2008 wordt een jaar vol met vera ingen en vette games, tenminste, daar ziet het ernaar uit. Als we kijken naar onze 'Top 100 van 2008' lijkt elke console iets fantastisch voor ons in petto te hebben, voor ieder wat wils, ongeacht je preferenties. Maarrrr, lang niet alle games zijn even goed. Opvallend is dat de meeste bagger louter gericht lijkt te zijn op de mainstream gamer. Ik weet dat het aansnijden van dit onderwerp anno 2008 erg onaangenaam kan zijn, de groep mainstream gamers wordt immers steeds groter. Echter, ik kan het niet langer onder stoelen of banken schuiven: de mainstreamcrap komt me de strot uit! Inderdaad, ik zei het echt. Ik ben die nieuwe aangetrokken markt zat. Het lijkt alsof publishers vandaag de dag overal mee wegkomen, aangezien een steeds groter gedeelte van de verkopen te danken is aan de onwetende mainstream gamer.

Ik wil graag even dieper op de voornaamste mainstream producten ingaan, de Wii en Nintendo DS. Twee fantastische uitvindingen, al was ik aanvankelijk niet direct overtuigd. "Motion sensoring werkt namelijk niet", aldus een fout concluderende Ron. Nu is inmiddels gebleken dat het een geweldige toevoeging is die de gameplay erg ten goede kan komen. Bovendien leent de innovatieve besturing zich prima voor de ietwat simpelere games. Hierdoor is de in het verleden zo onbereikbare doelgroep nu een intere ante markt geworden voor Nintendo en in toenemende mate voor third party-ontwikkelaars.  Je snapt mi chien niet wat mijn probleem is, een nieuwe doelgroep is toch intere ant? Het is toch tof dat nu ook mijn zusje of schoonmoeder zich aangetrokken voelt tot het fenomeen games? Bovendien zijn sommige mainstream games nog best te pruimen.

Nou, in mijn optiek lijdt de fanatieke gamer onder de steeds groter wordende mainstreammarkt. Kijk naar het aanbod van de Wii- en DS-games, de overgrote meerderheid van het geringe aanbod is bedoeld voor de mainstream gamer. Hoewel het maken van games die geschikt zijn voor iedereen bedrijfseconomisch gezien erg gunstig is,  hoe breder het publiek hoe beter,  zit de 'echte aanhang' niet op die games te wachten. Gelukkig maakt de Wii veel goed met een Metroid of een Brawl, maar nog steeds  laten de third party-ontwikkelaars het afweten of maken zij baggergames (Balls of Fury anyone?). En ik vrees dat deze laksheid alleen maar groter wordt wanneer ontwikkelaars merken dat hun games 'toch wel verkopen'. Immers, 'de  mainstreamer' gaat niet naar beeldmateriaal zoeken en steekt geen tijd of moeite in het lezen van uitgebreide recensie. Zij kijken bij hun aankoop naar een leuk hoesje of een vette vormgeving.

Ik zou veel liever zien dat het grote publiek hun console ziet als meer dan een toffe gadget. Vaak weten ze niet dat hun console kan dienen als een portaal voor het opdoen van verhalen en ervaringen. Ik zou willen dat de mainstream zich verdiept in 'diepere games' als Patapon of Uncharted. Nu zal dit naar alle waarschijnlijkheid niet gebeuren, die games zijn niet toegankelijk genoeg. Voor een uitgever zijn  simpele games dus de uitkomst, deze zijn begrijpelijk en speelbaar voor een groot gedeelte van onze elektronicabewuste maatschappij. Maar helaas zijn diezelfde spellen vaak ook veel te ondoordacht en voelen ze nogal snel repetitief aan. Daarnaast worden ze bij een goede verkoop ook nog eens tot de laatste druppel uitgemolken.

Ik wil hierbij dus de ontwikkelaars verzoeken, nee,  smeken om te stoppen met het produceren van laagdrempelige kutgames. In plaats daarvan zou men eens moeten kijken naar kwalitatief hoogstaande games die ook de ma a aanspreken. Games als Wii Fit, Guitar Hero of Rock Band zijn bijvoorbeeld mainstreamgericht maar blijven wel origineel en leuk om te spelen voor zowel ervaren als onervaren gamers. Ook hoeven de Wii en de DS niet langer naar voren geschoven te worden als hét medium voor de mainstreamgames. We weten waar de besturing toe in staat is en dat is meer dan het testen van bijvoorbeeld je hersenleeftijd of oogcoördinatievermogen. Ik meen absoluut niet dat gamers een elite groepje zijn die elke indringer in hun cultuur de deur moet wijzen. Ik zou alleen willen dat er wordt opgehouden met het ophemelen van deze nieuwe doelgroep  en dat er nu daadwerkelijk kwaliteit of enige vorm van originaliteit in sommige producten gepropt wordt, zodat het nu ook voor ons, de echte aanhang, intere ant kan zijn. We zullen zien voor hoeveel verkopen een game als 'Nog meer rechterteennagel-training met Dr Kawarawakara' gaat zorgen, maar ik ben bang dat het er meer gaan zijn dan het innovatieve Patapon.