Waarschuwing: Dit artikel bevat spoilers
Puppeteer - General Bull
Puppeteer was een oerdegelijke platformer, die zijn creatieve hoogtepunten iets te veel afwi elde met generieke en saaie platformelementen. Jammer, want de stijlvolle en sinistere poppenkaststijl zorgde wel voor een magische, esthetische ervaring.
Het leukste gameplay-element van Puppeteer was ongetwijfeld de magische schaar. Met deze schaar kon je als het ware door het level ‘zwemmen’ door bijvoorbeeld bladeren of vlaggen door te knippen. De flow van dit unieke platformelement zorgde meerdere malen voor vermakelijke stukjes gameplay, vooral tijdens eindbaasgevechten.
De leukste eindbaas vonden we General Bull, een enorme stier die in een Mexicaanse arena op het schattige hoofdpersonage afrent. Door het level heen zitten trampolines en schakelaars verborgen die je moet gebruiken om de stier te ontwijken en vervolgens tegen een obstakel aan te laten rennen. Als de stier vervolgens verlamd raakt, ontstaan er rookwolkjes waar je met de magische schaar doorheen kan knippen om hogerop te komen. Vanaf het hoogste punt voer je een soort bodyslam uit om de stier de nodige schade toe te brengen. Uiteindelijk verzaakt het eindbazengevecht wel in een quicktime event. Daar zijn we doorgaans geen fan van, maar omdat het vooral als een snelle beloning functioneert nemen we de simpele gamedesign op de koop toe.
Saints Row 4 – Paul
Saints Row 4 was een heerlijk bizarre game die ons verra end goed beviel. Niet alleen door de over-de-top actie, maar ook door het enthousiaste verhaal. Telkens als de game ietwat verzaakte in oppervlakkigheid kwam er een gezonde dosis humor om de hoek kijken. De game stak overduidelijk de draak met games als Metal Gear Solid, Ma Effect, Prototype en natuurlijk Grand Theft Auto en die persiflages reflecteerden ook op de gevarieerde mi ies. Zo bevatte de game een stealthmi ie, een verkapte text-adventure, een Double Dragon-achtig stuk, maar ook tal van chaotische ren-en-vlieg-mi ies.
De meest memorabele eindbaas vonden we tijdens het redden van Pierce Washington, een ietwat generieke gangster die in zijn superheldenkostuum erg veel leek op Kung Lao uit Mortal Kombat. Tijdens deze mi ie worden jij en Pierce aangevallen door Saint Flows; blikjes frisdrank. Uiteindelijk resulteert dat in een gevecht met een gigantisch blikje fris dat gekscherend ‘Paul’ word genoemd.
Het eindbazengevecht dat ontstaat zit volgepropt met bizarre actie. Achtereenvolgens bestrijd je het reusachtig blikje suikerdrank met raketten, een helikopter en uiteindelijk als een standbeeld. Dit eindbazengevecht paste perfect in het bizarre karakter van de game. Het mist weliswaar uitdaging, maar dat compenseert het met snelle en humoristische actie.
Ni No Kuni – Guardian of the Worlds
Achter het aanlokkelijke en aandoenlijke uiterlijk van Ni No Kuni schuilde een oertraditionele Japanse RPG die gevaarlijk uitdagend uit de hoek kon komen. Grinden, craften en je partyleden upgraden; alle genreconventies waren veroorloofd om de lastige gevechten te overleven. In de pa ief-actieve gevechten is tactiek vanaf het begin af aan al noodzakelijk, hetgeen bij vlagen voor spannende confrontaties zorgt. Helaas was het vechtsysteem niet helemaal perfect. Het was bijvoorbeeld onbegrijpelijk dat je pas na een uur of 10 de mogelijkheid kreeg om je volledige party te laten blokken. Ook liet de AI van je teamgenoten nogal wat te wensen over.
Desalniettemin was Ni No Kuni een elegant avontuur waar je gemakkelijk tientallen uren in kon steken. Zoals het een echte traditionele Japanse RPG betaamt ging dat ook gepaard met een hoop optionele eindbazen die net een stukje lastiger waren dan de wezens die bij het hoofdverhaal hoorden. De ultieme eindbaas daarbij was Guardian of the Worlds. Alhoewel dit opperwezen relatief gezien zeker niet zo legendarisch of uitdagend was als een Ozma uit Final Fantasy IX of Sephirot uit Kingdom Hearts, bood het gevecht toch een mooie afsluiting van een lange en fijne JRPG-ervaring.
Resogun – Mefitis
Resogun was niet alleen een fantastische shoot ‘em up, het was ook één van de beste launchgames voor de Playstation 4. De kla ieke spelmechaniek blijkt nog steeds enorm verslavend en dankzij de next-gen console was het een gala van exploderende voxels. Als je Playstation Plus eenmaal hebt geactiveerd is het (gratis) downloaden van Resogun een no-brainer.
Het sterke punt van de game is vooral de flow. Resogun wordt op een fijne manier steeds uitdagender, terwijl de multiplier je blijft motiveren om vol in de aanval te gaan. Een level uitspelen voelt als een soort hypnotiserende dans die uitspat in een spectaculaire climax. De eindbazen zijn daarbij van grote waarde, omdat die op een creatieve wijze voor nog een extra laag uitdaging zorgen.
De beste eindbaas vonden we de laatste, in het Mefitis-level. Daarin vechten we met een enorme zwarte kronkel die laserbollen en slangen afschiet. Om die eindbaas te verslaan is het zaak constant op te letten op de kleinste doorgangen om jezelf doorheen te wringen. Het is een hels karwei om deze baas te verslaan, maar het geeft een ultieme voldoening als uiteindelijk de vuurwerkachtige explosie volgt.
Metal Gear Rising: Revengeance – Monsoon
We hadden deze lijst kunnen vullen met alle eindbazen van Metal Gear Rising: Revengeance. Geheel in de traditie van de Metal Gear-franchise geeft deze game namelijk het schoolvoorbeeld voor een goede eindbaas. Die moet namelijk de ultieme test zijn van de geleerde vaardigheden. Elke eindbaas in deze stijlvolle hack ’n slash-titel vereist tactisch gebruik van het uitgebreide vechtarsenaal van Raiden. Het is alleen jammer dat de eindbazen karakterologisch niet dezelfde elan hebben als een Psycho Mantis. Dan was Metal Gear Rising: Revengeance zeker nog meer memorabel geweest.
Als we moeten kiezen, gaan we toch voor Monsoon als beste eindbaas. Niet alleen door het snelle en gevarieerde actiespektakel, maar vooral doordat Raiden alvorens het gevecht mentaal breekt en zijn ware gestoorde karakter toont.
Om Monsoon te verslaan is het noodzakelijk flink gebruik te maken van het uitdagende blok-systeem. Vanachter een stofwolk springt Monsoon namelijk meerdere malen vanuit een onverwachte hoek op je af. Alleen met gerichte precisie en de juiste timing lukt het om een groot stuk damage te voorkomen. Ondertu en gooit de vijandige cyberninja ook met militaire voertuigen die je eveneens alleen kunt ontwijken of blokken. Als de verdediging van Monsoon uiteindelijk open ligt is het heerlijk om wild en chaotisch met je zwaard deze eindbaas in stukken te hakken.