De bestemming voor deze spin-off: het tropische eiland Narapela, onderdeel van dezelfde eilandengroep als Banoi (het eiland waar Dead Island zich afspeelde). De zonnige en tropische sfeer spat er in Escape Dead Island vanaf. De makers hebben namelijk gekozen om de hele game in een cel-shaded jasje te gieten. Het resultaat is een palet van felle kleuren die verbazingwekkend goed bij de Dead Island-sfeer past. Een felblauwe lucht, bijna gele stranden, lichtgroene palmbomen en dieprood bloed dat levendig in het rond spettert.
Tropisch avontuur
Laat je echter niet van de wijs brengen door dit mierzoete jasje. De echte kracht van Escape Dead Island zit hem in zijn verhalende werking. De game dient namelijk als brug tu en de gebeurteni en in Dead Island 1, Dead Island: Riptide en Dead Island 2. Hierdoor worden elementen uit de eerste games duidelijker uitgelegd en dient de game als een opstapje naar de wereldwijde epidemie die we in Dead Island 2 aantreffen. Voor deze gelegenheid stap je in de schoenen van hoofdpersonage Cliff Calo, een sullige rijkeluiszoon die eens en voor altijd uit de schaduw van zijn vader wil stappen.
Om dit te doen reist hij samen met twee bondgenoten, Devon en Charlie, af naar het eiland Narapela. Hier wil hij de mysteries rond de zombieuitbraak tot op de bodem uitzoeken en zijn bevindingen vervolgens met de rest van de wereld delen. Dat dit niet vanzelf gaat verklapt de titel van de game al deels. Tijdens de speelse ie die Gamer.nl had gaat Cliffs overlevingsavontuur al direct goed van start. We beginnen tu en het puin en het wrak van zijn schip, midden in het oerwoud. In tegenstelling tot de voorgaande games besturen we de hoofdpersoon dit keer vanuit een derdepersoonsperspectief, waardoor de game een beetje doet denken aan die andere ‘zombiegame’: The Last of Us.
Na enkele stappen zijn we alweer uit de jungle en treffen we de eerste zombie aan. Deze zit rustig aan een lijk te knagen en lijkt ons niet gezien te hebben. Een klein uitroepteken boven zijn hoofd toont dat dit ook daadwerkelijk het geval is. Omdat we helemaal geen wapens hebben sluipen we van schuilplaats naar schuilplaats tot we langzaam steeds dichterbij de zombie geraken. De weg leidt ons door een klein huisje waarin we naast een stuk touw ook een schroevendraaier aantreffen. Met deze moordwapens op zak schuifelen we langzaam richting de zombie. Te snel bewegen zorgt dat het uitroepteken van kleur verandert en we ons weer even stil moeten houden. Tien stappen verder vallen we de zombie geruisloos vanachter aan en prikken de schroevendraaier in zijn hersenpan. Dat voelt goed.
Bizar schouwspel
Na nog enkele zombies gepa eerd te hebben gebeurt er iets raars. We bevinden ons op het strand en plotseling klinkt het alsof het gaat onweren. Niets is minder waar. Uit het niets vallen er overal en nergens kolo ale zeecontainers naar beneden. Een bizar schouwspel dat in een keer de hele ‘realistische’ sfeer omver knikkert. Eenmaal uit het zand, en na alle gevaartes ontweken te hebben, wordt het zwart voor de ogen van onze hoofdpersoon.
Cliff wordt weer wakker op exact dezelfde plek waar we zijn begonnen. Mi chien een foutje van de versie die we spelen? Niets blijkt minder waar. Onverhoeds verschijnen Devon en Charlie zich en zij staan te popelen om samen met jou het eiland te gaan ontdekken. Was dat alles hiervoor dan een droom? Als dat zo was, hoe kan het dan dat we wel het touw en schroevendraaier op zak hebben? Enkele vragen die tonen hoe Escape Dead Island door verhalende elementen met je gedachten speelt en er daadwerkelijk in slaagt een intere ant mysterie neer te zetten.
In onze se ie spelen we ook een stuk dat zich verderop in de game voltrekt. Het raadsel blijft even raadselachtig, maar de nadruk ligt nu een stuk minder op het sluipen. Stilletjes langs de vijanden bewegen kan, maar we worden door een aantal onverwachte effecten toch het gevecht ingestuurd. Dat is even slikken. Cliff beschikt over twee handwapens en evenveel schietwapens. Vooral de shotgun en hakbijl komen goed van pas. Het schieten werkt zo traag dat het moeilijk is om de agre ieve zombies te raken. De hakbijl biedt meer uitkomst en binnen de kortste keren vliegen de ledematen in het rond.
Jammer genoeg verschaft het gevecht ysteem weinig dynamiek en wi elt het enkel af tu en slaan en ontwijken. Ook wordt al snel duidelijk dat de animaties erg blikkerig en goedkoop overkomen. Opdrachten die je moet uitvoeren om verder te komen bestaan vaak enkel uit het vinden van een ‘sleutel’ die een bepaalde vijand bewaakt of bij zich draagt, wat snel eentonig wordt. Andere technische tekortkomingen, zoals het ontbreken van mondanimaties tijdens het praten, zorgen ervoor dat de game (nog) geen hoge ogen gooit.
Aangezien Escape Dead Island gepland staat voor volgende maand lijkt het ook zeer onwaarschijnlijk dat er op technisch gebied nog veel gaat veranderen. Toch weet de game met zijn kleurrijke stijl en uitstekende verhaalvertelling een spannend mysterie neer te zetten dat het gat tu en Dead Island 1 en Dead Island 2 zomaar prima kan gaan opvullen.