Cuphead is uitdagend, verschrikkelijk uitdagend. Logisch ook als je je bedenkt dat de game is ontstaan als één grote bo rush-modus. Inmiddels worden levels waarin je alleen maar tegen een eindbaas vecht afgewi eld door ‘gewone’ platformlevels, maar ook die leveren niet in op de torenhoge moeilijkheidsgraad.
Een van de oorzaken van die moeilijkheidsgraad is de totale chaos die zich op het scherm afspeelt. Zeker wanneer je de game in co-op met een medespeler aanpakt vliegen de vele kogels en projectielen – van jezelf en van vijanden – je om de oren. Mede door de warrige grafische stijl en de pijlsnelle actie verlies je al snel het overzicht op de actie, en dat is echt je doodsvonnis. Constante alertheid is aan de orde van de dag.
Audiovisueel spektakel
De grafische stijl, gebaseerd op tekenfilms uit het begin van de twintigste eeuw en geheel met de hand getekend en geanimeerd, maakt nog steeds ongelooflijk veel indruk. Nog nooit heeft de claim dat een game op een tekenfilm lijkt zoveel hout gesneden. Het is echt alsof je door een oude Mickey Mouse-cartoon loopt, inclusief bizar ogende vijanden die het midden houden tu en kleurrijke gedaantes en doodsenge monsters. Wie heeft er als kind niet eens een nachtmerrie gehad van de vreemde wezens en hun onnatuurlijke bewegingen uit de oude tekenfilms? De boos kijkende reuzewortel die kleine wortels afschiet en de boksende kikkers waar we het tegen opnamen barsten van het karakter.
Die prachtige graphics worden gecomplimenteerd door de verra end fijne muziek. Er zit zo’n drie uur aan energieke jazz in het spel die perfect past bij de chaotische gameplay. Het duurde niet lang voordat wij met onze voeten aan het tappen waren door de aanstekelijke melodieën.
De bizarre uitdagingen die we voor onze kiezen kregen bleven echter de boventoon voeren. Verwacht keer op keer het leven te laten in Cuphead. Je begint elk level met vier levenspunten en elke keer dat je geraakt wordt – en dat gebeurt vaak – gaat er een punt af. In co-op verander je nadat je het leven laat in een geest die omhoog stijgt en heeft je medespeler de kans op je te springen om je zo weer tot leven te wekken. Hier heeft de speler echter maar een seconde of twee voor, want je zweeft pijlsnel omhoog, en je wordt alleen maar gereanimeerd met één enkele levenspunt, dus het zet zeker geen zoden aan de dijk.
Hulpmiddelen
De game heeft wel een aantal aspecten die de algehele spelerservaring iets vriendelijker kunnen maken. Er kan bij levels die alleen om eindbazen draaien een makkelijkere moeilijkheidsgraad gekozen worden, maar ook dan werden we nog vele malen te grazen genomen. Bij het kiezen van een lagere moeilijkheidsgraad hebben de bazen wat minder moves en zijn hun aanvallen ook wat voorspelbaarder, maar het is zeker geen vrijbrief om ongeconcentreerd in het rond te schieten.
Ook kunnen er met in levels op te rapen munten nieuwe wapens gekocht worden die voor elk level gekozen kunnen worden. Spelers kunnen namelijk altijd twee verschillende wapens dragen. Zo
hadden we een wapen waarmee we blauwe kogels afvuurden en een wapen met rode kogels. We ondervonden dat de blauwe kogelregel veel verder reikte en dus handig was voor aanvallen op een afstandje, terwijl de rode kogels in veel grotere getalen werden afgeschoten maar wel vereisen dat je dichtbij de vijand staat.
Cuphead draait dus uiteindelijk om het herspelen van levels tot je goed genoeg bent om het einde te bereiken. Wanneer je sterft, word je helemaal aan het begin teruggezet, wat het leerproces ten goede komt maar de game niet geschikt maakt voor snel gefrustreerde spelers. Dat we ondanks de vele sterfgevallen na elke game over moesten juichen omdat we weer een stukje verder in een level waren gekomen en meteen een nieuwe poging wilden wagen, spreekt boekdelen over de algemene kwaliteit van Cuphead.
Cuphead is vanaf 29 september beschikbaar voor Xbox One en pc. Op Gamescom speelde Gamer.nl de Xbox One-versie van de game.