Drank- en drugsgebruik is een zwaarbeladen thema waar voorzichtig mee omgesprongen dient te worden. De meeste games kiezen vooral voor entertainende waarde en hechten nauwelijks belang aan de serieuze kant van de problemen. Wie heeft zich bijvoorbeeld niet helemaal klem gezopen in Grand Theft Auto IV, om vervolgens achter het stuur van je auto plaats te nemen om zigzaggend over de straat een paar mensen dood te rijden? Lachen joh. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de game-industrie niet volledig serieus wordt genomen door bepaalde politieke groeperingen en belangenorganisaties.
Persoonlijk
Onafhankelijk ontwikkelaar Minority wil met Papo & Yo een persoonlijk verhaal vertellen, zonder daarbij uit het oog te verliezen dat ze een game aan het maken zijn. Een spel moet namelijk wel leuk blijven om te spelen, hoe zwaar het achterliggende verhaal ook is. De game is gebaseerd op de jeugd van een van de teamleden, Vander Caballero. Zijn vader gebruikte drugs en alcohol om te ontsnappen aan een zwaar bestaan, maar hierdoor veranderde hij van een goede man in een kwaadaardig persoon. Dit heeft uiteraard zijn effect gehad op de kindertijd van Caballero, die alleen maar aan het leed kon ontsnappen door zich in de virtuele werelden van onder andere Mario te storten. Games waren zijn redding en nu wil hij iets teruggeven aan de wereld in de vorm van zijn eigen creatie.
In het spel neem je de rol aan van Quico, een jongetje dat samen met zijn beste vrienden Lula en Monster in de sloppenwijken van Zuid-Amerika leeft. Monster is een groot, neushoornachtig beest dat vriendelijker is dan zijn uiterlijk doet vermoeden. Wanneer hij echter een kikker opeet, verandert hij in een razende moordmachine die niets of niemand ontziet, zelfs Quico niet. Om Monster van zijn kikkerverslaving af te helpen, moet de speler op zoek gaan naar een geneesmiddel.
Het is natuurlijk meteen duidelijk dat zijn vader het monster is dat in de game wordt uitgebeeld. Lula is een robot en representeert de technologie die Caballero het leven draaglijker heeft gemaakt toen hij nog kind was. Monster is bang voor Lula en dus moet je de robot gebruiken om het beest in bedwang te houden tijdens je avontuur. Verder helpt je blikken kameraad je bij het oplo en van de vele puzzels die je tegenkomt op je reis.
Luchtige zware kost
De puzzels die we gezien hebben weten goed het gevoel uit te dragen dat je als kind speelt in een (droom)wereld waar alles mogelijk is. Een hinkelbaan verandert in een trap en het spelen met kartonnen dozen laat je huizen verslepen die je als blokken tot een brug vormt. Zelfs hints worden op een speelse manier getoond. Hierbij doet Quico een doos over zijn hoofd, waarbij je aan de binnenkant van de doos de aanwijzingen kunt lezen.
De toon van de game verandert snel wanneer Monster een kikker te pakken heeft. Dan moet je plotsklaps rennen voor je leven. Je moet dus altijd zien te voorkomen dat het beest in Monster losgelaten wordt. Of dat altijd mogelijk is en hoe het in zijn werk gaat is op dit moment niet helemaal duidelijk, maar de luchtige manier van puzzels oplo en in combinatie met de duistere aard van Monster zorgen voor een intere ante wi elwerking.
Er zijn waarschijnlijk aardig wat mensen die zich op de een of andere manier in het verhaal van Papo & Yo herkennen. Het ontsnappen aan een moeilijke periode in je leven door je onder te dompelen in een virtuele wereld waar alles beter is, zal veel spelers bekend in de oren klinken. Het is dan ook belangrijk dat de ontwikkelaar hier voorzichtig mee omgaat. Dat je nergens in het spel Monster toch een keer een kikker moet voeren om verder te komen, dat je nergens aan de verslaving bijdraagt. Maar met in het achterhoofd het verleden van Caballero lijkt dat wel goed te zitten en kunnen we ons volgend jaar opmaken voor een fantasievolle game met een heftig thema.