Shadow Fall is overduidelijk het paradepaardje in Sony’s launch line-up en hét pronkstuk dat gamers moet overtuigen dat de PlayStation 4 daadwerkelijk een echte stap in de toekomst is. De reflecties in het water, wuivende palmen en fluitende kogels zijn in ieder geval sterke punten waarop Killzone kan terugvallen. Maar meer nog dan een haarscherp schilderij is Shadow Fall een zeer sfeervolle portettering van een wereld waarin de kracht van de console is gebruikt om een realistische sci-fi wereld neer te zetten. Het is geen oppervlakkig mooi plaatje, maar een gelaagd geheel van levensechte gezichtsuitdrukkingen, overtuigende architectuur en Helghans die in al hun ‘bada ne ’ menselijker lijken dan ooit.
Maar behalve de extra rekenkracht die Shadow Fall zeer ten goede komt, betekent de PlayStation 4 ook de overgang van de DualShock 3 naar de DualShock 4. Een niet geheel onbelangrijk detail voor een schietspel. Over de DualShock 3 zijn de meningen niet onverdeeld positief als het om shooters gaat, maar dit kan voor de DualShock 4 wel eens gaan veranderen. Dankzij de inkepingen in de pookjes en de iets stroevere rotatie is er meer grip en controle. Het is een fijne verbetering en Killzone Shadow Fall maakt er dankbaar gebruik van. De controller voelt na wat knallen al snel natuurlijk aan en richten en schieten wordt een waar feest.
Intrige en constante spanning
In het verhaal dat zich dertig jaar na de originele Killzone trilogie afspeelt, ben jij Lucas Kellan, een agent uit de elite-eenheid Shadow Marshalls. In de intro van het spel krijgen we een glimp van Kellans levensverhaal te zien, maar verder laat de game vooral veel ruimte over om zelf invulling te geven aan het hoofdpersonage. Zo wordt het verhaal bijvoorbeeld vanuit het eerstepersoonsperspectief verteld, waardoor daadwerkelijk het gevoel ontstaat dat de medespelers tegen jou praten. De gezichtsuitdrukkingen en mimiek zijn perfect overgezet van de acteerprestaties die enkele bekende acteurs zoals David Harewood (Homeland) en Jamie Gray Hyder (True Blood) geleverd hebben, wat meehelpt aan de beleving.
Centraal in Shadow Fall staat de constante hoogspanning die zich heeft gevormd tu en de Helghans en de Vektans. Sinds de gebeurteni en in de eerste drie delen van Killzone is het leven op Helghast namelijk vrijwel onmogelijk geworden. Vele Helghans leven nu als vluchtelingen op een speciaal deel van de planeet Vekta gescheiden van de Vektans door een grote muur. Het onderlinge wantrouwen is groot en de relatie tu en de twee volkeren is explosief te noemen. Deze vijandige sfeer, waarin de Vektans overal een complot in zien en de Helghans zich onderdrukt voelen wordt perfect neergezet in de game. Intrige, terroristische acties en dubieuze motivaties zijn voer voor enkele spannende mi ies op al even indrukwekkende locaties. Denk hierbij aan futuristische in de lucht hangende treinrails, waar een verkeerde stap betekent dat je de voorkant van een trein van wel heel dichtbij te zien krijgt.
Pittige shootouts
Wat opvalt is dat deze spelwerelden vrij groot opgezet zijn, maar dat er overduidelijk wel een bepaalde richting is die je moet uitlopen. De verkregen ademruimte neemt niets weg van de beklemmende Killzone-sfeer, maar voert het juist extra op omdat je constant verwacht in een vuurgevecht terecht te komen, maar nooit precies weet waar de eerste kogels vandaan gaan komen. Het tempo ligt daardoor net iets lager als andere populaire shooters. Wanneer je vervolgens in een actiegebied terechtkomt voel je de kracht van de game en wordt het tempo ineens opgeschroefd. In deze pittige confrontaties kun je als een dolle op de vijand afrennen en kogels afvuren, maar dit is niet altijd de beste manier. Hoewel het tot op een bepaalde hoogte goed gaat, merk je al snel dat een andere aanpak vaak veel beter werkt. Blaas bijvoorbeeld een muur op met C4 om vijanden te verra en, snij twee Helghans de nek door om geen aandacht te wekken of gebruik je persoonlijke drone Owl voor wat afleiding.
Uiltje swipen
Want helemaal alleen staat Lucas er gelukkig niet voor op het strijdveld. De Owl is een van die typische launch-toevoegingen. De drone kan een functie toegewezen worden (aanvallen, hookshot, schild/tot leven wekken en hacken) via een swipe op de DualShock 4 en vervolgens ingezet worden met de L1-knop. De swipe reageert zeker naar behoren, maar het is dodelijk om midden in een vuurgevecht een van je twee duimen van een analoge stick te halen. Gelukkig is dit niet heel vaak nodig, maar een beetje gimmicky blijft het wel. De functies die de Owl aan de gameplay toevoegen zijn overigens wel nuttig. De Owl gebruiken om tegenstanders af te leiden, de hookshot om naar een tegenstander toe te razen of de revive die gewoon op eigen commando ingezet kan worden, zijn allemaal zeer welkome toevoegingen.
Een andere toevoeging die van pas komt is de omgeving canner. Via het inhouden van de vierpuntsdruktoets kan de omgeving gescand worden. Hoe langer je de knop houdt, hoe verder de scanner reikt. Ben je te gretig, dan werkt de scanner tegen je en alarmeert het de Helghans dat je in de buurt bent. Wanneer je de scanner goed gebruikt, kun je vijanden in de buurt lokaliseren en kun je ze zelfs achter muren of andere blokkades zien schuilen. Hiermee bouw je een aanzienlijk voordeel op in de eerdergenoemde pittige confrontaties die je met de Helghans hebt. De scanner is geen overbodige luxe en geeft een extra tactisch tintje aan het spel. Lees bijvoorbeeld de looppatronen van de vijand en bepaal of je zo voor de ouderwetse kogelregen gaat of toch beter kan kiezen voor mijn favoriete combinatie ‘distract & suprise’, oftewel de Owl op de vijand afsturen om hem net genoeg af te leiden zodat je via de andere kant de rug van de Helghan kan doorboren met kogels.
Knallende lancering
Killzone Shadow Fall doet dus heel veel goed. De intense shootouts en de spannende sfeer zijn absoluut een koningskoppel. Maar eerlijk is eerlijk, Killzone Shadow Fall lijkt geen nieuwe mijlpaal voor het shootergenre te worden. Zo zijn de grafische hoogstandjes niet uniek en doen collegashooters op het gebied van spektakel en snelheid op de oude consoles zeker niet onder voor Shadow Fall.
Wel lijkt het erop dat Guerilla Games met dit meest recente werk de Killzone-serie langzaam meer beweegt naar een filmischer geheel waarin het niet schuwt om à la Halo de open ruimte op te zoeken of tactische elementen en sluipwerk aan de game toe te voegen. We hebben nog net te weinig tijd met de game kunnen doorbrengen en ook de multiplayer hebben we nog niet via een thuisnetwerk met andere spelers kunnen testen (we bekeken wel al eerder een gesloten versie). Daarom verbinden we nog even geen definitieve conclusie aan het geheel. Maar dat weerhoudt ons er natuurlijk niet van om alvast te verklappen dat Killzone Shadow Fall wel een zeer degelijke ervaring biedt en tu en de knallende lancering met titels als Battlefield 4 en Call of Duty: Ghosts allesbehalve een slecht figuur slaat. Al is dat bijna ook wel een vereiste als enige échte next-gen exclusive.