren doen. Je kunt het spelconcept bij het oude laten en vooral meer van hetzelfde bieden, of je kunt de opzet van de game zelf veranderen, in de hoop dat dit een nog beter product oplevert dan het origineel. Het zal niemand verbazen dat de man die bijna tien jaar deed over een vervolg op het alom geprezen Total Annihilation, voor het tweede kiest. Supreme Commander 2 is namelijk niet alleen veranderd qua eenheden en op visueel vlak, ook de tech tree, de economie en zelfs de pathfinding zijn aan verandering onderhevig.

Het eerste wat opvalt aan Supreme Commander 2 is dat de omgeving er een stuk intere anter uitziet dan in het eerste deel. Het getoonde level wordt opgesplitst door een gigantisch ravijn gevuld met een dikke laag mist. In het ravijn staan verschillende stenen pilaren, op gelijke hoogte met het door mensen vervaardigde platform dat tegen de rand van het ravijn is gebouwd. Het slagveld situeert zich dus boven de mistige afgrond. Wanneer er dicht op wordt ingezoomd lijkt het terrein wat eenvoudig, maar dat wordt meer dan goedgemaakt door de vele eenheden die in de verschillende gevechten betrokken zijn.

In Supreme Commander 2 strijden drie verschillende facties tegen elkaar, de United Earth Federation, Cybran Nation en de Illuminate. De Seraphim, de factie die in uitbreiding Forged Alliance werd geïntroduceerd, ontbreekt voorlopig nog. Hoewel de United Earth Federation en Cybran Nation geen grote veranderingen hebben ondergaan, is de Illuminate volledig opnieuw ontworpen, met andere eenheden en een nieuwe look.

Door het grote ravijn is het niet mogelijk om snel eenheden van de eigen basis naar die van de vijanden te sturen. Een van de nieuwe toevoegingen aan Supreme Commander 2 is daarom de Unit Cannon, een kanon dat eenheden kan lanceren naar een gewenste positie op het slagveld. Hoewel de ons getoonde demonstratie niet draaide om nieuwe eenheden, zagen we toch weer verschillende tanks, robots en vliegende voertuigen, soms met wel honderden tegelijk, op het scherm verschijnen.

De echte sterren van de game zijn nog steeds de experimentals. Dit zijn gigantische eenheden die nog in de experimentele fase van hun ontwikkeling zijn. Supreme Commander 2 zal in totaal over krap dertig verschillende experimentals beschikken, de ene nog groter dan de andere. In het eerste deel werkten de experimentals verra end goed voor experimentele wapens. In Supreme Commander 2 is dat niet langer het geval. Je kunt namelijk bepalen hoeveel tijd je steekt in het ontwikkelen van een experimental. Dit kan er in resulteren dat de vechtmachine nog niet helemaal is doorontwikkeld, met alle gebreken van dien. Dit brengt weer intere ante tactische keuzes met zich mee: ga ik mijn krachtige eenheid alvast loslaten op de vijand, of wacht ik tot ik er zeker van ben dat hij me niet in de steek zal laten op het slagveld?

Het zijn echter niet zozeer de eenheden die aan hevige verandering zijn ondergaan. Juist de economie en de gehele tech tree zijn op de schop gegaan. In de eerste Supreme Commander werden nieuwe eenheden vrijgespeeld door het onderzoeken van een nieuw tech level. Dit resulteerde er in dat spelers later in de game weinig gebruik bleken te maken van de vroege eenheden. Om dit probleem te verhelpen kiest Supreme Commander 2 voor een meer traditionele tech tree. Door het vernietigen van vijandige eenheden worden punten vrijgespeeld. Deze punten kunnen geïnvesteerd worden in de tech tree¸waardoor eenheden kunnen worden verbeterd of nieuwe eenheden kunnen worden vrijgespeeld. Hierdoor krijgen tanks bijvoorbeeld meer vuurkracht of de mogelijkheid luchteenheden neer te halen. Zo zullen vroege eenheden in Supreme Commander 2 ook later in de game nog bruikbaar zijn. Overigens kunnen defensieve spelers de upgrades ook met geld aanschaffen, zodat zij zonder gevechten op te zoeken kunnen beschikken over verbeterde eenheden.

Ook de economie wordt enigszins veranderd. Waar je in Supreme Commander nog in staat was om eenheden aan te schaffen voordat er genoeg geld binnen was gekomen, daar moet je nu eerst wachten tot dit bedrag daadwerkelijk op je rekening staat. Dit moet het spel duidelijker maken voor onervaren spelers, die anders aan het begin van het spel al in geldnood komen te zitten. Ook de pathfinding, een onderdeel waar veel RTS-games moeite mee hebben, is flink verbeterd. Eenheden zoeken nu dynamisch het optimale pad naar de gewenste locatie en, ondanks dat er soms wel honderden eenheden op het scherm te zien zijn, houden rekening met het pad van andere eenheden zodat er geen botsingen optreden.

Als er één ding mankeerde aan Supreme Commander, dan was het wel de Xbox 360-versie. Toch wil Gas Powered Games ook dit vervolg naar die console brengen. Hiervoor heeft men opnieuw gezocht naar de optimale besturing. Opvallend is dat de cursor een lijn trekt naar de dichtstbijzijnde eenheid. Deze eenheid kan zo snel geselecteerd worden, waardoor de cursor veel minder precies bewogen hoeft te worden en de speler dus sneller meerdere acties kan uitvoeren. Ook wordt de speler geholpen bij het selecteren van gebouwen. Niet alleen kun je als een gebouw geselecteerd is met behulp van de schouderknoppen wi elen tu en andere gebouwen, als je het gebouw deselecteert springt de game automatisch terug naar de laatst geselecteerde eenheden. Hierdoor is het mogelijk om snel eenheden aan te schaffen tijdens de gevechten.

Terwijl de speler in de PC-versie zelf groepen moet aanmaken als hij hier gebruik van wil maken, doet de 360-versie dit automatisch. Als er een aantal eenheden geselecteerd is wordt dit een groep. Als uit deze groep een deel van de eenheden wordt geselecteerd ontstaan er twee groepen, de geselecteerde eenheden en de rest. Indien ver uitgezoomd wordt, kan een groep in zijn geheel aangestuurd worden. De camera van de 360-versie kan net zo ver in en uitzoomen als die van de PC-versie en de nieuwe besturing komt gemakkelijk en vlot over, zodat de consoleversie gelijkwaardig zou moeten zijn aan zijn broertje.

Hoewel sommige aanpa ingen van Supreme Commander 2 over kunnen komen als een versimpeling van de game, iets wat volgens de makers deels komt vanwege het consolepubliek, lijken de aanpa ingen een meer consistente en duidelijkere Supreme Commander-ervaring neer te zetten. De verbeteringen leveren een vervolg op dat niet bang is zijn interne structuur te herzien, en zoals het er naar uitziet, voor een beter resultaat.