Call of Juarez: Bound in Blood, zoals de volledige titel luidt, neemt je mee naar de jaren voorafgaand aan de eerste Call of Juarez. Dominee Ray McCall is nog niet bekeerd tot het huis van God en de enige gebedjes die hij kent, zijn schietgebedjes. Samen met zijn broer Thomas gaat Ray op zoek naar goud, rechtvaardigheid en vrouwen, terwijl ze ondertu en hun best doen om niet voortijdig onder de grond te eindigen. Een schijnbaar onmogelijke taak als je weet waar de twee broers allemaal in verzeild raken.
Het eerste level dat Ubisoft ons toonde, speelde zich af in een Indianendorp. Het dorpje, gelegen op een pittoreske heuvel, wordt direct onder vuur genomen en het duurt dan ook niet lang voordat Ray en Thomas letterlijk met hun rug tegen de muur staan. Vanuit alle kanten vliegen de kogels hen om de oren en binnen de kortste keren zijn de meeste wigwams veranderd in een brandende reuzenfakkel. Uiteindelijk lukt het de broers om verder de heuvel op te klimmen, om vanaf een hogere gelegen plek met behulp van dynamiet en een stapel rotsblokken de soldaten een halt toe te roepen.
Dit level laat meteen zien waar ontwikkelaar Techland heen wil met Call of Juarez: Bound in Blood. De game moet vooral veel actie bieden en de speler constant het gevoel geven dat er iets gaat gebeuren. Het ene moment staan Thomas en Ray tegenover enkele soldaten met geweren, het andere moment wordt er een Gatling Gun het dorp binnen gereden en moeten ze rennen voor hun leven. Als er vervolgens ook nog enkele artilleriesalvo's tu en de wigwams neerdalen, is de chaos helemaal compleet.
Het tweede level dat we te zien kregen, speelde zich af ten tijde van de Burgeroorlog en bood waar mogelijk nog veel meer spektakel. In dit level speel je alleen met Ray en krijg je het aan de stok met een regiment van Noorderlingen die het niet geheel toevallig hebben voorzien op de loopgraaf waar jij uitgerekend je tent hebt opgeslagen. Ook hier word je werkelijk van alle kanten bestookt met artillerie- en geweervuur en is overleven een vak apart. Je moet tenslotte ook nog in Call of Juarez opdraven.
Het is duidelijk dat de makers de mosterd bij Call of Duty en soortgelijke shooters hebben gehaald. De speler krijgt het gevoel dat er van alles gebeurt, maar wordt ondertu en aan de hand van voorgeprogrammeerde scènes door het spel heen geloodst. Er is weinig ruimte voor vrijheid, maar door de interactie tu en de (hoofd-)personages en een goed uitgedacht verhaal, stoort het geen moment. Het is nog even afwachten hoe de makers dit gegeven toepa en op de overige mi ies, maar je hoeft in ieder geval niet bang te zijn dat de stealth- en sluipmi ies uit het eerste deel dit keer hun kop opsteken. Techland heeft geleerd van haar fouten en begrijpt nu dat er in het Wilde Westen helemaal geen plek voor Sam Fisher look-a-likes is.
Call of Juarez: Bound in Blood maakt gebruik van een opgepoetste Chrome-engine. De engine is alweer toe aan zijn vierde versie en tovert behoorlijk indrukwekkende beelden op het scherm. De open vlaktes van het Wilde Westen zien er echt schitterend uit en lopen over van de details. Als voorbeeld lieten de makers Ray en Thomas richting een stadje rijden dat ergens aan de voet van een berg lag. Vanaf de top van de berg kregen we een mooi panoramazicht over de vallei en het stadje te zien en tijdens de afdaling worden de broers vergezeld door een groepje gieren dat onheilspellend boven hun hoofden cirkelt. Aan de voet van de berg raast vervolgens nog een kleine zandhoos langs, terwijl het stadje angstvallig stil lijkt. En hoewel Techland niet het deuntje van The Good, the Bad and the Ugly in het spel heeft gestopt, hoor je ergens in je achterhoofd toch dat schrille fluitje.
Door middel van enkele intere ante gameplay-elementen weet de game de tijden van de cowbows te laten herleven. Zo hoef je tijdens de slowmotion-modus van Ray namelijk niet te richten, maar is het de bedoeling je hand zo snel mogelijk over de rechter analoge stick te bewegen. Net zoals de echte cowboys dat deden. Nog een ander voorbeeld zijn de verschillende duels die je moet uitvechten. In zo'n duel zie je een close-up van je rechterhand en je holster. Met je linker analoge stick beweegt je hand naar je pistool, terwijl je met de rechter analoge stick daadwerkelijk je wapen trekt. Op deze manier kun je de tegenstander een beetje uitdagen, tot de klok het startsein geeft om te schieten.
Beide hoofdpersonages hebben daarnaast verschillende kwaliteiten die zorgen voor een compleet andere ervaring. Ray beschikt onder andere over een ijzeren plaat op de borst die de meeste kogels tegenhoudt en over de mogelijkheid om met twee pistolen te schieten. Thomas heeft dan weer een la o bij zich waarmee hij op daken kan klimmen en hij kan ook beter overweg met lange afstandswapens en werpme en. Je bent vrij om te kiezen met wie je de mi ies speelt en omdat de makers hebben gekozen voor één verhaallijn beïnvloedt de keuze alleen de gameplay.
Aan het einde van de demo overheerst het gevoel dat Bound in Blood beter gaat worden dan de eerste Call of Juarez. Het spel leent weliswaar veel aspecten uit andere games, maar zolang ze ook hun eigen draai aan de game geven, is dat geen enkel probleem. Waar ze echter nog wel aan mogen sleutelen zijn de paardrijdsequenties en de animaties van de personages, want die zagen er behoorlijk houterig uit. Maar met een releasedatum ergens in de zomer van 2009 hebben ze nog ruim de tijd om de puntjes op de i te zetten.