André the Giant was een echte reus en viel door zijn postuur zelfs op tu en de andere showworstelaars. Zijn grootte was het gevolg van de ziekte acromegalie, dat er voor zorgt dat het lichaam overmatig veel groeihormonen produceert. Mede dankzij zijn omvang brak hij door als worstelaar, maar tragisch genoeg was dit ook de oorzaak van zijn overlijden in 1993. Zijn hart kon het bloed niet langer rondpompen door zijn grote lichaam.
André the Giant zal echter niet snel vergeten worden. Hij heeft de wereld namelijk een indrukwekkend nalatenschap geschonken. Zo heeft hij niet alleen menig showworstelkampioenschappen gewonnen in zijn lange carrière, maar ook gespeeld in verschillende films en televisieprogramma's. Hij speelde in de jaren zeventig bijvoorbeeld de rol van Big Foot in The Six Million Dollar Man en hij had rollen in Conan the Destroyer (1984) en The Prince Bride (1987).
André the Giant was lang een kameraad van Hulk Hogan en net als deze blonde Amerikaanse ster een zogenaamde 'face' (een held in de worstelwereld). Nadat Hulk Hogan in 1987 de aandacht opeiste tijdens een prijsuitreiking aan André the Giant keerde de reus zich echter tegen Hulk en de helden uit de worstelwereld. Hij werd een slechterik, of een 'heel' in showworstel-terminologie. Door de overstap kon hij tegen zijn voormalige medestander Hulk Hogan uitkomen in het WWF-kampioenschap van WrestleMania III. Deze wedstrijd werd in het Pontiac Silverdome-stadion door meer dan 90,000 mensen bijgewoond en een veelvoud hiervan bekeek het spektakel op televisie. Deze titanenstrijd is een van de meest legendarische wedstrijden uit de geschiedenis van het showworstelen en veel oudere worstelfans zullen deze dan ook wel herinneren. Helaas voor André verloor hij de wedstrijd en zijn vendetta met Hogan bleef de jaren daarna voortduren.
In februari 1988 kwam André alsnog in het bezit van de kampioenstitel van het WWF, zij het kortstondig. Hij gaf hem namelijk vrijwel meteen door aan de worstelaar DiBiase, die André ingehuurd had om voor hem het kampioenschap te winnen. Mocht André de titel hebben gehouden, dan was die uiteindelijk toch niets waard geweest. DiBiase had namelijk scheidsrechter Dave Hebner gevangen gezet en de wedstrijd laten overzien door de tweelingbroer van Dave. Uiteraard was de tweelingbroer op hand van André en kende hem onterecht de overwinning toe.
Nadat André in 1990 ruzie kreeg met zijn manager Bobby Heenan keerde hij weer terug aan de kant van de 'face'-worstelaars. Heenan gaf de Giant een klap, omdat hij het Tag Team-kampioenschap verloren had. André pikte dit echter niet en tot genoegen van zijn fans sloeg hij Heenan knock-out en keerde hij terug naar het kamp van de helden.
Na deze grote gebeurtenis zou André niet vaak meer in de ring stappen. Zijn groei-ziekte begon halverwege de jaren tachtig al zijn tol te eisen en met verloop van tijd was André steeds minder in staat om te worstelen. Hij vocht in het begin van de jaren negentig nog verschillende partijen, maar minder frequent. Zijn laatste televisieoptreden was een interview in september 1992 en uiteindelijk overleed André the Giant in januari 1993 op zesenveertigjarige leeftijd. Zijn legende leeft onder worstelfans echter nog steeds voort.