De space-rts wordt ontwikkeld door onafhankelijk ontwikkelaar Camel 101, die met Gemini Wars zijn eerste stappen in de wereld van de rts-games zet. Door middel van het bekende bouwen, verzamelen, produceren en vechten moet de speler zich door de verschillende mi ies werken die de campagne rijk is. Dit alles in een stijl en uitstraling die doet denken aan eerdere science-fiction rts-spellen en TV-series als Firefly en Battlestar: Galactica. Dit was vooral duidelijk te merken aan het verhaal en de sfeer. Denk aan: Nieuwe ruimtestelsels, groepen die zich onafhankelijk verklaren, ruzie tu en regeringen, etc.
Het is een intere ante mix omdat het elementen met elkaar verbindt die veel potentie hebben. Qua presentatie wist het echter niet gelijk te overtuigen. De menu’s, de mi iebriefings en de cut-scenes schilderen netjes binnen de lijntjes, maar tonen nergens de persoonlijkheid of uniekheid die een game aantrekkingskracht geeft. Het gevoel dat overheerste was een vorm van saaie degelijkheid. Alsof je de Champions League speelt zonder licenties. De bal, de spelers en het stadion zijn aanwezig, maar de sfeer die alleen de befaamde begintune, de mooie tricots en de klinkende namen kunnen oproepen, ontbreekt.
Rustig macromanagen
De core-gameplay van Gemini Wars draait primair om het vasthouden van strategische plekken. Sommige planeten zitten vol met kristallen, de grondstof van het spel, en moeten dus veiliggesteld worden om een mining-route te onderhouden. Andere planeten liggen weer op een goede plek om de mining-route te verdedigen of juist om die van de tegenstander plat te leggen. Er is dus enig strategisch inzicht vereist bij het bepalen welke planeten wel of niet te bezoeken en vast te houden. Gezien de grote afstanden is het vaak onmogelijk om alle troepen in één gebied te verzamelen en vervolgens ze op gevaar afsturen zodra dat opkomt. Als speler moet je dus constant in de gaten houden welke gebieden je aandacht wel of niet verdienen.
Onvermijdelijk zul je met deze spelopzet zo nu en dan tegen een groep vijandige ruimteschepen aanvliegen. De gevechten die vervolgens plaatsvinden zijn over het algemeen redelijk grootschalig, maar voelen vaak niet zo aan door de enorme ruimte waarin ze zich afspelen. Een cinematic-effect, waarbij de camera’s soepel langs de ruimteschepen rollen, verhelpt dit wel, maar is vervolgens wel weer lastig wanneer je de eenheden goed wil kunnen aansturen. Dit gaat namelijk het best van een iets grotere afstand om zo het overzicht te bewaren. Het nadeel hiervan is dat je als speler de betrokkenheid met je eenheden wat lijkt te verliezen.
Planeethoppen op Hyperspeed
Gezien de enorme schaal van de spelwerelden, kan het reizen van de ene planeet naar de andere best een tijd duren. Hoewel dit op een rustige zondagmiddag best ontspannend kan werken, is het toch wel heel fijn dat Camel 101 een Hyperspace-optie heeft ingebouwd. Door het gebruik van de Hyperspace-snelheid kan elk ruimteschip in een hoog tempo naar een andere planeet reizen zonder daarbij aangevallen te worden. Dit reizen kost echter wel energie, waardoor je op de plaats van bestemming eerst weer moet opladen voordat je de optie weer kunt gebruiken. Dit lijkt mi chien niet zo heel erg, maar staat de planeet waar je naar toe hopt toevalligerwijs onder leiding van een stel kwaadwillende ruimtebewoners, dan zijn de overlevingskansen niet erg groot.
Het winnen van de strijd die dan losbarst ligt vooral aan de brute kracht die je leger bezit. Er is geen sprake van een ‘rock-paper-sci ors’-model, dus zoveel mogelijk laserkanonnen verzamelen is belangrijker dan de specifieke samenstelling van je ruimtevloot. Veteranen die al een paar gevechten overleefd hebben en dus de nodige ervaring hebben opgedaan, groeien in kracht. Een extra stukje strategie komt kijken bij het uitschakelen van grotere ruimteschepen. Het is mogelijk om bepaalde onderdelen eerst af te knallen, om vervolgens pas het gehele ruimteschip aan te pakken.
Downloadbare toevoegingen
Grafisch gezien zet Gemini Wars vooral de lijn voort die het met de presentatie en het verhaal inzette: degelijk, maar weinig uniek. De modellen van de ruimteschepen en de planeten zijn volgens de ruimteclichés ontworpen en zullen niemand tegen het hoofd stoten, maar ook niemand omver blazen. Het is een gemiste kans, omdat door een unieke grafische stijl de game zich beter had kunnen onderscheiden van andere space-rts games. Klantvriendelijk is Gemini Wars in ieder geval wel. Zowel spelers met verouderde computers, als spelers met high-end computers kunnen zonder veel problemen aan de slag met het spel. Hierdoor opent het de weg voor een breed publiek.
Om het publiek vast te houden is een multiplayermodus echter wel van belang. Ontwikkelaar Camel 101 voegt deze, samen met een skirmish-modus, na de release van Gemini Wars gratis toe via downloadbare content. In een later stadium worden er zeer waarschijnlijk ook extra singleplayermi ies voor het spel beschikbaar gemaakt. Het is te hopen dat deze extra content het spel een wat duidelijker smoel kan geven.
Gemini Wars lijkt een solide space-rts te worden die invloeden van veel andere sci-fi strategiespellen overneemt. Dit is goed omdat het hierdoor een combinatie van veel opties weet te bieden die veel space-fans zullen aanspreken. De trade-off is echter dat het spel weinig persoonlijkheid biedt en hierdoor zichzelf niet goed weet te presenteren. Het is noch een nostalgisch toernooitje in de volksbuurten van Engeland, noch weet het de milllion-dollar-sfeer van de Champions League te benaderen. Gemini Wars wordt waarschijnlijk een soort Europa League. Een paar intere ante wedstrijden, een enkele spannende topper, maar vooral veel naamloze gevechten die behalve de fans niemand zich meer zal herinneren.