Ergens in de nabije toekomst wordt astronaut Morgan Yu wakker aan boord van ruimtestation Talos One. Dit ruimtelaboratorium is half verwoest en de bemanning is nergens te bekennen. Nou ja, de bemanningsleden die nog ademen dan, want zodra Morgan een paar stappen zet ziet hij een vertrek vol met lijken. Het duurt niet lang voordat hij erachter komt wat de oorzaak van deze spontane ma asterfte is: in alle slaperigheid stoot Morgan een prullenbak om die een alien in vermomming blijkt te zijn. Met enige moeite en een provisorisch wapen weet hij het spinachtige wezen een enkeltje naar het alien-hiernamaals te verkopen, maar het is duidelijk dat de astronaut diep in de problemen zit.
Net als het origineel speelt de reboot van Prey zich af in een ruimtestation met ongenode gasten. De term ‘reboot’ is hier goed op zijn plaats, want er is maar zeer weinig aanwezig dat aan de originele Prey doet denken. Het levende ruimtestation en de tripjes naar de geestenwereld uit het origineel zijn vervangen door een werkelijk gigantisch ruimtelab dat meer gangen en ruimtes kent dan sterren in een klein heelal. Dat Morgan geen toegang heeft tot de geestenwereld is overigens niet direct een gemis, want er zijn genoeg andere vreemde manieren om van je af te bijten.
Verzamelen en (jezelf) verbouwen
Veel echte wapens of munitie zul je niet vinden, wat het lastig maakt om de van vorm veranderende aliens een kopje kleiner te maken. Je wordt echter geen astronaut met een IQ van 80, dus bedenkt Morgan daar snel iets op. Door middel van de Recycler, een apparaat wat al snel op je pad komt, kun je voorwerpen uit elkaar halen en de onderdelen opnieuw gebruiken. Prey geeft je genoeg verschillende wapens, maar je zult deze zelf moeten bouwen en upgraden met het gevonden materiaal. Vaak zijn deze wapens van origine een stuk gereedschap.
Neem de Glue Gun, die je kunt gebruiken om reparaties te verrichten op Talos One. Deze reparaties geven je soms toegang tot nieuwe delen van het ruimtestation. Mocht je echter tijdens het repareren van een gebroken pijp belaagd worden door een alien, dan kun je deze met behulp van de Glue Gun vastplakken aan de vloer, waarna je ‘m met een ander provisorisch wapen te lijf gaat.
Ondanks het verdwijnen van de spirituele gameplay van het origineel is deze reboot niet vrij van bijzondere krachten. Door middel van gentechnologie, genaamd Neuromods, kan Morgan zijn eigen DNA veranderen, waardoor hij bijzondere krachten krijgt. Zo kan Morgan na verloop van tijd dezelfde gedaanteveranderingen ondergaan als de alien die zich als prullenbak voordeed. Het is dus mogelijk om jezelf als koffiekop of fruitschaal te vermommen en je al rollend en rinkelend door het ruimteschip te verplaatsen. Dit is echter slechts één van de vele krachten die Morgan zichzelf kan aanmeten in zijn gevecht tegen de aliens op het schijnbaar verder verlaten ruimtestation.
Alles op het gemakje
Dat het ruimtestation gigantisch is, blijkt wel als we een tripje naar de buitenkant ondernemen. Talos One is dan deels verwoest, er is nog meer dan genoeg over om uren in te verdwalen. Het duurt een goede drie minuten eer we weer een ingang vinden waar we naar binnen kunnen om onze zoektocht naar de oorzaak van al deze narigheid voort te zetten. Als de luchtsluis achter ons sluit kijken we eens goed om ons heen en komen we tot de conclusie dat we zo’n beetje alle kanten op kunnen. De vrijheid die dat met zich meebrengt is plezierig voor de ontdekkers onder ons, al zien we veel backtracking in het vooruitzicht. Overal lonken namelijk doorgangen die slechts tijdelijk onbegaanbaar lijken, wachtend op het juiste gereedschap om ze te openen.
Wat ook opvalt is dat de actie dan soms heftig moge wezen, maar het tempo van de game over het algemeen laag lijkt te liggen. De nadruk ligt voornamelijk op het ontdekken van zowel omgeving als verhaal, met enkele zorgvuldig uitgedachte momenten waarop de confrontatie aangegaan dient te worden. En zelfs als het gevecht dan losbarst, merken we nog dat we afdoende tijd hebben om een plan te bedenken. Geen overbodige luxe, want door de vele krachten en gereedschappen zijn er genoeg manieren om een alien koud te maken. Mocht je nu toch bang zijn om je schone onderbroek op het spel te zetten, dan kun je in veel gevallen de confrontatie mijden. Ook voor angsthazen is dus plaats in Prey.
Als we de balans opmaken, dan zien we sterke gelijkeni en met een game die alweer wat jaartjes oud is. Tel de volgende zaken op: een half verwoeste en afgelegen gemeenschap, het craften van je eigen gereedschap en wapens, het gebruik van genetische technologie om je krachten te geven en een wereld met veel vrijheden en backtracking. Als je zojuist aan BioShock dacht heb je niet alleen tien punten verdiend, maar krijg je meteen een goed idee van de gameplay die Prey je biedt. Een veelbelovend vooruitzicht dus, al zal menig speler vele malen gek worden van de vraag: “Is dat nou een BIC-pen of een alien die mijn hersens op wil eten?”
Prey komt ergens in 2017 uit op pc, PlayStation 4 en Xbox One.