Geen cockpitview. De woedende reacties van puristen waren niet van de lucht toen Codemasters bekendmaakte dat Grid 2 niet met het zicht vanachter het stuur te spelen zal zijn. Terwijl uitgerekend voorganger Race Driver: Grid vijf jaar geleden uitblonk door diezelfde mogelijkheid. Bovendien maakte de game racen aantrekkelijk voor een groter publiek – mede dankzij de introductie van de tot gemeengoed uitgegroeide mogelijkheid om de actie terug te spoelen.Codemasters trekt die lijn door met Grid 2: toegankelijkheid is het toverwoord, maar ook de hardcore racefanaat moet op z'n wenken bediend worden.
Even wachten alstublieft
De betrekkelijk lange periode tu en Race Driver: Grid en z'n opvolger is te wijten aan het feit dat Codemasters zich de laatste jaren vooral richtte op twee specifieke takken van autosport: Formule 1 en rally. Toch zit de sequel op de semi-realistische circuitracegame al sinds de release van het eerste deel in de planning. “We wilden niet gelijk meer van hetzelfde uitbrengen,” vertelt lead level designer Graham Bromley ons. “Het was nog vroeg in de levenscyclus van de huidige generatie spelcomputers, de technische mogelijkheden waren relatief beperkt.” Het afwachten van de ontwikkelingen betaalt zich nu uit in een stabielere framerate en geavanceerdere physics. Per auto zijn er achter de schermen maar liefst driehonderd onderdelen af te stellen, stelt Bromley: “We hebben de Ego-engine nu beter onder de knie, wat ook het ontwerpen van circuits ten goede komt. Dat kunnen we nu optimaal doen. Momenteel kijken we zelfs al hoe de techniek overgezet kan worden naar de volgende generatie spelcomputers.”
Eén van de kritiekpunten op het origineel kwam neer op de wispelturige besturing van veel auto's, die bij lage snelheden de neiging hadden om snel uit te breken. “Dat kwam 'te realistisch' over, bleek uit de feedback van spelers,” meent Bromley. “We hebben daarom hard gewerkt aan de balans tu en toegankelijkheid en diepgang, zodat hardcore spelers uitgedaagd worden om écht hard te gaan.” Reden voor Codemasters om het naar keuze inschakelen van ABS en tractie- of stabiliteitscontrole uit het spel te halen en de corrigerende eigenschappen van deze systemen in het rijgedrag van de auto's te verwerken. Het resultaat heeft zelfs een eigen naam gekregen: TrueFeel. Bromley: “Daarom krijg je in het begin gemakkelijk te besturen auto's voor je kiezen, terwijl de GT-racewagens van later in het spel veel listiger zijn. Zo willen we spelers motiveren om hun vaardigheden te verbeteren, in plaats van dat ze het spel voor zichzelf makkelijker kunnen maken.”
Of dat in de praktijk net zo goed werkt als in theorie valt nog te bezien. Tijdens de eerste speelse ie voelt het stuurgedrag van diverse auto's verdacht gelijk aan het gevoel dat we aan Race Driver: Grid hebben overgehouden. Tammere modellen zijn iets beter beheersbaar, en ondanks het gebrek aan instelbare hulpsystemen (terugspoelen is wel nog steeds mogelijk) kun je zonder pardon achterstevoren komen te staan of wielen blokkeren bij het remmen. Snellere auto's zijn een stuk moeilijker bestuurbaar – al zit er merkbaar verschil tu en verschillende modellen binnen een kla e. Overall hebben alle auto's last van een bepaalde nervositeit, waardoor het lastig is om je input goed te doseren. Dikwijls sturen we te weinig of juist te veel in en moet er gecorrigeerd worden. De auto netjes 'zetten' en vloeiend door een bocht sturen, zoals in een willekeurige Forza of Gran Turismo, lijkt niet of bijzonder moeilijk te doen.
Ultieme racecompetitie
Net als Race Driver: Grid, bestaat Grid 2 uit een mix van fictieve en echt bestaande racebanen. In het echt wordt er nooit een race dwars door hartje Parijs of Chicago gehouden, terwijl een FIA GT3-race op het circuit in de Algarve heel goed denkbaar is. Bovenal is de bonte verzameling een geldig excuus voor de opzet van het singleplayergedeelte. De megalomaan ingestelde miljonair Patrick Callaghan wil een ultiem raceprogramma samenstellen en rekruteert jou als ultiem uithangbord. Tijdens je carrière neem je het op tegen coureurs uit verschillende racecommunity’s, in disciplines die variëren van circuitracen tot driften. Raceauto's kunnen voorzien worden van zichtbare versiersels én prestatieverhogende upgrades, zij het gebundeld in pakketjes.
De multiplayerstand staat daar compleet los van. De ontwikkelaars hebben naar eigen zeggen veel tijd gestoken in het opzetten van een systeem waardoor je het gemakkelijk tegen je eigen soort kunt opnemen. Matchmaking kan op basis van rijstijl, zodat je niet bang hoeft te zijn voor tegen de richting in rijdende malloten. Naast de geijkte racemogelijkheden met maximaal twaalf auto's op de baan is het nieuwe LiveRoutes-systeem een vermelding waard, waarin spelers het in een constant veranderend stratencircuit tegen elkaar opnemen. Ook kan er asynchroon tegen anderen gespeeld worden in speciale, wekelijks veranderende uitdagingen. Alle progre ie wordt bijgehouden in Codemasters' RaceNet, dat jouw verrichtingen vergelijkt met die van je vrienden, vergelijkbaar met Need for Speed's Autolog-systeem.
“Bij Grid gaat het echt om de beleving van racen op het circuit, en ik denk dat we die erg goed weten over te brengen,” aldus Bromley. Waarvan akte, want al in previewversie wordt de raceactie helder, en soepel in beeld gebracht. Bovendien behoren de audiovisuele effecten op en rond de auto's, zoals motorgeluiden, schade en bandenrook, tot de beste van de huidige generatie racegames. Toch knaagt er iets. Al die actie wil je toch het liefst beleven vanuit het perspectief van de coureur? “We hebben de kritiek van de fans echt wel gehoord, en tot begin dit jaar alsnog geprobeerd om de cockpitview in het spel te verwerken,” bekent Bromley. “Maar dat lukte niet met de gedetailleerdere auto's en omgevingen. Als we het niet beter kunnen doen dan in Race Driver: Grid, wat zou het dan voor zin hebben?”