Majin draait om een dief die in een vervloekt koninkrijk terechtkomt. Wanneer hij een kasteel binnentreedt om een enorme schat te vinden, zakt hij plots door de vloer. Hij belandt in een kelder waar zich een slapende reus bevindt. Aangezien de dief de kelder niet in z’n eentje kan ontvluchten, moet hij samenwerken met het wezen dat een Majin blijkt te zijn. Deze samenwerking is kenmerkend voor de opzet van de game. De relatie tu en de dief en deze ‘Majin’ is namelijk de kern van de game.
Aanvallen
In Majin zien we het spelconcept van games als Overlord terug. Je bestuurt de dief en geeft opdrachten aan de Majin. Maak je hier slim gebruik van, dan haal je hier het nodige voordeel uit. Deze vrolijke gigant doet namelijk alles wat je zegt. Je kunt zelf de mensachtige vijanden aanvallen, maar het is veel sneller en effectiever om de Majin erop af te sturen. Hij deelt een paar rake klappen uit en schakelt de vijanden uit voor je het door hebt. En zijn de vijanden nu sterker dan gedacht, dan laat je de Majin een krachtige vuuraanval uitvoeren. Maar let wel altijd op de vriendelijke reus, want vijanden kunnen op zijn rug springen en hem uiteindelijk doden.
De ideeën achter Zelda zien we terug in de omgevingspuzzels. Elke ruimte van een kerker in Zelda is een puzzel op zich en dit is hetzelfde in Majin. Alleen draaien de puzzels in Majin meestal om het uitschakelen van vijanden. Op een gegeven moment moet je tegen meerdere vijanden tegelijk vechten. Om niet kansloos onder te gaan in de strijd, kun je gebruik maken van bijvoorbeeld de muren. Vaak kun je muren omduwen en als je dat boven een groep vijanden doet, dan schakel je er snel meerderen tegelijk uit. Verder kun je er voor kiezen de Majin ergens om de hoek te laten wachten, vijanden naar je toe te lokken en dan plots een verra ingsaanval inzetten. Ook kun je rondsluipen en ongemerkt een bepaald punt bereiken, maar dit kan natuurlijk alleen zonder de Majin. Hij is te groot om ongemerkt langs een groep slechteriken te lopen.
Maar uiteindelijk heb je de Majin wel nodig bij het verslaan van vijanden. Wanneer je een vijand dood, vloeit zijn levensenergie uit zijn lichaam en wanneer de Majin niet in de buurt is om deze energie op te eten, komt de vijand na verloop van tijd vanzelf weer tot leven. Samenwerken met het reusachtige wezen is dus niet alleen handig, maar ook noodzakelijk.
Net zoals Ico
Ico herkennen we terug aan de grafische stijl en de band tu en de dief en de Majin. Grafisch zorgt de game voor een Middeleeuws sfeertje, met de groene vlaktes en afgebrokkelde muren van burchten, net als in Ico. Het zit er daarnaast dik in dat de band tu en Majin en de dief behoorlijk uitgediept wordt. Volgens de ontwikkelaar die toekeek terwijl wij de game speelden, zullen we gedurende het spel meer over het verleden van beide personages te weten komen. We zijn vrij zeker dat de band tu en het tweetal een speerpunt van het verhaal is. Majin is zeker niet zo fragiel als het meisje dat je begeleidt in Ico, maar hij is enorm vriendelijk en goedaardig en elke keer wanneer een vijand hem pijn doet, zet je gelijk alles op alles om hem te beschermen.
We hebben nog te weinig van de puzzels of het verhaal gezien om te weten of de game gewoon ‘leuk’ is, of dat we te maken hebben met een moderne kla ieker in wording. We weten in ieder geval dat de besturing in orde is en het spelconcept genoeg potentie kent. Later dit jaar moet de game uitkomen op Xbox 360 en PlayStation 3 en dan zullen alle vragen beantwoord worden. We zijn op dit moment in ieder geval ingetogen enthousiast.