1) De ervaring an sich
De boxen achter mij ronken door een neergeschoten straaljager die zich brandend de grond in boort. Boven me wappert de parachute van de vijandelijke piloot die het neerstortende vliegtuig net op tijd heeft verlaten. Na enkele welgemikte schoten stort hij ter aarde. Wanneer een jeep met teamgenoten me niet al te lang daarna probeert op te halen, zie ik hoe een schot van een vijandelijke tank het voertuig de lucht in lanceert. Ik zie mijn vrienden brandend ten onder gaan. Mijn kans om te ontsnappen uit deze vijandelijke zone is verkeken. Ik ga wederom liggen in het struikgewas, wachtend op een volgende lift.
Afijn, bovenstaand Battlefield 3-scenario is mi chien enigszins melodramatisch, maar dat maakt de situatie niet minder illustratief: de actie in spellen is tegenwoordig van een ongekend intens niveau. Games zijn simpelweg immense epo en geworden met waanzinnige details en graphics. Of het nu de weldoordachte wereld van Skyrim betreft of het sciencefictionuniversum uit Ma Effect 3; de onredelijke charmes van nostalgie kunnen zich maar moeilijk met dergelijke ervaringen in moderne titels meten.
2) Online kunnen spelen
Retrogamen is leuk en aardig, maar wie enkel op oudere consoles speelt, negeert zo wel één van de meest baanbrekende ontwikkelingen van onze hobby: online spelen met anderen. Het kunnen uitschelden van je opponenten en het samenbrengen van gelijkgezinden heeft de game-industrie voor eens en altijd veranderd. Inmiddels is een online multiplayermodus in vrijwel ieder spel een vanzelfsprekendheid, maar wij herinneren ons nog andere tijden, met name op de console.
Wij wilden ooit niet anders dan Twisted Metal online tegen anderen spelen op de allereerste PlayStation. Maar helaas, dat was toen nog enkel een utopie. Ook de allereerste Halo liet zich niet online spelen, niet als je geen gebruik maakte van een omweg als het inventieve XBConnect, een programma dat een globaal LAN-netwerk simuleerde waarmee spelers zich met elkaar konden verbinden. Het waren toen zware en eenzame tijden voor de gemiddelde consolegamer. Zeker zij die zijn opgegroeid zonder de luxe van GameSpy en dedicated servers op de PC zullen zich dat moment heugen dat online gamen ineens op de Xbox, PlayStation 2 en veel eerder nog op de DreamCast mogelijk werden.
3) E-sports
E-sport is niet direct iets van de laatste jaren, kijkend naar bijvoorbeeld de vele bekende Counter-Strike 1.6-clans en StarCraft-toernooien uit het verleden. Maar zo populair als profe ioneel competitief gamen nu is, was het nog nooit. Zowel op de console als op de PC (hét platform voor e-sports) is het gamen op hoog competitief niveau niet meer weg te denken. E-sports wordt enkel beter en belangrijker. Steeds meer ontwikkelaars zien in welk belang een goede competitieve omgeving dient voor het ontstaan van een hechte multiplayer-community. Het profe ionaliseren van e-sports is een geweldige ontwikkeling, zowel voor het medium an sich (dat er serieuzer door wordt genomen) als voor eenieder die het maximale uit zijn spel wil halen. En voor ons gamers, is vooral dat laatste heel tof. Je kunt een internationale held zijn en oprechte erkenning krijgen voor het excelleren in je hobby, allemaal vanuit je bureaustoel. Hoe cool is dat?
4) Gebruikersgemak
Herinner je je nog een tijd zonder savegames, toen je je console soms de hele dag aan moest laten staan om zo ’s avonds het level uit te spelen? Of herinner je nog het struikelen over kabels, gezien het oprollen van de controllerdraad voor kabelbreuk kon zorgen? En wat te denken van het niet verder kunnen komen in een bepaalde NES-game weken aan een stuk, om het level dan na weken niet spelen ineens te klaren en je het gevoel kreeg weken van je leven te hebben vergooid? Wij herinneren het ons allemaal. Het is leuke nostalgie, maar allerminst praktisch. Wij als schoolgaande/werkende Nederlanders hebben immers af en toe ook behoefte aan oprechte ontspanning. In tegenstelling tot vroeger zijn er veel populaire games van hoge kwaliteit die zich daar tegenwoordig prima voor lenen. Niets handleidingen, kutkabels of nadenken voordat je handelt; af en toe is het heerlijk om je verstand op nul te zetten en af te dwalen in een achtbaanrit die je loskoppelt van alle dagelijkse rompslomp.
5) Patches op je console
Vorige week stelden we al dat er steeds vaker over patches wordt gezeurd: het gelijk kunnen spelen van een spel na aanschaf is immers een van de grootste charmes van een spelcomputer, maar is nu zelden mogelijk. Zetten we ons daar als verwende nesten van de 21ste eeuw overheen, dan moeten we erkennen dat het patchen uiteindelijk een luxe is die zijn weerga niet kent. PC-gamers zijn er wellicht al bijna twee decennia aan gewend, maar consolegamers herinneren zich nog andere tijden. Als een consolespel vroeger een onvoorziene bug kende waardoor onze save keer op keer kapot ging en we dus niet verder konden spelen (ja jij, Crash Bandicoot op de PlayStation), restte ons maar één ding: hopen dat de winkel aardig genoeg was ons nog steeds garantie te verlenen. Nu kunnen ´game breaking bugs´ met een simpele download worden gerepareerd. Als het betaalbaar is tenminste.
6) Digitale distributie
In al die jaren dat onze hobby zich heeft ontwikkeld, hebben wij als beoefenaars evenzeer de nodige veranderingen ondergaan. Zo durven we ons zolderkamertje geleidelijk aan in te wi elen voor de huiskamer en treffen we onszelf daar steeds vaker zwiepend en zwaaiend voor de tv aan. Maar dat zegt uiteindelijk niets. De meeste gamers die wij kennen zijn namelijk nog steeds extreem lamlendig en liever lui dan moe. Ook wij hebben er alles voor over om de beste te worden in bijvoorbeeld DotA II, maar enkel als we daarvoor niet hoeven op te veren uit onze bureaustoel, naar het toilet hoeven te lopen of andere dingen moeten doen die te maken hebben met bewegen of fysieke activiteiten in het algemeen. Alleen al vanwege dat argument is het kunnen downloaden van videogames een geschenk uit de hemel. Het heeft ons luizenleventje nog idealer gemaakt, waardoor dit punt weinig argumentatie behoeft om het belang ervan te duiden.