Gears of War (X06) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Het kan soms gek lopen. Aanvankelijk had ik mij voorgenomen om niets over Gears of War te weten te komen. Geen informatie lezen of screenshots bekijken, dat was mijn plan. Alleen maar zodat ik in november een totaal onbekend eindejaarstoetje heb om mooi het game-jaar mee af te sluiten. Het kersje op de taart zeg maar. Dit leek goed te gaan… tot afgelopen week. Want wat bleek nou, ik kreeg een uitnodiging om Gears of War te spelen! En tsja, dat is een uitnodiging die ik uiteindelijk maar al te graag in ontvangst nam. Dan maar het eindejaarstoetje vervroegen! Tot zover de principes dus.

In Gears of War stap je in de grote legerlaarzen van Marcus Fenix. Fenix, een voormalig oorlogsheld maar niet bepaald het lieverdje onder de mensheid, komt net uit de gevangenis. Niet zozeer omdat hij officieel vrijgelaten is, maar meer omdat men alle soldaten nodig heeft voor de strijd. Een strijd tegen de mensheid zelf, maar ook tegen een kwaardaardig ras genaamd The Locust.  Met deze monsters valt niet echt te praten. De enige oplo ing om ze weer tot su en te brengen, is via een welgemikt schot in het hoofd of door ze in mootjes te hakken (of gewoon zagen) met een kettingzaag. En daar ben jij als Marcus natuurlijk gespecialiseerd in!

Eenmaal ontsnapt uit de gevangenis, met behulp van je maten onder leiding van goede kameraad Dom, is het de bedoeling om de planeet Sera, waar je je bevindt, van The Locust te ontdoen. Gelijk vanaf moment één zit je midden in de actie, want de buitenaardse wezens zitten zelf ook niet stil en doen er alles aan om je het leven zuur te maken. Gears of War  is een third person shooter, maar lukraak wat schieten en rondrennen is er niet bij. Lead designer Cliff Bleszinski, ook wel beter bekend onder de gamers als CliffyB., legde ons uit dat hij de game meer zag als een stop-and-pop spel. Dit betekent dat je het beste vanuit de dekking kunt schieten. Je kan natuurlijk wel als een kip zonder kop naar The Locust rennen (run-and-gun, zoals Cliff het mooi verwoorde), maar echt verstandig is dit niet. Dekking nemen dus!

Stop, drop and roll

De A-knop is de meest gebruikte knop in het spel, want hiermee kun je alles doen. Het eerder genoemde wegduiken bijvoorbeeld, maar ook het rennen zal via de A-knop gaan. Het mooie aan dit systeem is dat alles heerlijk in elkaar over gaat. Stel, je wordt aangevallen door The Locust. Je neemt een sprint (wat overigens op uitstekende wijze op het schem gepresenteerd wordt, echt adrenaline-verhogend kan ik je vertellen!), rent tegen de muur op en onmiddellijk sta je verschuild. Vervolgens kijk je om een hoekje door middel van de left trigger, hierdoor kun je gemakkelijk richten. Je pakt je wapen, richt op de vijand en knallen maar! Mochten zij ook op je vuren, dan laat je de left trigger gewoon weer los en sta je weer veilig gedekt. Dit gaat allemaal zo naadloos in elkaar over dat je binnen een paar minuten tijd al een volleerd marinier bent en gewoon niet beter weet. Easy pick-up-and-play gameplay, daar weet Gears of War wel raad mee.

Tijdens de presentaties die wij mochten bijwonen, viel al op hoe mooi Gears of War eigenlijk is. De nieuwe Unreal Engine 3 heeft “next-gen” written all over, dat mag gezegd worden. Waar ik persoonlijk altijd huiverig over ben is de framerate die nog wel eens tegen wil vallen bij mooie games. Gelukkig loopt Gears of War als een trein. In de singleplayer ziet het er uitmuntend uit en ook in de multiplayer wordt er vrijwel niets ingeboet aan grafische pracht en praal. De mariniers zijn echt bada tot op het bot en die monsters van The Locust, oef, die wil je echt niet tegenkomen in een donker steegje! Naast dat ze er angstaanjagend uitzien, maken ze ook nog eens gruwelijk enge geluiden, wat de game naast een ruige sci-fi shooter ook nog eens een horror-achtig sfeertje meegeeft.

