Dat is even zweten geblazen, zeg. Met twee andere journalisten en de altijd goedlachse 2K woordvoerder Karl Unterholzner zit ik in het kantoor van 2K in Engeland een potje Civilization Revolution te spelen. Juist omdat deze game het turn-based strategiegenre leuk en toegankelijk moet maken voor iedereen die er niets mee heeft, ben ik de aangewezen persoon. Dat is wel leuk en aardig maar de andere aanwezigen hebben wel de nodige ervaring achter de kiezen. Houdt het hoofd koel, Michel, je kunt het.

Karl verzekert mij dat in de uiteindelijke versie een uitgebreide tutorial zal zitten die alle spelers rustig het wel en wee van het leven als aankomende strateeg uitlegt. Maar nu nog even niet, hoor ik met een steeds groter wordende brok in mijn keel. Wanneer ik begin wordt al snel duidelijk dat die tutorial mij een grote dienst had verleend. Immers, ik doe nu zomaar wat en het duurt bijna een half uur voordat ik de basis onder de knie heb: genoeg tijd voor een willekeurige beginneling om de controller in de ring te gooien. Maar goed, die mogen eerst aan de slag met een tutorial, een luxe die ik niet heb.

Samen met mij zal er nog een legio aan spelers zijn die ook voor het eerst kennis maakt met Sid Meier's franchise, dus even een globale samenvatting van het concept. Civilization is een turn-based strategiegame waarin duizenden jaren aan de speler voorbij trekken. Je begint ver voor de geboorte van Jezus Christus met een oprichter van een stad naar keuze en soms enkele soldaten. In Revolution heb je voordat het spel start de keuze uit zestien verschillen samenlevingen, van de Germanen tot de Romeinen, van de Azteken tot de Indianen (die uit India bedoel ik, niet de oorspronkelijke bewoners van Amerika).

Elk van deze samenlevingen hebben zo hun sterke punten en elk van deze sterke punten is meer dan de moeite waard om voor te gaan. Sommigen zijn goed in snelle technologische ontwikkeling, terwijl anderen duidelijke oorlogsvoerders zijn. Er zijn vier verschillende facetten in het spel waar je goed in kan worden terwijl de tijd doorloopt totdat je in de verre toekomst zit, en de sleutel tot succes is het juist balanceren van deze facetten. Of niet: je kan, als je wil, jezelf ook op één aspect richten. Het vergroot dan echter wel de kans dat de computergestuurde of menselijke tegenstander(s) eerder over je heenlopen.

Deze vier verschillende facetten (technologie, economie, cultuur en militair) bepalen dus de manier waarop jij de game speelt. Ga je voor een goede cultuur met mooie gebouwen en bijvoorbeeld de invoering van religie en kunst, dan kunnen de andere samenlevingen intere e tonen in jouw spirituele en financiële weelde. Je hebt dan minder kans dat ze je aanvallen en ze willen zich mi chien wel vestigen in jouw stad. Ook zijn er 'grote mensen', bekende mensen uit de geschiedenis zoals kunstenaars die sneller bij je komen wonen als je dit voor elkaar krijgt. Met een simpele druk op de linker bumper (bij de Xbox 360-versie die ik mocht uittesten) krijg je een duidelijk menu te zien waar je, naast het verdelen van je mankracht voor één van deze vier aspecten, ook kunt zien in welk aspect jij voorloopt op de competitie.

In de singleplayer-mode kan je hier zo kort of lang over doen als je zelf wilt, maar in de (online) multiplayer moet je er toch wat vaart achter zetten. Immers, de competitie bouwt ook lekker verder en voordat je het weet hebben ze een paar steden en genoeg mankracht om de oorlog met te verklaren. Ze reizen dan met een heel leger af naar jouw samenleving, tonen alleen een paar manschappen onder het motto 'we komen hoi zeggen' en hakken er vervolgens flink op los. Zorg dat je altijd wat manschappen hebt die je steden verdedigen, anders is het snel gedaan met je.

Zelf begin ik met de Romeinen. Met een paar manschappen start ik op een kaart die voor het grootste gedeelte gehuld is in mist (mijn tegenstanders zijn ergens anders in die mist bezig met hun samenleving) en ik kies een mooi plekje uit voor een stad. Icoontjes rondom de stad tonen aan waar ik mijn inwoners op af kan sturen: laat ik ze werken op het land of aan technologie? Laat ik ze materiaal bijbouwen om meer manschappen in mijn leger te krijgen? De keuze is aan de speler.

Al snel heb ik een unit die mijn stad (Rome) verdedigt en een leger die er op uit trekt om kleine barbaarse samenlevingen rondom mijn stad te plunderen en te vernietigen. Ondertu en wordt het alfabet en religie uitgevonden in mijn stad. Na een tijdje heb ik een groot genoeg oppervlak veroverd dat ik het wel tijd vind om een tweede stad te bouwen. Een stukje verwijderd van Rome doe ik dat dan ook, waarna ik een weg aanleg tu en de twee steden. Terwijl ik hiermee bezig ben hoor ik oorlogskreten van mijn tegenstanders die in dezelfde kamer spelen. Terwijl zij elkaar de pan in hakken, ontwikkel ik mijn stad.

Dat heeft zich geen windeieren gelegd: in het menu zie ik dat mijn steden de meeste rijkdom hebben van alle spelers. Dat ziet een tegenstander helaas ook. Zonder dat ik het in de gaten heb, stuurt hij een spion op mijn stad af die zonder pardon een som geld wegkaapt. Dit kan je tegengaan door je eigen spionnen in je stad te plaatsen. Meer van deze grootschalige gevechten of andere technologische vorderingen (zo is het volgens woordvoerder Karl Unterholzner zelfs mogelijk ninja-paarden te creëren) krijg ik echter niet mee: de tijd is al weer op. Jammer, want ik krijg de smaak na de paar uur 'voorbereiding' pas echt te pakken.

Er kleven een aantal punten aan Revolution die mij doen twijfelen over de geschiktheid van de game voor consolegamers. Allereerst kunnen online potjes uren duren. Ik vraag mij af hoeveel gamers intere e hebben in een zes uur durende marathon achter hun televisie. Ten tweede is daar het turn-based effect: elke keer speel je een 'ronde'. Ben je klaar, dan druk je op de B-knop om aan te geven dat je naar de volgende ronde wil. Je moet dan nog wel wachten tot de andere spelers hetzelfde doen. Verder vraag ik mij af of de gameplay zo'n revolutie is tegenover de PC-versies, die ik na mijn se ie in Engeland er eens bijgepakt heb. Feit is dat de gameplay prima werkt met een controller, maar van een grote aanpa ing voor consolegamers is allerminst te spreken.

Echter, ik denk dat de fans van het genre daar maling aan hebben. Het is Civilization op de console en dat is verschrikkelijk leuk als het je ding is. Vooral van de online opties zullen de fans erg blij worden. De verschillende modi (twee spelers gaan head to head, teamplay waarbij vier spelers elkaar helpen of free for all waarbij maximaal vier spelers het tegen elkaar opnemen) en de mogelijkheid voor iedereen om op elk desgewenst moment aan een online game mee te doen zijn grote troeven. En ik? Ik ben langzaam een nieuwe fan aan het worden. Mijn handen kriebelen al weer om nog eens aan de slag te gaan en deze keer bepaalde ontwikkelingen in mijn samenleving anders aan te pakken. Bij Civilization Revolution waan je jezelf als een slimme strateeg en dat op een console. Het moet niet gekker worden.