Is het open wereld, een lineaire actiegame, of iets er tu enin? Na twee uur spelen durven we het nog niet met zekerheid te zeggen, maar vooralsnog is er geen vrijheid of openheid te bekennen. Normaal gesproken zouden we dan concluderen dat het een lineaire game is, een Uncharted met mêleegevechten. Volgens regi eur Cory Barlog duurt de game echter dertig uur om uit te spelen. Daardoor vermoeden we dat er ergens nog wel een verra ing uit de mouw komt.
Niet dat een lineaire ervaring nou zo erg zou zijn, want we hebben ons bijzonder goed vermaakt tijdens onze speelse ie. God of War is een stuk rustiger geworden, met tactische gevechten waarbij knoppenrammen niet meer volstaat. Dat konden we al verwachten nadat Kratos zijn snelle kettingzwaarden inruilde voor een lompe bijl, maar het kostte ons een aantal keer dood gaan voordat we het goed in de vingers hadden.
Bloodborne-light
Lichte en zware aanvallen voer je uit met R1 en R2, je ontwijkt met de cirkeltoets en gebruikt L1 om te blokken met je schild. Doe je dat precies op tijd, dan vertraagt de tijd en kun je een tegenaanval uitvoeren. God of War is daarmee een soort Bloodborne-light geworden. Het is natuurlijk niet zo gruwelijk moeilijk als die game, maar foute bewegingen worden wel degelijk afgestraft. Op de vijand afstormen en tekeer gaan met je bijl is niet voldoende, zeker niet als je het met meerdere vijanden tegelijk aan de stok krijgt.
Op tijd ontwijken is dan de enige manier om te overleven. De camera werkt je daarbij soms behoorlijk tegen. Door het perspectief van de camera is het onmogelijk om te zien wat er achter je gebeurt. Die vuurbal van een schietende vijand zie je dus totaal niet aankomen. De game probeert dat op te lo en door een pijltje rond Kratos' buik, die wijst in de richting van de vijanden, maar dat is vaak niet afdoende om het overzicht te behouden. Bovendien voelt dat aan als een lapmiddel voor een groter probleem.
Onhandig, maar het dwingt je wel om wat meer afstand te nemen en voorzichtiger te werk te gaan. Vanaf een afstand kun je ook behoorlijk wat schade doen door met je bijl te gooien. Met een druk op de driehoektoets komt het magische wapen daarna weer naar je hand gevlogen. Als je op de goede plek gaat staan, kun je er zelfs voor zorgen dat hij op de terugweg dwars door je vijanden heen vliegt.
Oud en wijs
De gewichtigere combat past ook bij de sfeer van deze vernieuwde God of War. Kratos is ouder geworden en probeert zich aan het begin van het spel gedeisd te houden. Hij woont met zijn zoon Atreus in een hutje in een bos, ze jagen samen, hij kapt bomen en is bijna een brave huisvader geworden. Zijn woede is nog voelbaar onder de oppervlakte, maar omwille van zijn zoon houdt hij zich zichtbaar in.
De rust wordt verstoord na het overlijden van zijn vrouw. Wie dat precies was of hoe ze om het leven kwam weten we niet, maar wederom moet Kratos dus met het verlies van een dierbare omgaan. Dit keer ontvlamt hij echter niet in een wraakzuchtige woede, want hij heeft een kind om voor te zorgen.
Dezelfde Kratos, maar dan anders
Vervolgens gebeurt er iets (we noemen geen spoilers) waardoor hij zijn verleden als moordzuchtige god onder ogen moet komen. Want ja, ondanks dat de serie dit keer de Noordse mythologie aanpakt, is het nog steeds dezelfde Kratos. Hoe hij in een ander godenrijk is beland, is voorlopig nog niet duidelijk, maar de game verwijst duidelijk naar zijn bloedbad bij de Griekse goden.
Kratos heeft nu als vader wel een andere rol. Zijn zoon heeft namelijk zijn eigen problemen en lijkt ziek te zijn. Ook lijkt hij niet te weten dat hij een halfgod is, al heeft hij wel wat mysterieuze krachten. Samen gaan ze op pad om de as van zijn moeder uit te strooien vanaf de hoogste berg. Die reis gaat lang duren en onderweg komen ze allerlei personages tegen. Aan het eind van de demo maakten wij kennis met een heks die de natuur naar haar hand kan zetten en vlak daarvoor ontmoetten we een winkelier die je wapens kan upgraden.
