Ingewikkeld
Carrier Command is een strategiespel, maar speelt heel anders dan je verwacht en zit vrij complex in elkaar. Het heeft daarom wat meer uitleg nodig dan normaal. Je hebt de controle over een enorm schip, de Carrier. Dat schip is je basispunt en de plek waarvan je alles aanstuurt. Aan het begin van het spel heb je de beschikking over een klein aantal eilanden, net als je tegenstander, en je moet meer eilanden zien te veroveren.
Je hebt drie soorten eilanden: een eiland met verdedigingspunten, een voor grondstoffen en een laatste voor de productie van nieuwe wapens en voertuigen. De tegenstander heeft deze ook en het verschilt dus per eiland wat je kunt verwachten. Op de verdedigingsgebieden moet je uiteraard op meer weerstand rekenen dan op een grondstofeiland. In de bèta was nog maar een beperkt aantal eilanden, maar uiteindelijk zijn er dertig beschikbaar.
Om een eiland te veroveren heb je verschillende voertuigen nodig. Deze stuur je vanaf een kaart aan, maar het is ook mogelijk om direct controle te nemen over je wapentuig in de derde persoon, inclusief je Carrier. Er zijn twee type aanvalsvoertuigen: een vliegtuigje (Manta) en een soort tank (Walrus). Van elk soort voertuig heb je er vier op je Carrier, in totaal dus acht. Op de eilanden staat uiteraard afweergeschut en soms een groot leger met tegenstanders. Voor elk gevecht moet je daarom het gebied nauwkeurig verkennen en een aanvalstactiek bepalen. Gewoonweg slopen is daarbij niet altijd de beste optie.
In eigen hand
Het kost even tijd om uit te vogelen hoe alles werkt en wat de juiste besli ingen zijn. Je moet rekening houden met brandstof, het soort wapen dat je gebruikt en de plek die je als eerste aanvalt. Omdat elk eiland er weer anders uitziet en andere tactieken vereist, is er niet echt een perfecte strategie. Daar moet je mee spelen en het duurt even voordat je de game onder controle hebt. Zodra je dit punt van controle bereikt, is er meer voldoening uit het spel halen.
Omdat je in Carrier Command alle bewegingen en voertuigen bestuurt, is de overwinning echt in eigen handen. Een rare beweging of het verkeerd plaatsen van je voertuigen leidt vrij snel tot je ondergang, terwijl een andere keuze tot een simpele overwinning had kunnen leiden. Dat is waar het spel in uitblinkt. Er is vooralsnog namelijk weinig variatie in het type voertuigen en ook duurt het geruime tijd voordat er dingen gebeuren. Je bent lang aan het voorbereiden voor een kortstondig, maar intens gevecht. Dat is een paar keer leuk, maar de vaart komt er nooit echt in en dat is jammer. Het is dus echt een game voor de geduldige spelers.
Om alles wat spannender te maken is het daarom leuker om zelf met een voertuig te rijden, maar niet per se de beste keuze. Vanaf de kaart heb je namelijk veel meer overzicht en ook de kunstmatige intelligentie doet prima zijn werk. Toch is zelf rijden gewoon tof, ook al betekent dat vaker een kapot voertuig. De Walrus is daarbij het makkelijkst te besturen, terwijl de vliegende Manta door de lucht glijdt en het bijna onmogelijk is iets te raken met je wapens.
Afwachten
Er valt dan ook nog veel te sleutelen aan het spel en we hebben nog lang niet alles gezien als we de ontwikkelaar mogen geloven. Vooral aan de balans moet nog gewerkt worden. Vijanden zijn soms overdreven sterk en dan weer erg slap. De besturing vanaf de kaart is prima, maar de directe besturing laat soms nog te wensen over. Vaak ben je dan op zoek naar hoe iets ook alweer werkt en dat kan niet de bedoeling zijn. Ook voelt het spel nog beperkt aan en hopen we echt op meer variatie in wapens en voertuigen, dat zou Carrier Command in ieder geval in deze vorm langer houdbaar maken.
Uiteindelijk is wat wij gezien hebben in de bèta niet meer dan een moderne insteek van wat Carrier Command ooit was. Dat is prima en voldoende als aardige game, maar niet helemaal meer eigentijds. We zijn daarom vooral benieuwd naar hoe het verhaal wordt ingevuld en het FPS-gedeelte wordt uitgewerkt dat niet aanwezig was in de bèta. Op de E3 verwachten we daar meer van te zien en een beter beeld te kunnen vormen van wat het spel wordt.