Sommige sporten lenenzich uitstekend voor een videogame. Met name sporten waarin tactiek, inzicht ofsnelle reflexen belangrijker zijn dan nauwkeurigheid of uithoudingsvermogen,vertalen zich doorgaans uitstekend naar een digitale versie. De meeste ontwikkelaarshebben dit principe door en daarom krijgen we wél een jaarlijkse versie vanvoetbal of basketbal, maar niet van pakweg hardlopen, gewichtheffen of darts.Maar dat was buiten Oxygen Interactive gerekend, dat dankzij plebszender SBS6het darten in Nederland in rap tempo aan populariteit zag winnen. Het idealemoment om eens een dartgame te maken, zo moet men gedacht hebben, want de sportis eindelijk buiten Groot-Britannië aan de man te brengen. PDC World Championship Darts 2008 is alweer de tweede dartgamevan Oxygen overigens, maar het eerste deel is jammer genoeg aan ons voorbijgegaan. Het spel heeft de officiële licentie van de PDC, één van de tweewereldwijde dartbonden en biedt een groot aantal Engelse darters, één Canadeesen twee Nederlanders: Roland Scholten en natuurlijk Raymond van Barneveld.Nederland is dus zowaar de tweede dartnatie in deze game en mi chien weldaarom heeft men het spel ook netjes in het Nederlands vertaald, behalve hetcommentaar overigens. Alle spelers worden natuurgetrouw nagebootst, al wordtbij van Barneveld wel een paar centimeter haarlijn naar voren toe gesmokkeld. En dan het spelen zelf. Want de eerste vraag die PDC WorldChampionship Darts 2008 bij ons opriep was toch wel: “Hoe maak je in godsnaameen leuk dartspel?”. Afgaande op een previewversie voor de PS2 is het antwoord:“Onmogelijk, behalve op de Wii mi chien”. Het darten stelt namelijk niet meervoor dan de plek aanwijzen waar het pijltje moet komen, om vervolgens eenmetertje op de juiste plek stop te zetten (door de analoge stick op en neer tebewegen) zodat de dartpijl precies daar uit komt waar je het mikpunt geplaatsthebt. Stop je het metertje te vroeg of te laat, dan komt de pijl afhankelijkvan je afwijking iets te hoog of te laag op het dartbord. Op spannendemomenten, bijvoorbeeld wanneer je uit kunt gooien of wanneer je op het puntstaat een 180 (spreek uit: wan hundertend eegtie) te maken, gaat je cursor een beetje heen en weer wiebelen enwordt de onzekerheid wat groter. En dat is zo ongeveer het hele spel.Na drie pogingen had ik mijn eerste 180 al te pakken endaarna rol je eigenlijk moeiteloos door de rest van het spel heen. Het completegebrek aan leercurve en uitdaging zorgt ervoor dat je PDC World ChampionshipDarts 2008 na pakweg een kwartiertje wel gezien hebt. Je kunt als je wil eenheel toernooi doorlopen, maar er is geen enkele motivatie om dat te doen. Nadatje twee potjes dik hebt gewonnen, heb je het allemaal wel gezien. Ook inmultiplayer is er nauwelijks reden om een virtuele dartgame te gaan spelen.Voor hetzelfde geld heb je een fatsoenlijk dartbord met pijltjes, veel leukerdan het virtueel pijltjes gooien. Wat overigens wel leuk is, is dat er voor demultiplayermode een aantal alternatieve spelmodes zijn voorzien die voor ietsmeer strijd tu en de spelers zorgen maar die je net zo goed op een gewoondartbord kunt spelen. Nu ben ik mi chien wel heel negatief over eenpreviewversie, maar ik zie geen enkele manier waarop deze game nog te reddenvalt. De productiewaarden zijn redelijk voor een dartspel, met zowaarcommentaar en juichend publiek, maar de commentaarstem is door het hevigeaccent slecht te verstaan en hij praat daarbij ook nog eens dwars door de manheen die de scores opleest. Visueel is het spel aardig, maar niet briljant.Echte dartfans zullen er mi chien even plezier aan beleven, maar wanneer echtdarten zo binnen handbereik ligt, zie ik geen enkele reden om het virtueel tedoen. Zeker niet wanneer de uitwerking zo beperkt is dat je na een kwartierspelen nog nauwelijks iets aan je spelkwaliteiten kunt verbeteren. Alleen vooreen eventuele Wii-versie gloort er nog hoop, mits men de beweging van het echtedarten nauwkeurig weet te benaderen.