Gamification! Ik begin er maar mee, kunnen we er met terugwerkende kracht nog een leuk artikel van maken. Uiteraard werkt een tastbare beloning van simpele taken beter wanneer iemand je constant een wortel voorhoudt. Kom op, nog even doorgaan, dan krijg je netjes op de 26e je salaris. Nee man, ik wil een geldbuidel die fysiek zwaarder wordt zodra ik weer een doos in de vrachtwagen smijt. Een Achievement-geluidje zou ook niet mi taan trouwens.
Time is money, friend
Arme uitgevers. Maandenlang zijn ze de pr-machine aan het doorsmeren zodat iedereen er soepeltjes termen als ’immersive gameplay’ en ’epic storyline’ uitgooit. Ligt je game eenmaal bij de mensen thuis, vol met evenveel zeggende quotes, dan blijkt dat mensen allang blij zijn als ze uren achter elkaar kunnen vi en, of schapen scheren in mijn geval.
Schapen scheren ja, met de blote hand, zachtjes leunend op de muis. Dagenlang heb ik op schapen gejaagd, ze kaal geschoren, de wol verwerkt, er kleding van gemaakt en de kleren vervolgens verkocht. Waarom precies? Het is al even geleden, maar ik geloof dat ik wilde leren voor een beroep. En daarvoor had ik behoorlijk wat centjes nodig, die ik toch echt zelf moest verdienen. Zo gaat dat in de virtuele wereld.
Ultima Online
Virtueel contract
Nooit is het tu entijds in me opgekomen om een echte baan te zoeken. Hersenloze taken doen puur om maar wat geld op mijn rekening te hebben? Ik zag er de lol niet van in, en was bovendien veel te druk met het leegmijnen van de dichtstbijzijnde grot. Secundaire arbeidsvoorwaarden: fles cola, zak chips. Ziekteregeling: naast het scherm richten als je moet niezen.
Noem het sneu, noem het fascinerend: een hele generatie jongeren verzet inmiddels meer werk dan de gemiddelde havenarbeider. Games blijken in die zin de perfecte werkgever: ze belonen je continu, maar zetten je minstens net zo lang aan de slag. Als je het na vier werkdagen van 20 uur dan toch beu bent, klop je de volgende dag weer vol goede moed aan bij je volgende ‘baas’.
Farmbots
Waar dat fenomeen vandaan komt? Iets met het ontlopen van verplichtingen. De jeugd duikt na schooltijd in games om even weg te zijn van al dat huiswerk, de overhoring van gisteren of toets van volgende week. En wat doen ze vervolgens: huiswerk. Juist. Volwa enen doen overigens vrolijk mee. De boer die Farming Simulator speelt na werktijd lijkt een uitzondering, maar genoeg data-analisten die ’s avonds diep in een RPG duiken. Wat ze daar uitspoken? Nummertjes vergelijken om de beste uitrusting te vinden.
Laat iemand zich de baas wanen en hij zal alles voor je doen, zonder te morren. Games herhalen dit trucje al jaren en ook de industrie eromheen heeft het door. Met crowdfunding en –sourcing treden spelers steeds vroeger in dienst van games, en geven ze nog geld toe ook. Gamers zijn in 2012 machtiger dan ooit, maar laten zich ondertu en vrijwillig uitbuiten. Is dat dan zo erg? Neuh, maar wel enorm intere ant. Daar wil ik het dan ook gelijk bij laten, ik moet nog met wat mensen de Chinese muur namaken in Minecraft. Hopelijk zijn er deze keer niet van die laffe afhakers.