De Street Fighter-reeks is al bijna zo oud als de weg naar Rome en daar is ook een goede reden voor. De game klopt namelijk als een bus. De personages, de vechtbewegingen, de achtergronden en de algehele sfeer die het spel uitstraalt, is al sinds jaar en dag een gouden formule voor een zeer vermakelijke game. En waar andere vechtgames uitstapjes maken naar andere manieren van gameplay (van 2D naar 3D bijvoorbeeld) of zelfs een compleet nieuw universum aanboren, gaat Street Fighter IV terug naar de wortels van de serie. Ouderwetse 2D-gameplay, aangevuld met vechters van het eerste uur én enkele nieuwe personages.
En die personages, daar draait het uiteindelijk toch allemaal om in Street Fighter. Oudgedienden zoals Ryu, Ken, Dhalsim, Zangief, Chun-Li en Blanka hebben ervoor gezorgd dat de game staat waar het nu staat. Geen wonder dat Capcom in dit deel met 'slechts' vier nieuwe personages (en één nieuwe eindbaas) op de proppen komt, want waarom zou je iets verbeteren wat al goed is? Street Fighter IV biedt in totaal 25 vechters, waarvan er dus vijf helemaal nieuw zijn. De nieuwe gezichten wilden we natuurlijk direct uittesten en om maar meteen met de meest opvallende te beginnen, kiezen we Rufus. Rufus is een dikke kung-fu-vechter die, ondanks zijn ietwat aparte lichaamsbouw, behoorlijk hard kan uithalen. Wat heet, heb je al zijn bewegingen eenmaal onder de knie, dan vliegt hij letterlijk over je beeldscherm heen. Iets wat je niet zou verwachten als je hem voor de eerste maal aan het werk ziet.
Val je niet zo op dikke vechtersbazen, dan is Crimson Viper mi chien meer jouw ding. Deze dame ziet er niet alleen erg goed uit, ze speelt daarnaast ook nog eens erg lekker weg. Snelle trappen, afgewi eld met onberekenbare acties maken van haar een geduchte tegenstander die, mits in de juiste handen, niet is bij te houden. Even onberekenbaar en zelfs nog sneller dan Crimson Viper, is de Mexicaanse worstelaar en aspirant chef-kok El Fuerte. Deze jongen springt door het scherm alsof hij al jaren ADHD heeft, maar er nog nooit voor behandeld is. Zijn sterkste punt is zijn Infinite Combo Loop, die hij in feite oneindig kan herhalen. Dit levert ongetwijfeld weer voldoende irritaties op bij de tegenstander. Als laatste voelen we Abel, een mixed-martial artist-vechter, aan de tand. Abel houdt het midden tu en Zangief en Fei Long en is van dichtbij bijna onverslaanbaar door zijn levensgevaarlijke grijpaanvallen.
Gelukkig voelen de nieuwe personages direct vertrouwd aan. Soms heb je bij vechtgames nog wel eens het gevoel dat personages te geforceerd overkomen, maar Viper, El Fuerte, Rufus en Abel pa en perfect in het Street Fighter-universum. Sterker nog, wij zijn er van overtuigd dat deze vier vechters binnen afzienbare tijd op gelijke voet staan met Ryu en de andere veteranen. De bewegingen van de andere personages zijn trouwens nagenoeg hetzelfde gebleven, dus je hoeft je geen zorgen te maken dat je straks weer van voor af aan moet beginnen. Overigens speelden we de previewversie op beide consoles en het mag gezegd worden, dankzij de superieure vierpuntsdruktoets spelen we de game het liefst op de PlayStation 3.
Naast de nieuwe vechters heeft de game ook een bijzonder aangename face-lift ondergaan. De gameplay mag dan wel 2D zijn, de beelden zijn het allerminst. De nieuwe stijl valt nog het beste te omschrijven als een mengelmoes tu en cell-shaded en een olieverfschilderij. De meeste van jullie zullen al wel wat screenshots en trailers hebben bekeken, maar die vallen in het niet bij de beelden die je ziet als je de game daadwerkelijk speelt. Elke klap, trap of special move wordt vergezeld van kleine, maar mooie visuele effecten. Ga je over in een Ultra Combo, dan wordt het helemaal feest en weet je bijna niet meer waar je moet kijken. Jammer genoeg blijven de achtergronden qua afwerking wat achter bij de rest van het spel, maar zijn ze wel voorzien van grappige details.
Eigenlijk is er maar één conclusie mogelijk: Street Fighter IV gaat dit jaar hoge ogen gooien. Het is nog even afwachten wat de winkelversie van de game straks allemaal te bieden heeft en hoe lang het spel speelbaar blijft voor de 'eenzame' gamers, maar dat doet geen afbreuk aan de hoge kwaliteit van het spel. Grafisch is het spel helemaal af, zijn er voldoende personages om je mee uit te leven en ook de balans tu en de oude en nieuwe vechters zit goed in elkaar. Street Fighter heeft zich weer teruggeknokt naar de top!