Mi chien is het de engine, 007: Legends wordt gemaakt met de techniek die ook voor de afgelopen paar Call of Duty-games is ingezet. Eurocom gaat echter voor een meer klinische, kale look, wat samen met het eerstepersoons perspectief weinig doet om je het gevoel te geven dat je James Bond bent. Het grootste gedeelte van de game kijk je langs de loop van zijn pistool; er is wel wat afwi eling in de vorm van race-achtige stukken, maar je krijgt zelden het gevoel dat je een alles kunnende geheimagent bent. Daarvoor is de actie te gebonden aan de wetten van de huidige first-person shooter.
Ooit was het GoldenEye dat het genre als pionier met verve naar de console bracht, maar nu bouwen de James Bond-games voort op wat Call of Duty ook qua gameplay heeft neergezet. Dat betekent een multiplayer met de focus op levellen en een singleplayer die over de gehele linie vrij lineair is. Eurocom probeert er wel de nodige variatie in te stoppen door als bronmateriaal zes verschillende films te pakken. Het sluitstuk is de aankomende Bond-film Skyfall, maar daarvoor doorloop je levels gebaseerd op Moonraker, On Her Majesty's Secret Service, License to Kill en Die Another Day. Het vijfde scenario moet nog onthuld worden, maar het idee is duidelijk: je bezoekt verschillende locaties uit deze films die door Eurocom gemoderniseerd zijn om een hedendaagse James Bond (vertolkt door Daniel Craig) en zijn gadgets in te pa en.
Een doodnormale dag voor Bond
Bij Die Another Day betekent het dat je de race op de ijsvlakte naspeelt, waarbij het superwapen Icarus je dwarsligt door de grond onder met gebundelde zonnestralen te bewerken. De race-actie oogde vrij matig, maar was gelukkig enkel een bruggetje naar wat je daarna te wachten staat. Al snel rijd je met sportwagen een vliegtuig in (net als in de film) en moet je het daar uitvechten met de schurk van Die Another Day, Gustav Graves. Via een aantal meleegevechten dwing je hem tot het maken van een drastische besli ing. Hij gooit de vrachtdeur wagenwijd open en smijt een van de twee aanwezige parachutes het vliegtuig uit, waardoor de toch al geringe overlevingskansen van Bond nog kleiner worden. Maar Bond zou Bond niet zijn als hij daar géén raad mee weet. Hij trekt uiteindelijk aan het langste eind door een ruk te geven aan het koord van de overgebleven parachute, waardoor deze nog in het vliegtuig openklapt en Graves op gruwelijke wijze aan zijn einde komt.
007: Legends is op deze momenten vooral een navertoning van de films, het zijn tu enfilmpjes die deze bekende scènes moeten doen herleven, in plaats van daadwerkelijke gameplay. Het klinkt nu mi chien alsof we weer niet tevreden zijn, zelfs al krijgen we de typische Bond-momenten, maar het gevoel blijft hangen dat er veel meer in de games zit. Het mag dan een complete ervaring bieden, met MI6-mi ies en een multiplayer die meer dan voldoende content biedt, maar is dat genoeg? 007: Legends wil de gloriedagen van de geheim agent doen herleven en hem tegelijkertijd ook revelant in deze tijd maken, maar daar zien we op dit moment nog weinig van terug. We hopen dat de uiteindelijke game ons nog gaat verra en met wat meer inventieve gameplay, want Bond excelleert als held dankzij creatief denken, niet door zich aan de gebaande paden te houden.