Geheel in de geest van Tom Clancy is het meest recente deel van Splinter Cell weer een sterk staaltje Amerikaanse spierballenspionage. Terroristen, geheime organisaties, wapenhandel, high-tech snufjes en een stevige dosis patriottisme. Het verhaal van Splinter Cell: Blacklist blinkt niet uit in originaliteit, noch wordt het vanuit een fris perspectief neergezet, maar niettemin is het onderhoudend genoeg om je in ieder geval in de actie te zuigen. Terroristen die een zwarte lijst gecreëerd hebben met een countdown aan terroristische aanslagen op Amerikaanse doelwitten over de gehele wereld, is namelijk een uitstekende motivatie om stad en land af te reizen met de wapens in de aanslag.
De intelligente oplo ing
We beginnen met Sam Fisher die verdekt opgesteld is en overzicht moet krijgen: hoeveel vijanden zijn er en wat is de beste werkwijze om ze uit te schakelen? Kiezen we voor de automatische kill via ‘execute’ en maken we zo twee man naar keuze af, om vervolgens de derde handmatig te verschalken middels een kogel door het hoofd. Waarna we terugvallen in de dekking om vanuit daar zijn aanstormende broeders onder vuur te nemen. Of pakken we het geheel lekker gluiperig aan en leggen we ze stilletjes een voor een om? Hoewel er geen straf staat op guns blazing op de terroristen af te gaan, maakt Blacklist het sluipen en vooral het niet-fataal uitschakelen van de tegenstanders wel verdraaid aantrekkelijk.
In Blacklist is de intelligente en geduldige oplo ing namelijk weer volledig van de partij en is dit ook vaak de meest effectieve manier om te werk te gaan. Van muurtje naar muurtje, hangend van richeltje naar richeltje. En geduld tonen. Veel geduld. Zo wachten we netjes op een patrouillerende vijand, snijden we in een soepele beweging zijn keel door en dumpen we hem vervolgens in een vuilcontainer. De rest van de patrouille heeft niets door en pas na een tijdje begint het bij ze te dagen dat er mensen mi en. Tegen die tijd hebben wij allang uitgevogeld hoe we deze situatie verder moeten afhandelen.
Van dekking naar dekking kruipend schieten we de rest aan gort, om zo weer een stap verder te komen. En hoewel het dekking ysteem uiterst effectief kan zijn, vertoont het soms wat lichte mankementen. Zeker de eerste paar pogingen wil je nog wel eens onbedoeld naar een verkeerd muurtje rennen of kom je tegen je wil in plotseling open en bloot in de vuurlinie te staan. Gelukkig leer je via trial-and-error beter waar de potentiële valkuilen zitten, waardoor je de volgende keer secuurder te werk kan gaan.
Een nieuw setje handschoenen
In de tweede mi ie verplaatst het sluipgeweld zich naar Irak. Vanuit de basis van Fourth Echelon (Sam Fishers nieuwe team) kunnen mi ies worden gekozen, die zich over de gehele wereld afspelen. Dit betekent veel variatie in spelomgeving. Waar we in de eerste mi ie door de straten van Benghazi slopen, krijgen we in de tweede mi ie, na wat scherpschutterwerk met Sams nieuwe collega Isaac Briggs, meer mogelijkheden om te klimmen en klauteren in het bergachtige gebied van Irak. Dit leidt ons uiteindelijk naar een soort kamp, waar een terrorist gevangen genomen moet worden. De eerste paar keer dat we een poging wagen om het kamp binnen te dringen, worden we door een hond opgemerkt die vervolgens door al zijn geblaf de aandacht wekt van een stel AK-47-dragende slechteriken. Opnieuw beginnen dus. Vooral in dit stuk van het spel blijkt goed hoe belangrijk het is om weer in stealth-modus te gaan. Met enkele vijanden die een helm dragen, is het een-tegen-veel-gevecht gewoon geen optie meer.
Zelfs de grootste schietfanaten moeten zich dus gaan bedienen van een stuk strategie. Dit maakt Blacklist uitdagend, maar is ook goed voor de in-game portemonnee. Aan het einde van een mi ie word je namelijk beoordeeld op je stijl van spelen. Veel schieten en doden levert je een hoge A ault-score op, stilletjes doden geeft je een hoge Panther-score, maar het meeste levert het stilletjes volbrengen van je mi ie zonder al te veel te doden op. Oftewel Ghost-stijl. Met het verdiende geld dat de score oplevert kun je gaan customizen. Nieuwe handschoenen, torso, laarzen, goggles of pistolen. Van alles kan geüpgraded worden. Dit is niet alleen cosmetisch, maar levert voordelen op als minder zichtbaarheid, sneller herladen of een betere bepantsering.
Spies vs. Mercs is terug
Behalve Sam Fishers terugkeer naar de schaduw, mogen we ook de Spies vs. Mercs weer verwelkomen in Blacklist. Het doel van deze modus is om als Spies drie computerterminals te hacken en als Mercs moet je dit zien te voorkomen. Waar de Spies goed in de omgeving opgaan, lekker wendbaar zijn en allerlei handige trucjes in huis hebben, zijn de Mercs een stuk logger. Dit maken ze dit goed met een sterke bepantsering, een zaklamp en aardig wat vuurkracht. Bovendien worden de Mercs vanuit een eerstepersoonsperspectief bestuurd. Dit maakt het schietwerk gemakkelijker, maar betekent tegelijkertijd dat het gezichtsveld kleiner is, waardoor er de constante dreiging is dat er een Spy in je nek hijgt.
In onze speelse ie spelen we vier tegen vier en wi elen we telkens tu en Spies en Mercs. Wat opvalt is dat communicatie onderling e entieel is. Als hackende Spy ben je kanonnenvuur, mits de Mercs niet goed afgeleid of afgemaakt worden door je collega’s. Vooral vanuit de schaduw is het soms kinderlijk eenvoudig om een onoplettende Merc af te maken. Tegelijkertijd ben je enorm kwetsbaar als je als Spy open en bloot door een level beweegt. Een goede strategische aanpak, plus de nodige vaardigheden zijn dus nodig om een goed figuur te slaan in deze modus. Of het heel breed opgepakt gaat worden, is even afwachten. Bovendien is het spelen als Merc ook aantoonbaar minder leuk. Blacklist is geen shooter, maar die rol wordt je soms wel opgedrongen, waardoor we ons af en toe meer figuranten in een spionnenfilm voelden dan waardige opponenten.
Met het toevoegen van de Spies vs. Mercs-modus en een hernieuwde focus op het sluipen, laat Ubisoft echter wel zien dat het naar zijn fans luistert. Het blijft gelukkig ook zijn eigen lijn volgen, door het behouden van de vrijheid om ook als minder die-hard sluiper snel genoeg vorderingen te kunnen maken in de game. Helaas konden we de coöpmodus nog niet uitproberen, maar ook zonder deze modus weet Splinter Cell: Blacklist een goed figuur te slaan.