De impact die Starcraft heeft gehad, valt zelfs twaalf jaar na uitgave nog maar moeilijk te bevatten. Nog steeds kan de game rekenen op een groot aantal trouwe fans, die de game nog altijd vrijwel dagelijks spelen. Ook op profe ionele gamingwedstrijden wordt Starcraft nog vaak opgestart. En dat maakt het maken van een tweede deel voor ontwikkelaar Blizzard een lastige opgave, want hoeveel kan men aan deze succesformule sleutelen zonder de kracht van Starcraft aan te tasten?
Verfijning
Op het eerste gezicht lijkt Blizzard voor het antwoord ‘niet veel’ te hebben gekozen, want bij het eerste potje valt meteen op dat er veel hetzelfde is gebleven. Nog steeds strijden de menselijke Terrans, de gemuteerde Zerg en de psychische Proto tegen elkaar om de overheersing van het universum. De drie partijen hebben nog steeds hun karakteristieke uiterlijk en eenheden tot de beschikking en lijken het te moeten doen met een grafische update.
Toch valt bij intensiever spelen op dat Blizzard zich wel degelijk op aanpa ingen heeft gericht, zij het voornamelijk aanpa ingen die de minder ervaren Starcraft speler niet meteen zullen opvallen. Verfijning is het sleutelwoord geworden, want Starcraft 2 moet nog meer dan het eerste deel een multiplayerfestijn worden. De toevoegingen zijn dan ook vooral gericht op het verbeteren van de kla ieke eenheden met nieuwe eigenschappen en het vervangen van andere eenheden met beter gebalanceerde tegenhangers. Uiteindelijk zijn daarmee vrijwel alle eenheden nieuw, dan wel aangepast, waardoor ook ervaren Starcraft spelers enigszins moeten wennen. De balans die Starcraft zo populair maakt, blijft daarin de primaire focus. Ergens is het echter wel een teleurstelling dat Blizzard niet meer risico durft te nemen, maar Starcraft 2 weet dankzij de verfijning een uitstekende kwaliteit te leveren.
Traditioneel
Het mag dan ook niet verbazen dat Starcraft 2 een ontzettend traditionele RTS is geworden. Waar andere games in het genre, wellicht zelfs uit angst voor de game van Blizzard, zich de laatste jaren steeds minder op elementen als het bouwen van een basis en de economie zijn gaan richten, daar heeft Starcraft 2 dit alles intact gelaten. Het RTS-type dat Starcraft twaalf jaar geleden hielp te definiëren, met basebuilding, een grote economie en lichte RPG-elementen, wordt door Starcraft 2 nog altijd aangehouden.
Dat wil overigens niet zeggen dat er totaal niets nieuws onder de zon is. De enkele nieuwe eenheden zijn mi chien niet radicaal anders dan hun voorgangers, maar brengen soms wel totaal andere tactieken met zich mee. Het meest opvallende hierin zijn de eenheden die in staat zijn om over rotswanden en kloven te klimmen. Hierdoor zijn nauwe doorgangen een stuk moeilijker te gebruiken als verdedigingspunt, omdat deze eenheden de doorgangen kunnen omzeilen.
Steen Papier Schaar
Daarnaast gaan de eenheden dieper dan alleen het bekende ‘steen-papier-schaar’-model dat in de meeste Real Time Strategy games zit. Positionering en snelheid spelen een veel grotere rol. Zo kan een eenheid die zich op een hoger gelegen platform bevindt vijandige eenheden makkelijker raken dan andersom. Maar ook het tijdig gebruiken van speciale eigenschappen speelt een cruciale rol. Zo kan de nieuwe Terran Viking transformeren van lucht- naar grondeenheid en andersom. Maak je hier op het juiste moment gebruik van, dan kan dat de Viking een tactisch voordeel geven. Net als in het eerste deel speelt micromanagement in Starcraft 2 dan ook een grote rol.
Toch is de game ook voor de nieuwkomers enigszins toegankelijker gemaakt. In tegenstelling tot het eerste deel wordt er in Starcraft 2 namelijk veel vaker bericht over aanvallen, zodat nieuwe spelers niet meer constant alert te hoeven zijn op wat er nu eigenlijk gebeurt. Toch zullen het vooral de spelers zijn die snel reageren en veel dingen tegelijk kunnen doen die een multiplayerwedstrijd winnen. Het is de micromanagement die Starcraft zo succesvol heeft gemaakt en die is dan ook volop aanwezig in het tweede deel.
Battle.net
De multiplayer moet een belangrijk onderdeel van Starcraft 2 worden, wat ook blijkt uit de vernieuwde versie van Battle.net, de online service van Blizzard. Niet alleen kunnen hier gewone multiplayerwedstrijden gestart worden, maar ook hele toernooiladders behoren tot de mogelijkheid. De matchmaking van Blizzard moet er door middel van leveling zoals in RPG’s bovendien voor zorgen dat spelers van gelijkwaardig niveau tegen elkaar uitkomen. Tegelijk biedt Battle.net een groot communicatienetwerk, waardoor het bij vlagen meer iets wegheeft van een site als Facebook dan van een gaminglobby.
Nu de bèta er hoogstwaarschijnlijk voor heeft gezorgd dat de balans in Starcraft 2 zo optimaal mogelijk is, rest ons alleen nog hetzelfde dilemma als dat van Blizzard. Want hoewel de ontwikkelaar zijn vertrouwde kwaliteit ook in Starcraft 2 weet te brengen, is het nog altijd teleurstellend dat twaalf jaar wachten zo weinig nieuws te bieden heeft.
Starcraft 2 is echter van een dermate hoge kwaliteit dat het Blizzard moeilijk kwalijk genomen kan worden. De veranderingen aan de game veranderen de gameplay niet op revolutionair niveau, maar zorgen wel voor nieuwe tactieken en mogelijkheden voor spelers. Ook vanuit de trouwe Starcraft fanbase lijkt de game goed ontvangen te worden, wat ontzettend belangrijk is voor een game als deze. Starcraft 2 lijkt daarmee niet hetzelfde lot te ondergaan als CounterStrike Source, dat door trouwe spelers van het eerste deel ma aal genegeerd werd. Of Starcraft 2 daarmee ook even succesvol wordt als zijn voorganger zal alleen de tijd ons kunnen leren, maar online staat deze game in ieder geval als een huis.