Net als in het origineel krijg je al gauw te maken met Little Sisters. Deze meisjes zijn op de een of andere manier genetisch gemanipuleerd. Hun verschijning is angstaanjagend en, belangrijker nog, hun bestaan draait om het verzamelen van ADAM. Door dit goedje vergaar je in de game nieuwe vaardigheden, wat e entieel is om te kunnen overleven in het gewelddadige Rapture. De Little Sisters gaan alle dode lichamen af, in de hoop dat deze nog wat van dit spul in zich hebben.
Als Jack deed je er in het origineel alles aan om ADAM te verkrijgen. De keuze tu en het vermoorden of vrijlaten van de meisjes was aardig uitgewerkt, maar werd nergens echt indrukwekkend. In BioShock 2 is dat wel anders. Ditmaal kruip je namelijk in de huid van een Big Daddy, een soort oppas van de Little Sisters. Zij zien je als hun grote beschermer, als het wezen waar ze zich veilig bij voelen. Houd je hen in leven, dan kruipen ze op je schouder en helpen ze je tijdens je avontuur. De band met de meisjes is daarom nu van een totaal andere aard.
Het doden van een Little Sister roept nu echt een enorm rot gevoel op. Buiten de afschuwelijke daad zelf is het alsof je een belofte breekt en alleen maar voor je eigen hachje strijdt. Eigenlijk is dit ook zo, en juist daardoor valt deze keuze een stuk zwaarder dan in het origineel. Nog steeds zijn het meisjes zonder toekomst en is het fijn dat je veel meer ADAM krijgt als je ze vermoordt, maar je keuzes blijven je nu ook echt bij. Op de eerste plaats wil je weten wat er zou zijn gebeurd als je ze in leven had gelaten, maar daarbij voelt zo'n gruwelijke moordpartij als een zonde.
BioShock 2 gaat hierin ook nog een stapje verder. Op een gegeven moment krijg je te maken aparte vrouw die je toespreekt via je radio en je helpt uit een aantal bizarre situaties. Toch roept ze op om de een of andere reden wat argwaan op, waardoor je haar niet helemaal vertrouwt. Even later kom je haar in levende lijve tegen. Ze vertelt je een aantal ontzettend belangrijke dingen en geeft vervolgens aan dat ze verwacht dat je haar nu wel zult ombrengen.
En inderdaad, op dat moment zul je dat zeker overwegen. Toch ben je uiteindelijk vrij in je keuze. Net als bij de Little Sisters speelt de moraal hier een grote rol in, waardoor het een ontzettend lastige keuze is. Is het wel juist om haar om zeep te helpen of is het eerder iets dat op de een of andere manier toch voor een deel gerechtvaardigd wordt? Het zijn van die omstandigheden waarbij het ene niet in alle gevallen goed is en het andere slecht. Het hangt puur af van je eigen waarden en overtuigingen. Juist dit soort dingen maken van BioShock 2 meer dan het standaard actiespel.
Verder komen natuurlijk ook keuzes op je pad die van een totaal andere aard zijn. Denk bijvoorbeeld aan je vaardigheden, die je geheel naar wens vorm kunt geven. Gedurende de verhaalmodus beslis je namelijk zelf welke magische krachten je verkrijgt en in hoeverre ze uitgebouwd worden. Wil je een heus vuurmonster worden en de wezens in Rapture levend verbranden, dan kan dat. Het is je eigen keuze om je volledig op een bepaalde magische vaardigheid toe te spitsen of juist een breed scala aan aanvalsmogelijkheden te gebruiken.
Zelfs al ben je niet zo van de magie, dan zijn er nog steeds meer dan genoeg andere mogelijkheden om je een weg door vervallen onderwaterstad te banen. Je kunt vuurwapens gebruiken, vijanden aan je drilboor spiesen en zelfs robotachtige wezens hacken om ze voor je te laten vechten. Het mooie van al deze mogelijkheden is dat hier goed op ingespeeld wordt. Vrijwel nergens word je gedwongen om een situatie op een bepaalde manier aan te pakken. Waar je ook bent en wie je ook tegenkomt, altijd zijn er wel meerdere opties om te werk te gaan. Hierdoor hanteer je al gauw de speelstijl waar je zelf het meeste voldoening uit haalt, wat de totale spelervaring alleen maar ten goede komt.
Laten we echter geen verkeerd beeld van de game schetsen. De verhaalmodus van BioShock 2 is behoorlijk lineair van opzet. De mi ies kennen immers een vrij rechtlijnige structuur en Rapture is niet de spelwereld waar je naast deze mi ies nog talloze andere dingen kunt doen. Dit is echter helemaal niet erg. Nergens krijg je het gevoel aan het handje genomen te worden. Bovendien is het juist de verhalende opzet en de keuzemogelijkheden binnen de kaders hiervan maakt de game zo'n intense ervaring.