“Hey Ryan, stap in die auto man, je moet de baan op!”. Hmm… weer aan het dromen. De geur van verbrand rubber, van de uitlaatga en, van de olie, het lijkt soms wel verdovend te werken. Terug op aarde geroepen door Bobby Scott, mijn “manager”, zo je wilt. Heeft zelf meer dan 20 jaar geraced, en heeft mij onder zijn hoede genomen na het race-ongeluk van mijn vader. Hij kent me goed, al van jongs af aan. Toen het nog wat minder goed ging, toen ik nog in de schaduw stond van mijn vader en mijn broer. Time change, ik heb heel veel te danken aan Bobby. Oh ja, kwalificatie. Ik ben weer bij. Ik loop naar mijn auto. Het is niet de sterkste auto van het DTM Race Driver-veld, deze Opel Astra coupé. Maar nog altijd goed voor 450 brullende pk's. De concurrentie heeft dat ook, wij moeten het dus hebben van onze afstelling.
Ik zeg “wij”, DTM is veel meer een teamsport dan veel mensen denken. Alleen als coureur red je het niet. Je hebt een team achter je staan die je helpen met de juiste afstelling van je auto te bepalen, je race-data analyseren, alles wat nodig is om net even dat beetje extra te hebben ten opzichte van de concurrentie. Elke tiende, elke honderdste telt. Het kan het verschil zijn tu en een glorieuze pole position en een anonieme plek in het middenveld. Tu en een champagnedouche na de finish en het slechts meedoen als startveld-opvulling. Uiteindelijk is het de coureur die het moet doen natuurlijk, dat realiseer ik me maar al te goed. Alle ogen zijn op jou gericht, dat ene kwalificatierondje. Dat heb ik wel geleerd in mijn “weg naar de top”. Dankzij Bobby kwam ik terecht in de American Allstars-serie, alwaar ik het echte racen leerde. In het close racing op ovals leer je echt elke millimeter asfalt te benutten, elke kubieke millimeter vrije lucht waar je auto in past, in die kla e heb ik pas echt leren racen. Racen tegen anderen via een netwerk is mogelijk in de PC-versie van DTM Race Driver, mochten de computer-cars je onvoldoende uitdaging bieden. Dat staat garant voor nog meer spectakel.
Na kampioenschappen in de Pacific Challenge en de Alfa GTV-series ben ik uiteindelijk opgeklommen naar de top. Het ultieme toerwagenracen. De Formule 1 onder de toerwagens: het prestigieuze DTM, Deutsche Tourenwagen Masters. DTM Race Driver bevat maar liefst dertien internationale kampioenschappen, waardoor je een compleet programma van beginnerskla e tot toppers als DTM en het engelse BTCC kunt doorlopen. In totaal omvat de game 42 auto's, elk met hun specifieke, realistische physics. Ik heb veel te danken gehad aan mijn manager Bobby Scott, die me als geen ander door de goede, maar vooral de minder goede tijden wist te leiden. Ik stap in mijn auto. Kwalificatie voor mijn allereerste DTM-race. De brandvrije balaclava over mijn hoofd, mijn helm eroverheen. Gesp dicht, ondertu en word ik strak in de kuipstoel gesnoerd. Nürnberg is de plaats, de Norisring is de arena. Een stratencircuit, we rijden dus in zekere zin dwars door dit stadje heen. Een snelle baan ook, met een lang recht stuk waarna hard geremd moet worden. De remmen gaan het zwaar krijgen.