Een tijd geleden berichtte ik al over mijn game crisis. Ik kan iedereen gelukkig stellen, het gaat goed met me. Maar dat zal de komende maand(en) wel veranderen. Na een lange periode van droogte in gamesland hebben de Goden besloten om de moe on te laten beginnen. Het zal games regenen. En dan niet van die niks betekende titels die het bekijken niet waard zijn, maar een aantal ware toppers. Al die toppers hebben iets gemeen, ze zijn goed en je speelt ze online. Onderhand weet je wel dat ik het over Black & White, Serious Sam, Tribes 2 en Operation Flashpoint heb.

Allemaal verschillende titels, maar toch spreken ze een breed publiek aan. Daarom is de kans ook groot dat ze allemaal online zullen slagen. Om te slagen moet een spel vaak aan heleboel eisen voldoen zoals een aangename gameplay, mooie muziek, graphics en de hele reeks opties die daar bij horen. Dat vind ik ook zal je zeggen. Maar niet voor mij, een spel is pas leuk als je er goed in bent. Quake3 is mooi, maar online hoef ik het niet te spelen aangezien ik dan continu aan het respawnen ben. Daarom kiest iedereen een spel waar hij of zij goed in is en door veel te spelen word men er nog beter in.

Mensen die online spelen hebben meestal wel een goede basis, maar om echt goed te worden in een spel en zo het spel nog leuker te maken, moet je je er helemaal in gooien. Je volgt de "scene" en speelt vaak dat ene spel. Erg leuk allemaal, maar het verdiepen in een scene kost tijd. Het veel spelen en goed worden kost tijd. Met titels als Unreal Tournament en Quake3 had je daar ook de tijd voor. Daarnaast heb je natuurlijk alle Counter-Strikers en Half-Lifers die er nog lustig op rondschieten. Allemaal gevestigde scenes waar je genoeg tijd voor had om er in te komen. De spellen bestaan al meer dan een jaar, maar zijn geen een keer bedreigd door een andere online topper, laat staan meerdere toppers op hetzelfde moment.

Maar nu komt het probleem. In april komen een aantal grote online games uit waarbij je ook een bloeiende scene kan verwachten. Aangezien al die spellen mij wel aanspreken wil ik het liefst mij in elke scene verdiepen. Alleen is dit niet mogelijk, te weinig tijd zorgt ervoor dat ik voor maar één scene kan kiezen. Daar gaat het leven om zal je zeggen, keuzes, maar ik wil alles en zo ben ik weer terug bij mijn gamecrisis.

Het bewijst maar weer dat de mogelijkheid om te kiezen niet goed is. Het leven is een stuk simpeler als er elk jaar twee online hits zouden uitkomen. Je hebt dan keuze uit twee produkten en zo de mogelijkheid om echt te genieten van een spel.

Aan de andere kant begin je nu wel te merken dat mensen naar iets anders uitkijken. Mi chien is de levensduur van een gemiddelde scene ongeveer een jaar. Maar als er geen nieuwe games waren uitgekomen zou iedereen nog vrolijk aan het Quaken, Unrealen of Counter-Striken zijn. Het vooruitzicht naar iets nieuws brengt de mensen aan het twijfelen. Twijfels en keuzes, het leven is er vol mee, net zoals nieuwe games. Volgende maand zal van beiden vol zijn...