Geef mij maar SiN | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Twee maanden geleden hield ik nog een pleidooi voor minder games per jaar. We zouden de komende maanden namelijk overspoeld worden door fantastische games. Deze games zouden ook nog eens een sterke multiplayer kant hebben, dus waar moest ik voor kiezen.

Zoals gezegd zijn we twee maanden verder en kunnen we alles op een rijtje zetten. Het ging om 4 titels: Serious Sam, Black & White, Tribes 2 en Operation Flashpoint. Bij Serious Sam ging het al fout. Ik had intens genoten van de beta's en ook andere mensen waren vol lof over dit spel. Je zou dan ook verwachten dat Sam zich een plaats zou verwerven naast andere snelle FPS multiplayer games, maar nee. Sam verwierf zich een plaats in de hall of shame. Niet omdat het spel slecht was, maar vanwege de prijs. De Nederlandse distributeur vond het nodig om het dubbele bedrag te vragen en dat viel bij menig gamer verkeerd. Mi chien wordt deze fout nog herstelt bij de komende twee delen, maar de Serious Same movement is hier niet goed van de grond gekomen.

Hoewel het jammer was dat Sam niet aansloeg, had het ook een voordeel, ik kon me nu nog meer richten op de drie andere spellen, te beginnen met Black & White. Deze gehypte titel kwam met veel bombarie in Nederland. EA had namelijk gekozen voor Nederlandse voice-overs. Nu kan je discu ieren totdat Duke Nukem Forver uitkomt, veel gamers, inclusief ondergetekende, vinden het niet klinken. Maar al snel kwamen er een aantal oplo ingen en was het tijd voor de ultieme Black & White orgie. Een van de nadelen van B&W was dat er veel tijd inging zitten. Dat stomme mormel kon nogal eens hardleers zijn, wat zijn invloed had op het spelplezier. Het spelplezier was zeker aanwezig de eerste dagen. Iedereen had het over B&W en wat hij zijn wezen geleerd had. We zijn nu wat weken verder en je hoort nauwelijks nog mensen over B&W, laat staan de multiplayer kant van B&W, daar heb ik eigenlijk nog nooit iemand over gehoord.

Two down, two to go

Mijn verwachtingen moest ik behoorlijk naar beneden bijstellen, de bovengenoemde games waren grappig, maar de hardcore multiplayer scene moest er niks van hebben. Dat zou met Tribes 2 wel anders zijn. Het vervolg op een van de eerste multiplayer only games zou zeker een plaatsje veroveren naast andere multiplayer grootheden. Alleen Tribes 2 had wat probleempjes, zo moest het spel gepatcht worden tot je een ons woog en ook de performance was nou niet je van het, maar veel mensen namen dit voorlief en zo kwam er toch een Tribes 2 community van de grond. Een community waar ik geen deel aan nam. Tribes 2 was aardig en had een aantal gave features, maar sprak me niet aan. Het rondhuppelen met een jetpack, afgeschoten worden door eigen teammates en gewoon het mi en van de juiste feel deden dit spel bij onze eigen Jimmy belanden.

Only one left

Zou ik dan alleen maar kunnen hopen op Operation Flashpoint, gelukkig niet, want de uitgevers vonden het weer tijd voor een volgende golf. Hoewel het beter een golfje genoemd kan worden. De eerste review van Blue Shift is vrij negatief en ook Emperor: Battle for Dune kreeg gemixte reacties. En zo krijgt een man weer last van zijn "vroeger was alles beter" syndroom. Ik ben dan ook hard naar mijn kast gerend en heb SiN eruit gepakt. Toen het spel uitkwam had ik het wel gespeeld, maar kwam niet verder en SiN had een ander groot probleem, het kwam tegelijkertijd uit met Half-Life. Nu twee jaar later krijgt SiN weer een kans en wat een titel. Mi chien zijn de graphics wat gedateerd, het spel heeft humor, leuke wapens en een attitude die mij aan No One Lives Forever deden denken.

Mi chien moet ik de spellen van nu over twee jaar spelen, dan hebben ze nog de tijd om te rijpen en hoef ik de komende tijd geen keuzes te maken, aangezien mijn kast volstaat met oude games...


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou