Jazeker, Brütal Legend bevat ook nog een multiplayermodus. Het is niet vreemd wanneer je dat ontschoten is, Double Fine laat namelijk maar mondjesmaat informatie los over deze toevoeging. Toch belooft het niet zomaar een simpele opvulling van het dvd'tje te worden. Schafer en zijn team waren namelijk al met de multiplayer bezig voordat ze überhaupt aan de ontwikkeling van de singleplayer begonnen. Inderdaad, Brütal Legend was oorspronkelijk een multiplayergame. Gelukkig is het roer tijdens de ontwikkeling omgegooid en kunnen we nu zowel met de single- als multiplayer aan de haal. Maar heeft deze modus wel bestaansrecht naast de uitgebreidere singleplayer?
De multiplayer bestaat uit slechts één modus. Dat klinkt mi chien een beetje karig, maar de modus die men heeft bedacht, is ook meteen een bijzondere . Wat meteen opvalt is dat het RTS-genre als inspiratie voor de multiplayermodus heeft gediend. Het principe is simpel: creëer een zo groot mogelijk leger en vernietig het podium van je tegenstander. Achter dit ogenschijnlijk eenvoudig concept schuilt echter meer diepgang dan je zou verwachten.
Allereerst zijn er de drie zeer uiteenlopende facties: Tainted Coile, Ironheade en The Drowning Doom. The Drowning Doom is geïnspireerd op de emocultuur, terwijl Ironheade met zijn stoere eenheden en Eddy als leider ontworpen lijkt met het kla ieke metalgenre op het oog. De Tainted Coile-eenheden hebben tenslotte iets Azteeks of sekte-achtigs over zich en vertegenwoordigen de industrial kant van het metalgenre. Vanzelfsprekend kennen alles facties hun eigen kenmerkende eenheden.
Hoe goed je eenheden uiteindelijk worden en hoeveel je er zult hebben, is afhankelijk van de hoeveelheid fans die je aanbidden. Om fans te verkrijgen, zul je zogenaamde shines moeten bezetten. Deze bronnen zijn van vitaal belang voor het opbouwen van een leger, waardoor de gevechten zich logischerwijze vooral rondom de shines focu en. Omdat het niet moeilijk is het overzicht te verliezen wanneer je je te midden van deze chaos bevindt, kan de leider van ieder factie vrij over het gehele speelveld vliegen. De camera bevindt zich dan net als op de grond gewoon in third person achter de leider. Eenmaal in de lucht wordt het op eens een stuk simpeler om je troepen over het veld te begeleiden en zal het je eerder lukken de chaos in georganiseerde terreur om te zetten.
Het aansturen van je troepen leent zich het beste te omschrijven als RTS-light. Je kunt per eenheid specifiek aangeven waar ze hebben moeten gaan, maar je kunt ook kiezen voor voorgeprogrammeerde mentaliteiten als 'verdedigen' of 'aanvallen'. Het lijkt goed te werken, maar de mogelijkheden om je eenheden te navigeren zijn gelimiteerd. Het is dus voornamelijk de combinatie van het aansturen van je troepen en het zelf meevechten op de grond waarmee deze modus zich van de standaard console RTS onderscheidt. Dat betekent niet dat er geen duidelijke overeenkomsten met dit genre zijn. Zo kies en creër je manschappen net als bij Halo Wars en Command and Conquer 3 door deze te selecteren in een 'wiel' met je rechterpookje. Voor een RTS-fanaat zal dit net als bij de meeste console RTS-games, mi chien wat simpeltjes in het gehoor liggen. Voor de doorsnee gamer die wat afwi eling wil op het hakwerk in de singleplayer voldoet het aanvoeringsysteem daarentegen prima. Het werkt namelijk simpel en effectief, zonder dat de actie opeens veel te tactisch of eentonig wordt.
De leider is echter niet alleen goed voor het aansturen van zijn eenheden. Zo kun je als leider zelf de bijl ter hand nemen om op de grond voor de nodige ravage te zorgen. Naast hakken kun je op de grond ook bepaalde tactische keuzes maken. Zo kun je net als in de singleplayer solo's spelen om je troepen extra krachten mee te geven of hun vertrouwen te verhogen. Tijdens het spelen van deze solo's kun je niet aangevallen worden, omdat volgens Schafer de leider dan veel te kwetsbaar zou zijn.
Ook kan de leider via de Y-knop de controle over andere eenheden nemen om speciale krachten te ontgrendelen. Het is op deze manier bijvoorbeeld mogelijk de rug van een 'speldenku en'-achtig wezen te beklimmen en de pijlen (welke dus als spelden in zijn rug steken) te gebruiken als afstandswapen. Nog toffer is de mogelijkheid om een enorme hap uit je fanbase op te offeren aan de ontwikkeling van één gigantische eenheid. Bij Ironheade bestaat deze uit een enorme buggy die de stenen van de Stonehenge als paddenstoelen uit de grond laat schieten, waarna een enorm zwaard uit de lucht komt donderen en alles binnen de Stonehenge-cirkel wegvaagt.
Er zitten meer van deze experimentele eenheden in het spel en het wordt hopelijk juist deze diversiteit die de gameplay intere ant houden. Toch blijft het nog maar de vraag hoelang een dergelijke modus als in Brütal Legend leuk blijft. De diversiteit is leuk, maar wanneer de nieuwigheid van de eenheden af zijn resteert er eigenlijk niets meer dan een zeer eenvoudige RTS met actie-elementen. Waar andere console RTS-games zich nog onderscheidden door middel van tactische diepgang of basebuilding, kent Brütal Legend eigenlijk alleen vrij oppervlakkige gevechten. Nu hoeft dat niet het geval te zijn wanneer de multiplayermodus door veel mensen opgepakt wordt en ma aal gespeeld wordt, maar ervaring leert dat dit onwaarschijjnlijk is. En dat zou zomaar eens heel erg jammer kunnen zijn, want wat wij gezien hebben was allermeest vermakelijk.