GNL: Welke beperking heb je met betrekking tot gamen?
Alex Wegman: Ik kreeg in juli 2008 de diagnose botkanker en het was kiezen tu en mijn arm of mijn leven. Vandaar dat in augustus mijn linkerarm is geamputeerd. Ik ben toen tot februari 2009 behandeld met chemotherapie en ben tot nu toe schoon. Hierdoor moet ik nu wel alles met één arm doen, waaronder gamen.
Adam Hartley: Mijn beperking is het feit dat ik nog maar met een oog kan zien. Toen ik acht jaar oud was, explodeerden alle belangrijke delen van een van mijn ogen door een te hoge bloeddruk waardoor ik er ongeveer de helft van ben kwijtgeraakt. De spieren zitten er nog wel, aan het chirurgische geamputeerde oog, waardoor het wel beweegt maar ik er geen visie meer door heb.
Welk effect heeft je beperking op je?
Alex: Het heeft best een zware impact gehad op mijn leven. Ik dacht in eerste instantie dat ik niets meer kon doen. Ik speelde veel muziek en speelde ook graag PC-spellen zoals Battlefield en Halo. Ik werd ineens gedwongen te zoeken naar creatieve oplo ingen [om te compenseren voor deze beperking].
Adam: Lang naar een beeldscherm kijken vermoeit mijn goedwerkende oog enorm. Het is een beetje vergelijkbaar met een enorm sterke migraine gecombineerd met tandpijn. Vandaar dat ik steeds op moet letten hoeveel tijd ik besteed aan gamen en hoeveel pauzes ik neem.
Alex Wegman
Hoe compenseer je voor je beperking?
Alex: Ik ben gelukkig iemand die altijd positief blijft en niet graag opgeeft. Deze eigenschappen zijn alleen maar versterkt door mijn ziekte. Ik ben nieuwe manieren gaan vinden om games te spelen. Normaal speel je een shooter met je muis en de W-, S-, A-,D -toetsen. Nu bedien ik alles met mijn muis. De hele besturing heb ik dus om moeten gooien, zoals ik normaal gewend was. Linker- en rechtermuisknop is naar links en naar rechts lopen, de forward- en backward-knoppen aan de zijkant van mijn muis zijn naar voren en achter lopen, de scrollknop is schieten en het scrollen naar beneden en naar boven zijn andere functies zoals springen en reloaden. Naast mijn muis had ik dan nog extra functies die ik op mijn numpad zet, die ik vlug met mijn duim of pink moest bedienen. Sinds kort gaat alles nog beter, sinds ik van mijn broer een Razor Naga muis heb gekregen. In totaal 17 knoppen om alles te bedienen. Er bestaan ook functies binnen Windows of Mac, sticky keys heten die. Hierdoor kan je door twee keer shift te drukken de toets ingedrukt laten, al gebruik ik dat niet vaak bij shooters, dan blijf je soms alleen maar springen!
Adam: Normaalgesproken helpt genoeg slaap en ik ken mijn grenzen inmiddels vrij goed. Wanneer ik speel, is het al wat lastiger, gezien ik StarCraft II doe en constant mijn hoofd moet bewegen om alle informatie die op het beeldscherm wordt getoond mee te krijgen.
Denk je dat je beperking een groot verschil maakt in vergelijking tot de vaardigheden van een gemiddelde gamer of denk je daar geheel voor te kunnen compenseren?
Alex: Ik denk dat als je eenmaal aan een besturing gewend bent geraakt en het helemaal werkt, je even goed zal zijn, of je het nou met één arm speelt of met twee. Vooral ook door muizen zoals de Razor Naga is het allemaal veel beter te besturen. Ik merk hierdoor al veel verschil in bijv. Battlefield Play4Free, wat ik op dit moment veel speel. Met racegames die ik ook graag speel, zoals Dirt, heb ik al helemaal geen problemen – ik heb pas alles goud gehaald in de Dirt Tour. Het zijn vooral de shooters en MMORPG's met veel verschillende functies die veel tijd kosten om te leren en in te stellen.
Adam: In vergelijking tot anderen die niet mijn beperking hebben, heb ik wel degelijk een nadeel in StarCraft II. StarCraft II draait volledig om het zo snel mogelijk analyseren en reageren op kleine details. Je winkans is afhankelijk van hoe goed je dit uitvoert. Wanneer ik een aanval niet zie aankomen, kan ik er immers ook niet op reageren. Zie het als een grote, 50 inch televisie die recht voor je neus staat maar met alle details even groot als op een normaal beeldscherm. Zo voelt het voor mij. Wanneer ik echter spellen zoals Marvel vs Capcom 3 speel, dat maar vijf knoppen, een joystick, twee grote personages en een levensbalk kent, gaat het allemaal wat beter. Het is vrij ‘plat’ in vergelijking tot StarCraft II.
Adam Hartley speelt StarCraft II
Wat motiveert je om door te gaan, ondanks je beperking?
Alex: Ik zie alles als een uitdaging. Wanneer me dit lukt, motiveert het mij om door te gaan en geeft het me een goed gevoel. Al helemaal wanneer je bovenaan staat in bijvoorbeeld Battlefield! Dat voelt geweldig; mensen zouden eens moeten weten! Daarnaast blijf ik doorgaan tot iets lukt, bijvoorbeeld het besturen van een straaljager.
Adam: Eigenlijk word ik gemotiveerd door het feit dat ik spellen spelen leuk vind. StarCraft II verandert constant en als je niet actief bezig blijft met het spel, dan lig je er op een gegeven moment uit. Een andere motivatie is voor mij het feit dat ik door het spel zelf te spelen, shows zoals Live on Three en toernooien beter leer te begrijpen.
Heb je tips voor spelers met een beperking die alsnog willen gamen?
Alex: Geef vooral niet op wanneer het even niet snel genoeg gaat voor je. Natuurlijk gaat het soms niet zoals je wilt, maar door veel te blijven oefenen en het blijven zoeken naar nieuwe creatieve oplo ingen lukt het zeker!
Adam: Zet door, want als je dat niet doet, hoe zul je dan ooit weten of je iets daadwerkelijk niet kunt? Als een spel niet lukt, probeer een ander spel. Uiteindelijk kom je een tof spel tegen waar je normaal aan kunt deelnemen en waar je veel plezier uit zult halen.
Alex is een pa ievolle drummer met een eigen website. Adam blogt in het Engels over zijn beperking en het effect daarvan op zijn grote pa ie, e-sport.