Wat direct opvalt aan F.E.A.R. 2 is het vernieuwde uitrusting ysteem. Als speler krijg je namelijk vijftien punten die je zelf mag verdelen over wapens, bepantsering, granaten en health packs. Kies je voor lichte bepantsering, dan kun je zwaardere wapens meenemen en nog wat extra granaten. Loop je altijd voorop in de strijd, dan is zwaardere bepantsering mi chien een betere keus, maar heb je als gevolg ook minder ruimte voor genoeg vuurkracht, laat staan voor een health pack. Op deze manier kun je zelf bepalen met welke middelen je het strijdtoneel betreedt.

Nog een opvallend detail is de toevoeging van een mech-suit. Ja, ook in F.E.A.R. 2 ontkomen we niet aan een (soort van) voertuig. De mech-suit is tot op de tanden bewapend met twee mini-guns en voldoende raketten om een volledige map binnen de kortste keren schoon te vegen. Vandaar dat Monolith niet in iedere map en bij iedere gamemodus deze krachtpatser op laat draven. Daar is deze mech-suit gewoonweg te sterk voor. Maar dit terzijde, want zit je eenmaal in dit ijzersterke kloffie dan verschijnt er vanzelf een glimlach op je gezicht. Er zullen vast gamers zijn die deze toevoeging helemaal niets vinden, en dat mag. Maar zoals eerder gezegd, wordt de mech-suit slechts sporadisch toegevoegd en kun je de levels waarin het pak zijn opwachting maakt gewoon overslaan.

Omdat het een preview versie betrof, kregen we de keuze uit slechts een handjevol maps, waarvan we er uiteindelijk drie daadwerkelijk hebben gezien. Eén map speelt zich af op straat, waarbij alles volledig in puin ligt door de atoombom waarmee F.E.A.R. eindigde. De tweede map nam ons mee naar een soort ondergronds laboratorium en als laatste kwamen we terecht in een bovengrondse fabriek met veel trappen en sluipschutterplekjes. De maps zijn naar goede F.E.A.R.-gewoontes behoorlijk donker, klein en smal. Wat enerzijds zorgt voor veel actie, omdat je niet ver hoeft te zoeken naar tegenstanders, maar anderzijds ook het gevoel geeft dat de maps niet echt bijzonder zijn. De toevoeging van buitenlevels heeft daar niet veel verandering in gebracht, omdat ook deze redelijk klein van opzet zijn. De lay-out van de maps is verder prima in orde, maar ook hier geldt: bijzonder is het allemaal niet.

Omdat we tijdens de multiplayer se ie maar zeven gamers konden vinden, was het jammer genoeg niet de multiplayer-gekte die we ervan verwacht hadden. Toch waren de drie speelmodi die we hebben gespeeld nog redelijk te doen met zeven spelers. De eerste modus die speelden was Control, waarbij je zo snel mogelijk vijf controlepunten moet bezetten. Sinds de komst van de Battlefield-reeks geen onbekende modus in multiplayerland. De twee modus heet Blitz en is in feite een verkapte vorm van Capture the Flag. Ware het niet dat Monolith enkele wezenlijke verschillen heeft aangebracht. In plaats van één vlag, in dit spel Phlag genaamd, kun je namelijk twee Phlag's veroveren. Daarnaast speelt één team altijd in de verdediging en moet dus voorkomen worden dat de Phlag wordt gestolen, terwijl het andere team juist alles op alles moet zetten om ze in het bezit te krijgen. Leuk detail: de speler die de Phlag in bezit heeft, laat een spoor van groen of rood slijm achter, waardoor de vijand net iets makkelijker weet waar hij jou kan vinden. De laatste modus is een lekker ouderwets potje Deatmatch en heeft waarschijnlijk geen verdere uitleg nodig.

Monolith heeft met F.E.A.R. 2 multiplayer zeker geen slechte online functie, maar het voelt allemaal wel wat ouderwets aan. En met ouderwets bedoelen we dat we het allemaal al wel eens eerder hebben gezien. De verschillende modi zijn aardig en de extraatjes in de Blitz-modus zijn leuk bedacht, maar met een degelijke basis die het verhaal van F.E.A.R. biedt zou er toch meer te halen zijn. Wat te denken van een 'Catch Alma'-modus, waarbij één iemand Alma speelt en de rest achter zich aankrijgt (we geven slecht een opzetje). Ook de mech-suit zal nog wel het nodige stof doen opwaaien. Wij vonden het stukje hardware bijzonder prettig, maar er zullen ongetwijfeld gamers zijn die het niet vinden pa en bij de reeks. Al met al lijkt de F.E.A.R. 2 multiplayer best vermakelijk, maar om de game alleen voor dit gedeelte aan te schaffen, dat zouden we op basis van deze korte speelse ie niet aanraden. Gelukkig biedt F.E.A.R. 2 meer dan alleen multiplayer, iets waarover we spoedig meer zullen vertellen.