Knal- en zaagwerk vol voldoening

Op het gebied van multiplayer staat Gears of Warook zijn mannetje. Natuurlijk kun je de singleplayer in je eentjespelen, maar wanneer het er even slecht aan toe gaat heb je ook demogelijkheid om samen met een vriend (of vriendin, vrouwen kunnen ook bad-a mariniers zijn natuurlijk!) de oorlog tegen TheLocust voort te zetten. Door middel van hetdrop-in/drop-out systeem (enigszins vergelijkbaar met Lego Star WarsII) kan een andere speler direct in het spel komen en gelijkmeevechten. Heel wat uurtjes co-op plezier gegarandeerd, denken wij zo.

Toch heb ik de singleplayer gelaten voor wat het is en heb mij dezedagen geconcentreerd op de enorm toffe 4 versus 4-potjes waarin je alsde Coalition of Ordered Governments het op moet nemen tegen de Locust.De bedoeling is om de vijand simpelweg uit te roeien. Degenen die doodzijn, worden voor die ronde dan ook niet meer ‘gespawnt’. Je zou hetkunnen vergelijken met de aanpak van Counter-Strike. Ondanks dat delevels erg klein ogen en je ‘maar’ met maximaal acht spelers kuntspelen, zit er meer diepgang in dan dat je zou denken. Overal staanobjecten (autowrakken, tonnen en dergelijke) om achter te schuilen en muren om dekking achter te nemen. Deperfecte bescherming tegen allerlei vuurgevechten. Helemaal mooi meegenomen is dat de balans tu ende twee teams prima in orde is. Mocht je in een groep zitten die wel bekend is met determ “teamplay”, dan zul je jezelf absoluut gaan vermaken. De gevechten kunnendan wel kleinschalig zijn, ze worden er niet saaier op, integendeel.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over die wapens die je bij jeheb, heerlijk gewoon. Hoewel de meeste conventionele wapens(machinegun, shotgun, rocketlauncher) beschikbaar zijn, steelt dekettingzaag toch de show. Dit wapen is hét middel voor de meestbloederige mélee-kills ooit zowat. Bloedspletters overal, ledenmatendie de lucht in vliegen en het geluid wanneer je een Locust in stukjeszaagt: fantastisch! Het klinkt mi chien een beetje cru, maar devoldoening die je er uithaalt is haast onbeschrijfelijk.

Al met al heb ik een aantal multiplayer-potjes mogen spelen en wat meopviel was dat alles zo enorm lekker snel ging. Enorm korte laadtijdenen korte maar krachtige potjes maakten Gears of War tot een spel watgeschikt is om eventjes te spelen, maar ook uren aan te zitten. Wantverslavend is de game zeker, wat ik overigens ook tegen Cliffy hadgezegd. Zijn antwoord? “We hebben speciaal voor jullie gastenwat crack in de game gestopt”. En eigenlijk klopt dat ook wel: de X06 heb ik beleefd alseen grote waas, met Gears of War als absoluut hoogtepunt.

Ja, uiteindelijk ben ik toch blij dat ik de moeite heb genomen om Gearsof War te gaan bekijken en niet heb gewacht tot in november. Het wasabsoluut een mooie verra ing geweest, maar wat ik afgelopen week hebgezien had ik voor geen goud willen mi en. Gears of War is ruig, Gearsof War is ranzig, maar Gears of War is vooral cool. Het moet dan ookwel heel gek lopen, wil Epic hier geen meesterwerkje van maken. 17november is Emergence Day, de dag dat de game in Europa uitkomt en ik heb dezedatum alvast in mijn speciaal voor Gears of War aangeschafte agendaaangestreept. Deze game gaat rocken dames en heren, let op mijn woorden!


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou