Een bewogen geschiedenis De Move werd op de E3 in 2009 onthuld en was Sony’s antwoord op het succes van de Nintendo Wii. De meningen verschillen. Is de Move een wanhopige poging om Nintendo naar de kroon te steken, of is het – samen met Kinect voor Xbox 360 – een logische ontwikkeling in de breder wordende gameindustrie? Sony zelf zet in ieder geval hoog in op de Move, met een agre ieve marketingcampagne en veel acce oires, zoals de Navigation Controller, oplaadstations en de redelijk prijzige, maar geavanceerde Sharp Shooter–gun, die de Wii Zapper doet verbleken.
Toch lijkt Sony vanaf het begin af aan één e entieel element bij de Move te zijn vergeten: games. Wegens het gebrek daaraan heeft de Move zich nooit bewezen als een logische ontwikkeling, en zodoende faalde het apparaat er in om Nintendo's hegemonie op dit vlak te trotseren. Bij de lancering van de controller, op 15 september 2010, werd de Move vergezeld door games als Kung Fu Rider, Sports Championship en Start The Party. De vooral uit minigames bestaande launch-titels waren voor de hardcore gamer weinig reden om direct naar de lokale gameboer te rennen.
Inmiddels is het Move-symbool op veel meer games te vinden, ook op hardcore games. Heavy Rain werd bijvoorbeeld al snel voorzien van een Move-patch en ook games als Killzone 3, Ninja Gaiden 3 en FIFA 13 ondersteunen de controller. Het sleutelwoord is echter ‘ondersteunen’. Het betreft games die gemaakt zijn voor een gewone Dual Shock-controller, maar waarin de Move-controller ook een besturingsoptie is. De Dual Shock en Move zijn echter geen substituten van elkaar. Niet alleen door de andere knoppenindeling, maar ook bijvoorbeeld omdat het vermoeiender is om constant met opgeheven arm te gamen. Dat betekent bijvoorbeeld een grotere kans op Duitse tegendoelpunten in FIFA 13, omdat je aan het einde van de wedstrijd op wat tintelingen na weinig meer voelt in je Move-arm. Alleen daardoor al is de Move minder geschikt voor lange gamese ies, terwijl veel gamers daar juist zo van houden.
Gemiste kansen
Games wel uitermate geschikt zouden zijn voor de Move – althans, in onze optiek - werden nooit voorzien van een patch. Flow en Flower bijvoorbeeld. Deze games zijn immers gemaakt voor de bewegingsensor van de Dual Shock-controller. Bovendien hoef je deze games niet ellenlang achter elkaar te spelen. Kennelijk bedachten Sony en ontwikkelaar Thatgamecompany dit nooit of vonden ze een patch te veel moeite, want tot op de dag van vandaag zijn beide games niet met de Move te spelen.
Sorcery moest eerder dit jaar voor de nodige magie zorgen. Sorcery is een game die zowaarspeciaal is ontwikkeld voor de Move, in plaats van de bewegingscontroller enkel te ‘ondersteunen’. Omdat Sorcery wel een ‘echte’ game is - en geen verzameling minigames zoals veel andere Move-exclusives - zou het bovendien de hardcore gamer meer moeten aanspreken. Sorcery is waarschijnlijk de beste Move-game die op dit moment verkrijgbaar is, maar dat komt meer omdat in het land der blinden éénoog koning is. De grootste trekpleister van de game is dat ‘ie speelbaar is met de Move, maar verder is Sorcery geen bijster briljante game die uitblinkt door zijn gameplay, lengte of graphics. In twee jaar tijd is Sony er dus niet in geslaagd écht intere ante games uit te brengen voor de Move. Logisch dat je verjaardag dan vergeten wordt!
Until Dawn
Is deze tweede verjaardag van de Move dan ook gelijk de begrafenis van de bewegingscontroller? Nee, zover is het nog niet. Aan de horizon glooit namelijk de mogelijke revelatie: Until Dawn. Ontwikkelaar Superma ive Games snapt wat ik in de vorige alinea's duidelijk probeer te maken: een game moet specifiek voor de Move ontwikkeld worden, maar het feit dat je met de Move speelt, moet niet het unieke verkooppunt zijn. Niet voor niets waren Ron en ik behoorlijk enthousiast toen we de game te zien kregen op de afgelopen Gamescom.
Until Dawn wordt een speelbare tienerhorrorfilm, waarin lach- en schrikmomenten elkaar in rap tempo afwi elen. Het ene moment gniffel je nog om een slechte woordgrap als “Exiled? More like sexiled!”, terwijl je enkele minuten later met een verhoogde hartslag en open mond naar de tv staart. De Move wordt heel logisch gebruikt. De personages hebben meestal een zaklamp, maar soms ook andere objecten als een geweer in hun handen. Door met de Move te bewegen kijk je rond, door de trigger in te drukken loop je de kant op die je kijkt. Laagdrempelig, doeltreffend, intuïtief... eigenlijk precies zoals de Move bedoeld is. Toch is het even wachten of Until Dawn zijn beloftes inlost; de game komt pas in 2013 uit en we hebben ’m nog niet zelf mogen spelen.
Al met al is het dus een vrij sombere tweede verjaardag voor de Move. Het is tekenend dat we ons vastklampen aan een game die nog niemand gespeeld heeft. En zelfs al zou Until Dawn eindelijk die gewenste killer-app zijn, dan nog kun je de Move moeilijk een geslaagd project noemen. Het zou leuk zijn als met Until Dawn de zon inderdaad een beetje opgaat voor Sony’s bewegingscontroller, maar het blijven donkere tijden voor de Move. En dat voor een lichtbol-op-een-stokje.