Naast de gevechten stuit je hier en daar op wat licht puzzelwerk. Het zijn geen tergende breinbrekers, maar simpele opdrachten die even wat rust brengen. Je gebruikt bijvoorbeeld je bijl, die ijskrachten heeft, om een schakelaar te bevriezen zodat jij over een brug kunt lopen.
Weinig te ontdekken
In onze speelse ie verliep die reis in een rechte lijn, zonder open gebieden om te verkennen. Barlog zei in eerdere interviews al dat het geen openwereldgame is, maar dat er wel veel nadruk op ontdekking zou liggen. Dat hebben wij in de eerste twee uur nog niet gezien. Er zijn hier en daar wel wat verzamelobjecten, er liggen grondstoffen die je nodig hebt om je wapens sterker te maken en er zijn schatkisten verstopt, maar van open gebieden is geen sprake. Toch zijn er elementen die er op wijzen dat de game je later wat meer vrijheid zou kunnen geven. Zo zagen we een geheime deur die we op dat moment nog niet konden openen, wat zou betekenen dat je later met de juiste vaardigheid moet terugkeren.
Een klein beetje vrijheid heb je in ieder geval in de ontwikkeling van Kratos en Atreus. Ze hebben beide hun eigen skilltree waarin je nieuwe vaardigheden kunt kopen met je XP-punten. Kratos kan nieuwe moves leren, maar zijn zoon kan ook leren om wat nuttiger te zijn in combat, bijvoorbeeld door versufte vijanden aan te vallen.
Pijlsnel en bloedmooi
Sowieso is de rol van Atreus veel groter dan alleen een emotioneel ankerpunt in het verhaal. Hij is daadwerkelijk onderdeel van de gameplay. Met de vierkanttoets kun je hem opdracht geven om pijlen te schieten. Tegen een grote trol haalt dat niet zoveel uit, maar bij andere vijanden is het e entieel. Er is een draugr die zo snel is, dat hij de aanvallen van Kratos bijna altijd ontwijkt. Door een rake pijl wordt hij echter versuft en kun je eindelijk je bijl in zijn gezicht planten.
Tot slot moeten we nog even stilstaan bij de graphics, want de game ziet er prachtig uit. Dit zou zomaar de mooiste PS4-game tot nu toe kunnen worden, het kan zich in ieder geval meten met een Horizon of Uncharted 4. Er is enorm veel aandacht voor details, van de vele takjes op de grond van het bos tot de littekens op Kratos' lichaam. De tu enfilmpjes zijn verbluffend en de gezichten van de personages weten hun emoties goed over te brengen. We hopen wel dat de omgevingen wat afwi elender worden, tot nu toe liepen we alleen rond in een bos. Maar met zo'n lange tocht voor de boeg komt dat ongetwijfeld goed.
Herkenbaar
God of War is dus flink veranderd, met gewichtigere combat en een emotioneler verhaal. Maar er zijn elementen waardoor het nog steeds herkenbaar een God of War-game is. Na een aantal rake klappen raken vijanden soms versuft, waarna je ze met een bloederige finisher kunt afmaken, net als vroeger. Die moves zijn nog net zo bruut als voorheen: dit is duidelijk een game voor achttien jaar en ouder. En Kratos vult tijdens de combat nog altijd een meter, waarmee hij uiteindelijk de Spartan Rage kan uitvoeren, een korte periode waarin hij extra sterk is. Het geweld, de gevechten met gigantische mythische wezens, Kratos die een schreeuw van woede uit... dat voelt allemaal vertrouwd.
Waar gaat het verhaal heen, hoe komt Kratos hier, wat is de rol van Atreus, is de game echt een lineaire achtbaanrit en blijft dat dertig uur leuk? Dat zijn de vragen die bij ons blijven hangen na de eerste twee uur. Maar we hebben ontzettend veel zin om daar op 20 april achter te komen, want de game speelde over het algemeen heerlijk weg. Er is dus alle reden om hier naar uit te kijken.
God of War komt op 20 april uit op PlayStation 4.