Laat het maar aan de tiende Mortal Kombat over om je mond open te laten vallen over de manier waarop de botten van een vechter compleet verbrijzeld worden, of hoe iemands complete gezicht er in één soepele beweging wordt afgesneden in een Fatality. Mortal Kombat X weet de schokfactor van de serie te behouden, maar is gelukkig ook niets van zijn inktzwarte humor verloren. Dat blijkt wel wanneer Sub-Zero de ingewanden van zijn tegenstander eruit trekt, ze bevriest en vervolgens gebruikt als ijzig zwaard.
Röntgenfoto’s en klappenkettingen
Het is onmogelijk om niet even geschokt als vermaakt te zijn door de manieren waarop Mortal Kombat X compleet over de top gaat. Dit nieuwste deel bouwt rustig voort op de geïntroduceerde elementen uit het in 2011 verschenen Mortal Kombat. Veel vechters hebben ongeveer dezelfde combo’s en de X-Ray moves, waarin je botbreuken en verbrijzelde testikels in al hun glorie te zien krijgt, maken een terugkeer. Het gevechtsysteem is ondertu en nog even toegankelijk als voorheen, maar kent met een aantal simpele knoppencombinaties ook nog de nodige diepgang.
Aangezien de vorige Mortal Kombat al het verhaal van de voorgaande games hervertelde, begeeft X zich op geheel nieuw terrein. Wie precies de schurk wordt in het verhaal, dat ze bij NetherRealm zelf omschrijven als een soap, is nog onduidelijk, maar op de E3 werden er wel al een paar nieuwe vechters getoond.
D’vorah, Kotal Kahn, Ferra/Torr en Ca ie Cage zijn stuk voor stuk nieuwkomers in de serie, die wat stijl en persoonlijkheid prima tu en de rest van de cast pa en. Zo is Ca ie Cage de dochter van Mortal Kombat-helden Johnny Cage en Sonya Blade, Kotal Kahn een gevaarlijke Azteekse halfgod, D’vorah half mens half insect en Ferra/Torr een duo bestaande uit een reus en een dwerg.
Variatie met Variants
Het is niet alleen de nieuwe cast die voor de nodige afwi eling zorgt in de één op één gevechten. Dankzij het Variants-systeem wordt het mogelijk om de stijl van je vechter aan te pa en. Zo heeft Scorpion bijvoorbeeld de Ninjitsu-variant waarmee hij de strijd ingaat met twee zwaarden, en de Hellfire-variant die meer draait om vurige speciale aanvallen. De variants zorgen niet alleen dat bepaalde vechtersbazen net even anders spelen, ze zien er in veel gevallen ook net even anders uit. Zo is er een variant waarbij Ferra niet op Torr’s rug zit maar hem vanaf de zijlijn van de arena aanmoedigt en heeft D’Vorah een stijl die ervoor zorgt dat er constant gif druipt uit haar klauwen.
Van belang bij ieder gevecht is dat de actie enorm soepel en vloeiend oogt. Gevechtsanimaties zijn een stuk minder houterig dan in het vorige deel en elementen uit de vorige vechtgame van NetherRealm, Injustice Gods Among Us, hebben hun weg ook naar Mortal Kombat gevonden. Personages kunnen nu handig van de omgeving gebruikmaken door tegen muren op te springen of uitstekende obstakels te gebruiken als wapens. Een oud vrouwtje dat rondloopt in één van de arena’s kan hierdoor opgepakt worden en als projectiel gebruikt worden.
Er is daarnaast met zichtbaar plezier gewerkt aan de vele Fatality’s. Persoonlijk favoriet is die van Ca ie Cage, die eerst tientallen gaten in haar tegenstander schiet en vervolgens haar kauwgom plakt op het gat van de laatste kogel die door het voorhoofd is gegaan. De kauwgombel die daarna ontstaat toont aan hoe geestig het over-de-top-geweld in Mortal Kombat X wel niet is.
Mortal Kombat X was ongetwijfeld één van de meest gelikte en best speelbare titels van de afgelopen E3 en dat belooft wat voor de uiteindelijke game. Een ongekende nieuwe richting is het niet voor de serie, maar bij NetherRealm hebben ze onderhand zoveel ervaring met de langlopende serie dat beginnersfoutjes niet meer aan de orde zijn. Het geeft Mortal Kombat X een zelfverzekerdheid die ons alleen nog maar nieuwsgieriger maakt naar wat voor geweld ons nog te wachten staat.