Bayonetta 2 E3-preview Platinum Games heeft geen conce ies gedaan voor Bayonetta 2 op de Wii U. Seksualiteit en bruut geweld zijn nog steeds twee ijkpunten. De demo die we zagen bij Nintendo begon met de kont van Bayonetta vol in beeld, terwijl ze sensueel haar handen over haar lijf omhoog brengt. Niet direct een beeld dat je met Nintendo a ocieert, maar inherent aan de hack & slash-game van Platinum Games. Het voelde zelfs een beetje vies om Bayonetta 2 te bekijken in een zaal vol Nintendo-werknemers en de kartonnen borden van schattige Nintendo-personages. Het vieze gevoel was echter al gauw weg toen we met de game aan de slag mochten.
Stilistisch is er niets overboord gegooid door Platinum Games. Het eerste deel van de speelse ie speelde zich af op een rondvliegende straaljager. Terwijl het vliegtuig rakelings langs de wolkenkrabbers vliegt, hakt en schiet Bayonetta vakkundig de toegestroomde engelen aan stukjes. Waarom Bayonetta zich samen met Jeanne – medeheks uit het eerste deel – op de vliegmachine bevindt werd ons niet verteld, maar het was heerlijk over the top.
Lekkere oude koek
Het vechten is vrijwel identiek aan het eerste deel, en dat is helemaal niet erg. Platinum Games weet als geen ander hoe een ijzersterk vechtsysteem neer te zetten. Bayonetta is een goedwerkende combinatie van aanvallen en ontwijken. Op het juiste moment een charge ontwijken zorgt er ook in dit deel voor dat Witch Time geactiveerd wordt en Bayonetta in slow motion de engelen van hun vleugels ontdoet. Daarnaast behoren ook de Torture-aanvallen weer tot je arsenaal. Verzwakte vijanden worden via korte quick-time events op gruwelijke wijze dankzij gigantische marteltuigen naar het hiernamaals verwezen. Oude koek, maar wel heel erg lekker.
Het vechten verandert behoorlijk als je met de touchscreen speelt. Je tikt vijanden aan om ze aan te vallen, veegt omhoog over het scherm om te springen en veegt links of rechts om aanvallen te ontwijken. Het werkt allemaal vera end vloeiend, al is het veel complexer om uitgebreide combo’s uit te voeren. Doordat je moet wi elen van aanvalsmethode door een knop op het scherm te selecteren heb je minimaal twintig vingers nodig om de tofste aanvallen uit te voeren.
Kom tot een climax
Nadat alle vijanden op de straaljager tot kleine plasjes bloed zijn verwerkt, verplaatst het gevecht zich naar het dak van een metro die over een brug raast. Een brug die langzaam aan het instorten is. Niet zo heel gek als je je bedenkt dat je wordt achterna gezeten door een reusachtige engel, die nou niet echt voorzichtig omgaat met de omgeving. Door de aanvallen van de engel te ontwijken en zelf een aantal rake klappen uit te delen vul je langzaam een metertje links bovenin het scherm. Wanneer deze meter gevuld is kun je Umbral Climax activeren. In deze vorm veranderen de charges van de wulpse heks in schermvullende aanvallen waarin gigantische vuisten en naaldhakken zich in de huid van de monsterlijke engel boren, en die al snel wordt afgemaakt met een mooie finisher.
Het volgende gevaar loert alweer; opeens verschijnt een draak uit een andere dimensie. Het wezen stort zich gelijk op de twee heksen. In luttele seconden verandert Jeanne in drakenvoer en sta je er alleen voor. Het gevecht verplaatst zich naar de top van de wolkenkrabbers waar Bayonetta het luchtruim kiest – het is een heks natuurlijk, die vliegen nou eenmaal. Met goed ontwijken en goed getimede aanvallen breng je langzaam de levensbalk van de draak omlaag. Een visueel indrukwekkend spektakel, dat vooral stilistisch impact maakt. Grafisch gezien doet Bayonetta 2 niet onder voor het eerste deel op de PlayStation 3 en Xbox 360, maar het maakt ook geen grote stap vooruit.
De genadeklap wordt ironisch genoeg gegeven door een andere draak, eentje die Bayonetta oproept. De eerste draak wordt met een razendsnelle duikvlucht uitgeschakeld en dan gaat het scherm op zwart. Bayonetta 2 voelt vertrouwd, is razendsnel en bijzonder leuk. De Wii U heeft er weer een echte game voor gamers bij.
Dit artikel is geschreven door Ferdi Nelemans.
