Far Cry 3 (pc, PS3, Xbox 360)
Wat lijkt op een eenzame shooter, ontpopt zich dankzij sterke humor, een solide verhaallijn en tal van verschillende speelwijzen tot een game die publiek verzamelt. Het begint met vragen als “waarom jaag je op tapirs?” of “ga je echt de zee in om haaien te vangen?” maar kijkt men langer mee dan volgt begrip. Al snel wijzen meekijkers op aanstormende piraten omdat zij vaker op de radar letten dan jij en krijg je handige waarschuwingen of vreemde verzoekjes. Tijdens de zoektocht naar haaien ontstaan in de huiskamer angstmomenten zoals in de film Open Water, op andere momenten besluip je een kamp zoals alleen Rambo dat kan.
Schijnbaar clichématig ga je op zoek naar paddenstoelen en bloemen, verover je kampen en verzamel je dierenhuiden, wat voor niet-gamende meekijkers in eerste instantie komisch lijkt. In Far Cry 3 zorgen de trippy momenten, originele reismethodes en prachtige omgeving echter dat het spel boeiend blijft en interactief kijkplezier biedt. Er zijn talloze manieren voor het doden van piraten en omdat je met twee personen twee keer zoveel mogelijkheden ziet, is elke aanval weer anders.
Tomb Raider (pc, PS3, Xbox 360)
Het verhaal van de nieuwste Tomb Raider mag dan inkakken na de eerste twee uren, het spel blijft intere ant en verbluffend mooi tot het einde. Tomb Raider ziet er op alle platformen prachtig uit en is dankzij de constante stroom aan nieuwe informatie — zowel in de vorm van dagboeken als het volgen van de verhaallijn — ook voor meekijkers meeslepend. Tombes zijn soms lastig te vinden, maar speel je samen dan vind je er meer. Het zoeken van verhalen en relikwieën voegt een extra uitdaging toe, die het spel intere ant houdt voor kijker en speler.
In eerste instantie verkleint het verhaal de immense wildernis, hoewel de keuze om terug te keren naar kampen hele nieuwe delen van de wereld opent. De langdradige actiescènes in het midden van het spel zijn uiteraard niet voor iedereen weggelegd, dus speel deze vooral ‘s nachts, zodat je vriendin of huisgenoot de volgende dag weer kan aanschuiven om het verhaal verder te volgen.
The Wolf Among Us (pc, PS3, Xbox 360)
Meer nog dan The Walking Dead blinkt The Wolf Among Us uit in stijl. De potloodlijnen zijn mogelijk nog dikker en fraaie lichteffecten slaan je in elke scène om de oren. The Wolf Among Us is nog volop in gang (het eerste deel is uit, het tweede op komst) maar belooft heel wat. Met meer dan 150 stripboeken en nóg meer sprookjesfiguren als inspiratie zijn de mogelijkheden onbeperkt. Telltale maakte bovendien verra ende keuzes als het om de figuren uit de strips gaat en gaat redelijk on-Amerikaans te werk in het eerste deel van de serie. Dat deel is rauw, grofgebekt en zelfs bloediger dan The Walking Dead.
Terwijl dat laatste spel put uit de zombiestrips van Robert Kirkman, spreekt Fables wellicht een bredere doelgroep aan, want sprookjes zijn universeel en iedereen heeft wel een favoriet personage. The Wolf Among Us ademt lekker veel sfeer dankzij rookpluimen die ontsnappen uit putdeksels, tal van neonlichten en film noir-achtige synthesizermuziek. De sfeer herinnert hier en daar aan films als Drive of afleveringen van Miami Vice, terwijl de verhalen modern en natuurlijk sprookjesachtig blijven.
Red Dead Redemption (PS3, Xbox 360)
De avonturen van John Marston beginnen tergend langzaam en veroorzaken bij veel spelers wellicht een gevoel van “hier begin ik later nog wel eens aan”. Voorbij de eerste acht à tien uren komt het verhaal echter op gang en krijg je zowel de smaak als de eerste bandieten te pakken. Wat volgt is een tocht door het woeste Rio Grande Basin in Texas en Mexico, met een subtiele soundtrack op de achtergrond en een constant veranderende hemel aan de horizon.
Paardrijden speelt een grote rol in het spel, hoewel je de meeste ritten kunt overslaan óf de controller even aan iemand anders kunt geven. Het valt op hoe rustgevend het staren naar de opkomende zon is en hoe hypnotiserend het turen naar zuurstokroze wolken in de verte. Nog vreemder is het plotse opmerken van mensen naast je op de bank, die net als jij wegdromen bij de prachtige vergezichten en sfeervolle muziek. Met de immens mooie luchten, die de wereld bekleden met een schilderachtig licht, is er altijd wat te zien; ook tijdens de stilte voor de storm. Red Dead Redemption ziet er bij vlagen mooier uit dan GTA V, maar in Johns tijd bestonden uiteraard nog geen reclameborden met brokkelige pixels.
Uncharted 2: Among Thieves (PS3)
Uncharted 2 is het spel waar je gerust vrienden bij uitnodigt om de hele game nog een keer uit te spelen. Zet de moeilijkheidsgraad op easy, kijk alle tu enfilmpjes uitvoerig mee en je merkt dat het script van Uncharted 2 zich meet met dat van menig avonturenfilm. Het verhaal en de dialogen zijn van betere kwaliteit dan die uit de nieuwste Indiana Jones-film, waarvan je je waarschijnlijk slechts nog herinnert dat er een schedel in de titel zat.
Uncharted 2 zet alle cliché-middelen in die je kunt bedenken voor het genre, maar doet dat zo overtuigend dat het werkt op alle fronten. Schietpartijen zijn met Uncharted 1 als leerpunt beperkt tot de e entie en het aantal exotische locaties is overweldigend. Tel daarbij op de grappige opmerkingen van Drake en Sully en een plezierige avond is gegarandeerd. Ook voor meekijkers, want Uncharted 2 onderhoudt de kijker van begin tot einde. Dat het spel exclusief voor PS3 uitkwam is jammer, maar wil je de ervaring meemaken dan koop je voor een schijntje een tweedehands pakket met de console en een aantal spellen inbegrepen. Heb je geluk, dan zit ook The Last of Us in dat pakket.
Inspirerend
Woon je samen, dan is meekijken of bekeken worden tijdens het spelen onvermijdelijk. Gelukkig verplaatsen de spellen hierboven de focus naar de televisie en zorgen ze zelfs af en toe voor interactie (“zal ik een stukje paardrijden?”). Dankzij pakkende verhalen en het filmische karakter van veel games schuiven partners, vrienden en familieleden aan wanneer een spel de aandacht trekt, met leuke gevolgen. Tijdens het recenseren van games is publiek bijvoorbeeld erg handig en zijn de kritische opmerkingen van medebankhangers erg constructief.
Soms werkt het andersom en heb je als recensent ineens een schilderij met bekende personages in de huiskamer staan. Zou dankzij het spelen toch iets van je speelplezier overdruppelen naar de anderen in de kamer?
Wat zijn jouw ervaringen met meekijkers? Mag je eigenlijk wel gamen in de huiskamer?