Next-gen is dit keer geen feestje

Ik hou er niet van om 2020 als ‘ongeluksjaar’ te bestempelen, want veel dingen zijn natuurlijk niet echt pech. Virologen waarschuwden al langer voor de gevaren van een mogelijk virus, Amerika was al langer verdeeld en Sean Connery was al best wel lang oud. Veel dingen heeft de mensheid wel aan zichzelf - of Vadertje Tijd - te danken, maar toch vind ik dat we best een feestje verdienen, zo aan het eind van een donker jaar.

Dat krijgen we gelukkig ook, en dan ook nog een feestje dat perfect past bij de oproep om vooral thuis te blijven. Een nieuwe consolegeneratie gaat komende week van start met de release van de Xbox Series X en S, en de week daarop kunnen gamers de PlayStation 5 in huis halen. Mits ze bij de gelukkigen horen die op tijd een pre-order wisten te bemachtigen, tenminste. Het is een heerlijk cadeau, en dan ook nog eentje waar je in de veiligheid van je eigen huiskamer van kunt genieten.

Het is een fijn lichtpuntje aan het eind van dit jaar, maar ik vind het eigenlijk zonde om zo’n grote gebeurtenis in onze industrie te verspillen aan zo’n treurig jaar als 2020. Een volgende generatie consoles hoort een memorabel moment te zijn. Ik weet nog goed hoe ik in de rij stond voor de Nintendo DS, de eerste console die ik op lanceringsdag kocht. Voor het eerst had ik genoeg eigen geld om zelf een spelcomputer te kopen, dus dat deed ik ook gelijk.

Mijn ouders vonden het altijd een beetje onzin om zo’n nieuw apparaat direct te kopen, want daar waren meestal toch niet zoveel games op te spelen en de oude console voldeed nog prima. Ze hadden natuurlijk hartstikke gelijk, maar ik wilde er graag bijhoren en meepraten over de nieuwste games. Toen wist ik natuurlijk nog niet dat ik dat later als baan zou gaan doen. En dus zat ik daar met mijn nieuwe DS, Super Mario 64 te spelen met dat vreselijke duimplasticje als neppe joystick op het touchpad. Gelukkig werd het spelaanbod in latere jaren wel goed.

Of wat te denken van de lancering van de Nintendo Wii, een evenement die zijn weerga niet kende? De hype was al groot toen de witte console met zwabbercontroller op de markt kwam en het kreng was overal uitverkocht. Ik had genoeg centjes gespaard (lees: ik had mijn stufi verhoogd), maar ik had geen pre-order. Voor elke gameshop stonden lange rijen, maar net over de grens in België vond ik een klein speelgoedwinkeltje waar de Wii gewoon op de plank stond. De verkoper keek verbaasd op dat ik zo blij was dat ik er eentje gevonden had.

Het verschijnen van een nieuwe console moet wat mij betreft een mijlpaal zijn die je lang onthoudt, en dat zit er dit jaar niet in. Er zijn geen midnight launches, sterker nog: winkels willen eigenlijk zo min mogelijk klanten over de vloer. Sony heeft al aangegeven dat de losseverkoop van de PlayStation 5 straks alleen online plaatsvindten je dus vooral de deur niet uit hoeft. Nou is dat een beetje een pr-dingetje, want volgens mij waren er toch al geen consoles meer beschikbaar om los te verkopen, maar goed: het is wel een signaal aan iedereen dat het geen zin heeft om bij een winkel voor de deur te gaan liggen.

Mijn mistroostige gevoel wordt wellicht ook versterkt doordat er niet echt iets bijzonders is om naar uit te kijken met de volgende generatie. Natuurlijk is het leuk om nieuwe apparaten te hebben en ik verheug me ontzettend op de grafische pracht en praal en de snelle laadtijden. Maar ik neem komende dinsdag een Xbox Series X mee naar huis, en dan? Dan speel ik er waarschijnlijk Yakuza op. Daar heb ik heel veel zin in, maar het is nou niet echt iets dat ‘NEXT-GEN!’ schreeuwt. Wellicht tik ik Assassin’s Creed Valhalla op de kop, die ziet er wel mooi uit, maar is ook een game die ik op mijn huidige console zou kunnen spelen. Zelfs de menu’s en gebruikersinterface zullen me niet verrassen, want die zijn nagenoeg hetzelfde als nu op de Xbox One.

Ook de PlayStation 5, die wat meer exclusives in de line-up heeft, biedt niet iets waar ik handenwringend op sta te wachten. Ja, een nieuwe Spider-Man natuurlijk, maar wederom is dat iets dat ik ook op mijn PS4 kan spelen, en bovendien een soort halfslachtig vervolg op iets dat ik al ken. Het is vast een geweldige game, maar toch.

Dat draagt er allemaal aan bij, maar het is niet de grootste reden. Er zijn wel meer matige lanceringen geweest waar ik toch vrolijk van werd, terwijl ik alleen maar Resogun speelde. Ik mis gewoon het vertoon en de praal. Ik mis het in de rij staan met medegamers, die allemaal net als ik niet kunnen wachten om hun nieuwe speeltje mee naar huis te nemen. Ik mis de vrienden over de vloer, waar ik alle ins en outs van de nieuwe console aan laat zien.

Ik weet ook wel dat corona veel ergere gevolgen heeft dan dit kleine teleurstellinkje van een verwende gamer. Maar ik had ons allemaal veel meer een feestje gegund bij het verschijnen van de volgende generatie consoles. Toch blijft het hopelijk een mooi moment: het openen van de doos, het aansluiten van de console, het verkennen van de menu’s en het opstarten van je eerste next-gen game. Voor iedereen die aan dit feestje meedoet dit jaar: ik wens je ondanks alles enorm veel plezier. Ik hoop dat het toch memorabel zal zijn.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen.

Laatste columns op Gamer.nl: