In de gigantische, Google-esque Seattle-studio van Bungie zitten we in een kleine theaterzaal. Bungie is niet alleen klaar om zijn nieuwe zelf te openbaren, maar ook het eerste nieuwe project na Halo, Destiny. In een ellenlange presentatie worden ons alle details voorgeschoteld. Na afloop is de franchise op veel fronten nog altijd een groot vraagteken, maar dat het er een is van gigantische ambitie, is wel duidelijk.
(G)een mmo
Destiny is in die zin duidelijk een Bungie-game, al heeft het op de schietactie na niet veel weg van Halo. Het is geen lineaire knalgame, maar een combinatie van een online openwereldgame en eerstepersoons shooter. Veel mensen zullen dat een MMO noemen. Alleen een enkeling zoals Activision-CEO Eric Hirshberg noemt het een 'shared world experience'.
Zijn verwoording is cheesy, maar wel te verklaren. Bungie en Activision vermijden tijdens de presentatie de term MMO en al het daaraan verwante jargon. De ontwikkelaar zegt met Destiny vooral een fantastische shooter te willen ontwikkelen, geen fantastische MMO. Bovendien kent Destiny in tegenstelling tot veel games in dit genre geen abonnementsmodel, wat de term verwarrend zou maken.
Sciencefiction
Destiny beschrijft een alternatief, sciencefictionverleden. De mensheid beleefde gouden tijden, totdat iets of iemand de aarde op zijn grondvesten deed schudden. Niemand weet precies wat er is gebeurd, maar het staat vast dat maar weinig mensen de klap overleefden. Zij die het na kunnen vertellen, danken hun leven aan de in mysterie gehulde Traveller, die zich opofferde in de hoop zo de mensheid te redden.
Heel veel jaren later zweeft zijn, haar of diens kolo ale schip nog steeds als aandenken boven de aarde. Als de (zeer geavanceerde) mensheid terugkeert, is de aarde en alles ver daarbuiten tot een hel verworden, bewoond door talloze vreemde wezens en nare monsters.
Onder het schip van de Traveller bouwt men een gigantische stad, van waaruit de mensheid zijn planeet gestaag probeert terug te nemen en het resterende universum verkent. Jij bent een van haar strijders, een Guardian, die als een van de nog nauwelijks gedefinieerde kla en (waaronder in ieder geval een Warlock- en Recon-kla e) de strijd aangaat tegen het woekerende universele kwaad.
Knallend op reis
Bungie is zoals we weten meer dan capabel in het neerzetten van een nieuw universum. Maar het is vooral de spelopzet die ons zo benieuwd maakt naar de game. Destiny biedt een combinatie van knallen en verkennen, samen of tegen anderen, zonder onderbrekingen. En dat in een universum waarin Bungie naar eigen zeggen dagelijks nieuwigheden zal bieden, waardoor spelers zich nooit hoeven te vervelen.
Destiny draait daarnaast om het vormen van jouw personage. Net als in een MMO dus? Aanvankelijk wel, maar Destiny gaat verder dan dat. Bungie wil dat je over alles wat je doet nadenkt, dat het voortdurend maken van keuzes bepaalt hoe jouw personage zich ontwikkelt. Dat klinkt vaag - en dat is het ook - maar Bungie zet grof in op de band die je opbouwt met je personage. Je Guardian reist daarom mee naar de vervolgdelen van Destiny en is geheel aanpasbaar.
Structuur
Het is met name indrukwekkend hoe toegankelijk Destiny is voor een online open wereld-shooter,. Er is bijvoorbeeld geen ‘pre start’-menu of gebruikersinterface (hud). De ervaring wijst haarzelf volgens de ontwikkelaar. Daarbij bepaal je zelf of je in je uppie of met anderen speelt. Inderdaad, Destiny klinkt dankzij die combinatie van toegankelijkheid en open wereld-gameplay heel erg als een Guild Wars 2 met guns.
Maar dat is niet helemaal het geval. Er bestaat namelijk een duidelijke mi iestructuur, met mi ies die volgens de ontwikkelaar totaal niet te vergelijken zijn met quests. De uitleg doet ons denken aan een reguliere Halo-mi ie. Je verkent ruimteschepen, wendt een invasie af op de maan, verdedigt Old Chicago van zombie-aliens; afijn, je kent het wel.
De studio beweert zelfs dat testers van de game aanvankelijk niet doorhadden dat ze de game met anderen speelden. Een goed teken, omdat het bevestigt dat Destiny vooral voor iedereen een fantastische shooterervaring moet bieden. Destiny is daarmee zowel voor beginners als ervaren spelers geschikt, waarbij de toegankelijkheid enige uitdaging niet in de weg zou staan.
Techniek
Achter al die ambitie gaat veel indrukwekkende techniek schuil, die wij wegens beperkte ontwikkelkennis enkel tot op zekere hoogte meekregen. Het belichting ysteem is in ieder geval zeer complex en maakt onder meer een dynamische dag-en-nachtcyclus mogelijk. Omdat de lighting zo goed is, komen ook de details in de gebouwen en omgevingen beter naar voren. Toch is het vooral de vormgeving die de game zo mooi maakt. De wereld heeft wel degelijk die typische Bungie-feel die Halo ook had, maar is daarbovenop ongekend divers.
Een spiksplinternieuwe engine stelt Bungie in staat in iets meer dan een handomdraai heel gevarieerde omgevingen te creëren. Van prachtige ruimtenevels en gigantische natuurgebieden tot ondoorgrondelijke bouwwerken en meer klimaten dan je kunt bedenken. De ene setting is nog mooier of complexer dan de andere. Overigens is dit is de eerste Bungie-engine met een 'undo'-knop. Inderdaad, alle Halo's zijn zonder een omkeeroptie ontwikkeld. Een bizar feitje.
De bombastische muziek draagt ook voor een groot deel bij aan de sfeer. Opgenomen in samenwerking met Paul McCartney (jeweetwel, heeft ooit in een band gespeeld) op Abbey Road, en afgespeeld om de spelervaring te versterken. En dat gaat wel lukken met een fantastische componist als Marty O'Donnell aan het roer.
Vragen
Tot dusver wat wij weten over Destiny. Je hebt vast nog talloze vragen. Wij ook. Van de eigenlijke gameplay weten we immers nog opvallend weinig. Hoeveel mensen zijn tegelijkertijd in één omgeving en in hoeverre is het dus een MMO, pardon, shared world experience? Hoe is de competitieve multiplayer (die waarschijnlijk wél een hud heeft, zo zagen we stiekem op een schermpje van een hardwerkende ontwikkelaar)? En hoe zit het nou precies met die keuzes die je maakt?
Het zal nog even duren voordat Bungie zijn game volledig openbaart. Tot die tijd moeten we het doen met de weinig concrete informatie die we nu hebben. Desondanks is het niet onverantwoord nu al enthousiast te zijn. Alles, van het cv van de ontwikkelaar tot aan de beelden die we wél gezien hebben, wijst erop dat Destiny een sciencefictionepos en franchise van astronomische begrippen wordt. Het is een van de meest potentievolle, ambitieuze games die we gezien hebben. En dat alles nog maar in ‘vroeg’ stadium, voor zover je daar na zes jaar ontwikkeltijd nog over kunt spreken.
Bungie zegt met Destiny opnieuw een genre te willen herdefiniëren. Dat is een flinke uitspraak, maar wie zijn wij om de makers van de eerste écht werkende consoleshooter tegen te spreken? Mi chien dat Halo pas het begin was.