In een vorige preview gaven we nog te kennen dat de release van DriveClub bij de PlayStation 4-lancering een slimme zet zou zijn, maar het uitstel lijkt een nog veel betere keuze te zijn geweest. De extra periode is gebruikt om de game verder te verfijnen, mooier te maken, overtuigender bovendien, zodat er echt een product staat waar niemand omheen kan.
Snelheid
De MotorStorm-games waren sterk in het neerzetten van een gevoel voor snelheid en DriveClub weet dat ook erg goed voor elkaar te krijgen. Het wegdek onder de wagens vervaagt op hogere toeren tot een soort asfaltwaas. Op lange rechte stukken word je in het beeld gezogen en focus je je automatisch meer om de superwagens onder controle te houden.
Want ook dat gevoel weet Driveclub sterk over te brengen; precies die rand van het niet kunnen besturen van pk-monsters en toch moeiteloos door de meest bochtige en hobbelige parkoersen knallen. We sprongen al met 250 kilometer per uur over een hobbel, stuurden net een beetje vlak voor de sprong en konden nadien toch nog een blundertje corrigeren. DriveClub is geen dusdanig realistische racegame dat het dit soort fouten afstraft, maar het zal de speler ‘t ook zeker niet makkelijk maken. Bochten moeten daadwerkelijk intelligent worden aangesneden en op tijd remmen en gas geven levert tijdswinst op ten opzichte van de brokkenpiloten die hun McLaren gebruiken als een botswagen.
Goed rijden wordt beloond
De game stuurt er ook op aan dat er netjes, profe ioneel gereden wordt. Zodra er buiten de baan wordt getoerd, gaat direct een tellertje lopen dat aangeeft dat je terug naar de baan moet komen. Het domweg van de baan beuken van mederacers betekent een puntenaftrek. Ook worden er verschillende uitdagingen op de speler afgevuurd. Deze bestaan er bijvoorbeeld uit dat je beter door een bocht drift dan een eerdere racer of dat je een hoge gemiddelde snelheid behoudt over een specifieke sectie. Het geeft je wat te doen als een vroege fout ervoor gezorgd heeft dat je achterop bent komen te liggen. Als je echter aan kop ligt, krijg je wat minder te doen, los van het behouden van je positie. Ook niet onbelangrijk natuurlijk, maar juist de stukjes afwi eling zorgen voor wat extra competitiedrang gedurende een race.
Erg mooi
DriveClub heeft ook een transformatie ondergaan als het om het uiterlijk gaat. Waar de eerste beelden een beetje voor kennisgeving werden aangenomen, is de game nu echt de mooie zwaan geworden. Wagens zien er overtuigend uit, ze glimmen in zonlicht, ze worden smerig als ze door een zanderige omgeving rijden en ze zijn ook bijzonder goed in te deuken.
Het schademodel lijkt vooralsnog cosmetisch, maar oogt wel overtuigend. Het is duidelijk wanneer je de lakschaderuilbeurs hebt bezocht of wanneer een achterligger de kofferbak heeft geïnspecteerd. Tijdens onze race zagen we ook hoe we onze rechter buitenspiegel verloren aan moeder natuur doordat we iets te straks langs een boom probeerden te scheuren. Het draagt bij aan het racespektakelgevoel waarvan we weten dat Evolution Studios dit absoluut in de vingers heeft.
Sociaal?
Onze speelse ie was veel te kort om te kunnen doorgronden hoe de structuur van de game aanvoelt. Het sociale aspect, het opzetten van raceclubs en hier gezamenlijk aan deelnemen met vrienden klinkt intere ant, maar moet zich uiteindelijk vooral in de praktijk gaan bewijzen. Het racen zelf is in ieder geval sterk genoeg. Dat uitstel heeft DriveClub goed gedaan.