Eerlijk is eerlijk: toen ik gisteren het persbericht onder ogen kreeg van Buena Vista Games waarin de game Desperate Housewives werd aangekondigd, moest ik toch even op de kalender kijken. Nee, het is nog geen één april. Hoewel het gezever soms al ruim van tevoren begint, is het vrij waarschijnlijk dat het echt waar is: dè tv-serie voor en over incontinente veertigers in een levenloos huwelijk, komt naar de PC in de vorm van een Sims-achtige simulatiegame. En dan te bedenken dat een toonaangevende ontwikkelaar als Liquid Entertainment zijn tijd eraan spendeert. Geen nieuwe top-RTS van deze ontwikkelaar, maar Desperate Housewives. Over een 'Desperate Developer' gesproken! Het eind der tijden is nabij.

Eenmaal het nieuws was bezonken, klonk het eigenlijk helemaal niet meer zo raar in mijn oren. Van “haha wat een debiel idee”, wi elde mijn mening al snel naar “welk genie heeft dit verzonnen”. Met een spel als Desperate Housewives kan namelijk een hele nieuwe doelgroep voor het medium gaming worden ontgonnen. Een doelgroep die zich nu hoogstens beperkt tot patience, mijnenvegen of, in een zeldzaam geval, The Sims. De tijd dat games louter bedoeld waren voor contactgestoorde nerds ligt al lang en breed achter ons. Desperate Housewives zou er juist voor kunnen zorgen dat gaming echt als een mainstream bezigheid geaccepteerd wordt.

Het maken van een game gebaseerd op een franchise als Desperate Housewives, die op het eerste gezicht totaal ongeschikt lijkt voor gaming, is een zware taak. De meeste ontwikkelaars zullen hun vingers er niet aan willen branden. De kans dat het toch niet zo uitpakt als de bedoeling is, is aanzienlijk. Daarom is het juist zo moedig wat Liquid Entertainment gedaan heeft. In plaats van maar weer een RTS de deur uit te stampen, heeft men ervoor gekozen de uitdaging aan te gaan. Liquid durft het aan een game te ontwikkelen die met een nieuw concept een nieuwe doelgroep probeert aan te snijden.

Belangrijk is wel dat zo'n game voor een nieuwe doelgroep, buiten de gebaande paden probeert te denken. Het is heel makkelijk om The Sims 2 te kopiëren en het onder de naam Desperate Housewives op de markt te brengen, maar daarmee heb je de e entie van zo'n tv-serie nog niet te pakken. De personages in The Sims brabbelen maar wat in een onverstaanbaar taaltje, maar de roddels van de Desperate Housewives komen pas tot hun recht als specifieke personen genoemd worden. Het zal bijvoorbeeld meer richting een interactieve soapserie moeten gaan, zeg maar Fahrenheit zonder de actie en de moordpartijen, maar in plaats daarvan met een vleugje The Sims.

De kans dat dit mislukt is, vanuit een kritisch oogpunt bekeken (verkopen doet het toch), bij voorbaat al groter dan dat het gaat slagen. Maar eigenlijk heeft men niets te verliezen, want als het mis loopt ligt dat geheel in de lijn van verwachting en wordt de ontwikkelaar niets kwalijk genomen. Wanneer het dan toch goed uitpakt en er honderdduizenden Desperate Housewives aan het gamen gaan, dan zal de hele game-industrie het de ontwikkelaar in dank afnemen. Geenszins een 'Desperate Developer' dus!