De eerste RTS game uitgebracht door Blizzard Entertainment 1994 onder MS-Dos. Toentertijd een ware revolutie op het gebied van RTS games. Helaas was het RTS genre nog vrij onbekend bij de gamers, en alleen Dune was hierbij de voorganger. Desondanks wist Warcraft een schare aan fans te bereiken, die tot op de dag van vandaag de nostalgie ruiken als ze alleen alleen maar een screenshot zien van “The good old days”. Huidige gamers halen hun neus op voor de sterk verouderde graphics terwijl andere gaan glunderen aan de gedachten van toen.

Warcraft: Orcs and Humans vertelde het verhaal over de heftige strijdt tu en de groene Orcs en de fragiele Humans. Een strijd die vooral beslist werd met brute force en af en toe een magical unit. Warcraft bevatte ook als een van de eerste, rendered cinematics en kreeg, als de enige in de serie, geen uitbreidingspakket. Iets dat toentertijd ook helemaal geen marketing strategie was.

Deel twee in de serie, volgde een jaar (1995) na het uitkomen van Warcraft: Orcs and Humans, en ging verder waar de eerste was gebleven. De Orcs nog steeds aanwezig in het door oorlog overlopen Azeroth, proberen een voet in de aarde krijgen om zo de wensen van hun leiders te verwezenlijken. De grootste verandering ten opzichte van deel 1 is te vinden in het grafische gedeelte van de game. De resolutie is opgeschroefd naar 640x480 en dit komt voornamelijk ten goede voor de units en de wereld. De cinematics zijn dit maal ook langer en beter gedetailleerd. Helaas voor Warcraft II kwam het tegelijkertijd uit met de uiterst gehypte Command and Conquer van wijlen Westwood Studios. Ondanks het realistische C&C, verkocht Warcraft II vooral goed bij de Fantasy fans en de hardcore gamers en werd het een succes. Zo'n succes dat Blizzard besloot om het verhaal niet te vervolgen in een opvolger, maar in een uitbreiding.

Het verhaal vervolgt zich in 1996. De portal waardoor alle Orcs azeroth in zijn gekomen bestaat nog steeds en laat elke dag weer meer Orcs het land in. Tijd voor de Humans om terug te slaan en er voor te zorgen dat de Orcs voor eens en voor altijd uit Azeroth verdwijnen. De Humans slagen er in om de portal te sluiten, maar niet zonder slachtoffers. Een van de machtigste magiers, Khadgar, blijft achter op de thuiswereld van de Orcs om de portal te sluiten. De uitbreiding brengt meer van dezelfde gameplay die we ook al hadden gezien tijdens de Tides of Darkne , maar nu meer gericht op het vertellen van het achterliggende verhaal om zo tot een conclusie te komen. Voornamelijk het opbouwende werk voor wat later de rode lijn zal worden in het onvermijdelijke vervolg.