Na vijf jaar van ontwikkeling is het slechts nog kwestie van een aantal weken voordat de FPS Gore in de winkels ligt. De eerste impre ies van Gore waren niet indrukwekkend en het spel leek voor velen zelfs op een slechte versie van Quake 3. Toch is Gore meer dan de zoveelste shooter in de gamescene. De singleplayer campaign van het spel bevat namelijk dezelfde energie en snelheid als het oude Doom. For me, the most surprising aspect of Gore was how good the maps look. While the engine can't hold a candle to QUAKE III, the environments are still colorful, wonderfully lit and peppered with nice visual touches. My jaw dropped when I came upon the thin wire I would have to use to navigate between two skyscrapers while being shot at from a helicopter. Good stuff. The graphics, which race past at a much faster clip than other shooters, should scale well to older machines. The artists clearly had fun designing the characters, too, who sport eye-catching details. Consider the sadomasochistic girl whose pierced mouth opens and screams in anguish when she is shot, and the MOB brute who complains about his last beer being shot full of holes. Volgens Avault zal deze old skool aanpak bij veel gamers in goede aarde vallen. Naast de singleplayer campaign heeft Gore ook een uitgebreide multiplayer kant. Combineer deze features met de aardige engine en de voordelige prijs van Gore en DreamCatcher zou een mogelijke hit kunnen hebben.