De markt van de first-person en third-person shooters zijn behoorlijk verzadigd. Je moet echt een goed concept hebben om met een nieuwe franchise op te vallen. Ontwikkelaar Airtight Games doet dit door de actie in Dark Void niet alleen horizontaal, maar ook verticaal te laten verlopen. Of dit echter genoeg zal zijn om uit het hokje 'dertien in één dozijn' te komen, blijft de vraag.
In Dark Void kruipt de speler in de huid van William Grey, een ex-militair piloot die samen met ex-vriendin Ava neerstort in een andere dimensie nadat hij met een vliegtuig door de Bermudadriehoek was gevlogen. Al snel komt het duo in contact met andere mensen die op dezelfde plaats vastzitten en onderdrukt worden door een buitenaards ras. Na vriendschap te hebben gesloten met de Ru ische wetenschapper Nikola Tesla, die onderzoek doet in de dimensie, begint een avontuur met als doel om de mensen te bevrijden en een weg terug te vinden naar de beschaving.
Jetpak
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: De hoofdrol in het spel is niet weggelegd voor de personages, maar voor een machine. Al vrij vlot in het spel krijgt de speler de beschikking over een prototype jetpack die stukje bij beetje door Tesla wordt gemodificeerd tot een venijnig wapen. Deze moet de speler helpen de mi ies met succes te beëindigen, mi ies die vanaf verschillende kanten en op verschillende manieren uitgevoerd kunnen worden. Vlieg je meteen recht op de vijand af, of land je liever ergens om ze op een afstand uit te dunnen? De keuze is aan jou, al zal de keuze vaak vallen op actie in de lucht omdat dat het leukste is.
Ondanks deze open aanpak van mi ies, slaagt de ontwikkelaar er nog niet echt in de mi ies gevarieerd te maken. Beschiet dit, vlieg daarheen, vernietig dat. Het klinkt en speelt allemaal een beetje ongeïnspireerd en soms zelfs wat saai. Wij hopen dan ook dat Airtight Games er in is geslaagd om in het uiteindelijke product wat meer afwi eling voor ons klaar te stomen.
De besturing van het jetpack voelt, na een wat onwennig begin, verra end goed aan en voegt een nieuw fris element toe aan het third-person shootergenre. Met de analoge stick kunnen koprollen naar voren of zijwaarts worden gemaakt om zo een beter overzicht van het gevecht te krijgen. Dit lijkt soms echter wat tegenstrijdig te werken door het desoriënterende effect dat een actie creëert.
Verticale actie
Een andere belangrijke troef is de verticale actie. Meer dan eens krijgt de speler een berg of een klimmuur voor zijn kiezen waarlangs hij omhoog moet. Met zijn jetpack manoeuvreert de speler zich met groot gemak tu en steeds hoger of lager gelegen randjes en platformen. Hij wordt hierbij veelvuldig bestookt door een groep vijanden die ook aan het klimmen en klauteren zijn. Omdat het beeld meedraait, zorgt dit niet voor lastige situaties, al hebben de computergestuurde vijanden soms niet helemaal door waar ze op moeten schieten.
Daarnaast bevat Dark Void nog een aantal vermakelijke, toch teven tandaard, spelelementen. Zo wordt er, als een tegenstander iets tedicht bij komt of als het wapen leeg is, met één druk op de knop eenspeciale melee-aanval uitgevoerd. Nou is dit natuurlijk niet zobijzonder, maar het niveau van geweld dat hierbij te pas komt isongekend.
Verder maakt hetspel gebruik van een dekkingsysteem dat veel weg heeft van de Gears ofWar-serie. Dit komt de gameplay vanzelfsprekend ten goede. Achter elkmogelijk voorwerp of obstakel kan worden verscholen en achter vandaanworden geschoten. Hoewel het af en toe wat desoriënterend werkt, lijkthet coversystem ook zijn werk te doen in het verticale aspect van hetspel. Door een goed meedraaiend camera-perspectief kan de speler zichgoed redden tu en de tegenstanders die zich acrobatisch van platformnaar platform slingeren. Al met al lijken de actiescènes ruimvertegenwoordigd en gewoon goed in elkaar te steken.
Tijdensde mi ies kunnen technologiepunten worden verzameld door hetuitschakelen van tegenstanders en het verzamelen van lichtballetjes.Met deze verzamelde technologiepunten kunnen aan het einde van eenmi ie of bij wapenkisten verspreid door de levels wapens wordengekocht of worden verbeterd.
Verder
Wat zekernog de moeite waard is om te vermelden is de muziek. Bear McCreary, decomponist die eerder de muziek voor de televisieserie BattlestarGalactica verzorgde, heeft zijn creatieve geest gebogen over decompositie voor het spel. En het resultaat mag gehoord worden. Tijdensgevechten wordt de speler opgezweept door de geweldige ritmischeen goed getimede muziek, waar tijdens rustige stukken een heerlijkkalmerend muziekje op de achtergrond speelt.
Op grafisch vlakstaat de game redelijk zijn mannetje. Bergen en meertjes zijn sfeervolals er op hoge snelheid over gevlogen wordt, en de grafische kwaliteitvan de personages is zeer degelijk. Mocht je echter te voet gaan voelende mappen toch wat kaal en ongeïnspireerd aan, maar zoals al eerdergezegd, breng je het grootste deel van de tijd in de lucht door.
Almet al lijkt Dark Void een redelijk vermakelijke game te worden, diemet originele verticale gameplay en het gebruik van het jetpack eenfri e wind door het third-person shootergenre laat waaien. Of hetechter genoeg is om de rest van de, toch wel erg standaard,spelelementen te dragen moet nog blijken. Over enkele weken lees je bij ons de review.