Gamerecht: Preventie van videogamepiraterij | Gamer.nl

Gamerecht: Preventie van videogamepiraterij | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

De Auteurswet biedt bescherming aan de makers van werken van letterkunde, wetenschap of kunst. Ook de makers van games vinden bescherming in de Auteurswet, aangezien games worden aangemerkt als werken in de zin van artikel 10 Auteurswet. Het voorkomen van gamepiraterij blijkt in de praktijk echter erg lastig. Vandaar dat Nintendo zich voornamelijk focust op het aanpakken van de distributeurs van flashcards en modchips. Deze maken het mogelijk dat de illegale kopieën van games ook daadwerkelijk speelbaar worden. Want wat heb je aan een illegale kopie van een game als je deze niet kunt spelen?

Als het gaat om de distributie van (R4-)flashcards en modchips is artikel 29a van de Auteurswet relevant. Dit artikel bepaalt dat: ‘degene, die doeltreffende technische voorzieningen omzeilt en dat weet of redelijkerwijs behoort te weten’ onrechtmatig handelt. Gamekopieerkaarten kunnen gezien worden als een middel om deze doeltreffende technische voorzieningen (die auteursrechtschending moeten voorkomen) te omzeilen. Of de betreffende kaarten ook daadwerkelijk een schending van artikel 29a Auteurswet oplevert, is door de recente rechtspraak ingevuld.

Rechtspraak

Het meest gehoorde verweer van de distributeurs is: ‘’je kunt veel meer dan alleen illegale kopieën spelen, zoals zelf applicaties ontwikkelen en homebrew-software draaien.’’ Uit de Nederlandse rechtspraak blijkt dat de rechter deze argumenten van tafel veegt:

‘’Dat de producten daadwerkelijk op grote schaal voor die alternatieve doeleinden worden gebruikt, is in het licht van het voorgaande niet aannemelijk, mede gelet op het feit dat de spelcomputers van Nintendo specifiek zijn ontworpen voor het spelen van de Nintendo-spellen en niet voor het - buiten het kader van een spel - afspelen van muziekbestanden, internetten, fotograferen en bellen.’’

De rechtbank in Den Haag meent verder dat flashcards en modchips een stimulans zijn voor gamepiraterij. In de praktijk worden de kaarten namelijk vooral gebruikt voor het spelen van illegale kopieën van games. In deze zaak werd geoordeeld dat het aanbieden van deze kaarten moet worden beschouwd als het onrechtmatig aanbieden van omzeilingmiddelen voor technische voorzieningen in de zin van artikel 29a van de Auteurswet.

Europa

Het standpunt van de rechtbank in Den Haag wordt ook in de ons omringende landen gedeeld. In de Europese rechtspraak wordt Nintendo steeds vaker in het gelijk gesteld. Niet alleen de Nederlandse rechter, maar ook de Britse, Duitse, en onlangs de Franse rechter oordeelden dat flashcards en modchips voornamelijk worden gebruikt voor het spelen van ongeautoriseerde kopieën van games. Daarmee wordt de videogamepiraterij gestimuleerd met als gevolg dat Nintendo’s auteursrechten worden geschonden.

Toekomst

Nintendo zal de strijd tegen dergelijke praktijken verder blijven voeren. Naar verwachting gaat er een zekere precedentwerking uit van deze, voor Nintendo, succesvolle zaken. Of het de videogamepiraterij daadwerkelijk vermindert, valt te betwijfelen. De betreffende flashcards en modchips zijn nog eenvoudig te verkrijgen.  Dit komt mede door het feit dat de hierboven genoemde rechtbank Den Haag, 'slechts' elf webwinkeliers verbood om de flashcards en modchips nog langer te verkopen. Dit betekent dat de distributie van de kaarten in Nederland gewoon doorgaat, tot ook deze distributeurs op de vingers worden getikt.

Verder speelt mee dat piraterij in Nederland in toenemende mate sociaal geaccepteerd lijkt te worden. Dit blijkt wel uit de gevoerde BIG (Ban Illegal Games)-voorlichtingscampagnes, die als doel hadden om deze acceptatie te verminderen. De campagnes moesten vooral jongeren bewust maken van de illegaliteit en gevolgen van gamepiraterij. Dit is deels gelukt, maar tegelijkertijd blijkt dat negen van de tien jongeren nooit worden aangesproken door familie of vrienden op het gebruik van illegale games of software. Dit laatste, het ontbreken van controle, is een groot probleem. Het downloaden van illegale games is vrij eenvoudig en er wordt niet (juridisch) opgetreden tegen individuen die zich schuldig maken aan het illegaal downloaden van games.


Over de auteur: Deze column is geschreven door ICT-jurist Daan Kramer van Gamerecht.nl. In de columnreeks Gamerecht bekijkt hij de game-industrie vanuit een juridisch perspectief."


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou