Halo Infinite Multiplayer is ouderwets lachen, gieren, brullen

In de tweede ‘test flight’ was opnieuw de Arena-modus beschikbaar, die we twee maanden geleden ook al aan de tand konden voelen. Toen speelden we nog tegen bots, nu konden we echte potjes van vier tegen vier spelen. Bovendien waren er nieuwe speelmodi beschikbaar, waaronder het klassieke Capture The Flag. Als kers op de taart was ook Big Team Battle speelbaar, waarin je met twaalf tegen twaalf speelt in verschillende modi. De afgelopen twee weken hebben we dus een veel completer beeld van de Halo Infinite-multiplayer kunnen krijgen. Dat beeld weet zeker te enthousiasmeren.

Lekker chaotisch

Vooral Big Team Battle voelde direct aan als thuiskomen. De voertuigen, de grotere maps en natuurlijk de hoeveelheid spelers zorgt voor een fijne chaos. Zomaar een scène: een volgeladen Warthog slaat over de kop, er slaat een raket in, in de verte staat iemand te snipen, en ondertussen scheuren we met twee spelers op een Mongoose dwars door het slagveld mét een gestolen vlag. Big Team Battle is een modus om bloedfanatiek van te worden, terwijl het tegelijkertijd zo gezellig chaotisch is dat het ook niet echt uitmaakt welke stand er op het scorebord eindigt.

Infinite voelt vertrouwd, maar niet té. Met drie man in een Warthog springen zodat de bijrijder de vlag kan kapen deden we twintig jaar geleden al in Blood Gulch. Dankzij tools als de Grappleshot en Repulsor zijn er nu ook compleet andere tactieken toe te passen. Met de Grappleshot zijn hogere platformen te bereiken en voertuigen te kapen, maar je kunt er ook je eigen leven mee redden als je in de afgrond valt of zelfs als Spider-Man (Spider-Chief?) door de map slingeren. Met de Repulsor deel je een soort schokgolf uit; ideaal om een raket terug naar zijn afzender te sturen, maar ook om een hinderlijke Ghost het ravijn in te mikken.

Het knappe is dat Halo Infinite nog steeds goed in balans is. Tenminste, wat wapens en tools betreft. Spelers waren vooral met de Grappleshot bijzonder creatief, maar geen enkele stunt bleek vooralsnog voor oneerlijke taferelen te zorgen. Er zullen altijd puristen zijn die vinden dat de Grappleshot niet thuishoort in Halo. Soit. Als iemand die al twintig jaar lang devoot Halo speelt zeg ik dat zij niet zo star moeten zijn. Ook met de Grappleshot is Halo Infinite ouderwets Halo. Wie een oude Halo wil spelen, start maar gewoon The Master Chief Collection op.

Fouten maken om hopelijk van te leren

Er zitten nog wel wat andere balansissues in deze vroege versie. Zo moet je in Total Control drie gebieden tegelijk zien te veroveren. Dat kán leiden tot zenuwslopende potjes waarin beide teams steeds stuivertje-wisselen. Maar iedere ronde moet je andere gebieden zien te veroveren. Als je dus een beetje weet om welke gebieden het gaat, kun je daar al vroegtijdig gaan campen. Het gebeurde meermaals dat een ronde ogenblikkelijk was gewonnen omdat campers simultaan alle gebieden direct veroverden.

Ook bij Capture the Flag hadden spelers al snel enkele mazen in het systeem gevonden. Zo kun je met een Ghost een vlag vooruit duwen. Toen iemand ook nog had ontdekt dat je mét vlag bovenop een Wasp kan springen en dan naar de overkant van de map kan vliegen, was het hek helemaal van de dam. Talloze spelers imiteerden de stunt nog hetzelfde weekend, wat Capture the Flag er niet leuker op maakte.

Daarnaast viel op dat deze testsessie een stuk instabieler was dan de eerste previewsessie. Het duurde vaak eindeloos voor er een potje werd gevonden en de game bleef tussendoor regelmatig hangen. Nu zijn deze testweekenden natuurlijk niet voor niets: het doel is mede om de hele infrastructuur te testen. Maar het verschil met de eerste testsessie, die voor veel minder spelers beschikbaar was, was wel erg groot. Laten we maar hopen dat 343 Industries de noodzakelijke lessen heeft geleerd.

Progressiesysteem is vooralsnog geen vooruitgang

Het grootste vraagteken zetten we na dit weekend bij het progressiesysteem. Dat konden we in het eerste weekend nog niet uitgebreid genoeg testen, maar inmiddels is een stuk duidelijker hoe dit systeem in elkaar steekt. Via de Battle Pass ontgrendel je stapsgewijs allerlei customisatie-opties voor je Spartan, waaronder nieuwe helmen en kleurenschema’s. Progressie binnen zo’n Battle Pass behaal je alleen niet door kills te maken en te winnen, maar door dagelijkse en wekelijkse challenges te klaren. Dat stuit ons toch een beetje tegen de borst.

Sommige challenges zijn, tijdens deze testfase althans, oersimpel. Denk bijvoorbeeld aan ‘Speel twee potjes’. Je hoeft niet eens te winnen, gewoon meedoen is genoeg. Bam, weer 100 XP erbij. Maar er zijn ook challenges waarvoor je met specifieke wapens vijanden moet verslaan, of bijvoorbeeld drie vlaggendragers moet neerschieten. Noem me (te) fanatiek, maar ik knal een vijand toch echt liever neer vóórdat ‘ie de vlag steelt.

Lang verhaal kort: dit progressiesysteem forceert je om specifieke dingen te doen. Je krijgt wel af en toe de mogelijkheid om challenges om te ruilen, maar aangezien je dan weer een willekeurige andere challenge krijgt, is dat slechts een doekje voor het bloeden. Met dit systeem wordt goed spelen en potjes beslissen totaal niet beloond. Het is zeker fijn dat Halo Infinite óók toegankelijk is voor de minder fanatieke speler en dat letterlijk iedereen progressie kan boeken, maar individuele vaardigheid mag toch ook wel een béétje beloond worden, niet?

We zijn er bijna!

Onder de streep is de Halo Infinite-multiplayer echt veelbelovend. De gunplay had zich twee maanden geleden al dubbel en dwars bewezen. Bij deze speelsessie liet 343 vooral zien dat het ook hele prettige chaos voor ons in petto heeft, waarin onder andere de Grappleshot onverwachts schittert. Halo Infinite is daardoor oprecht leuk om te spelen. Het is chaotisch, het is groots en het prikkelt de creativiteit. Dit is echt wat we van oudsher van Halo gewend zijn en verwachten. Het is wel te hopen dat 343 de inzichten van deze weekenden meteen gebruikt om wat kleine plooien glad te strijken, zowel in de balans als in de technische stabiliteit van de game. Tot slot zetten we serieuze vraagtekens bij het progressiesysteem.

Halo Infinite is er echt bijna, zowel wat release als ontwikkeling betreft. Ik hoop van harte dat de ontwikkeling nog net iets voorloopt op de release. Dan ben ik er namelijk van overtuigd dat we straks een dijk van een multiplayergame in handen hebben.

Halo Infinite verschijnt op 8 december op Xbox One, Xbox Series X en S en pc. De multiplayer wordt free-to-play. Voor deze preview is er gespeeld op een Xbox Series X.