Het was een waar mekka voor liefhebbers van oude games. In het atrium van het museum stonden tientallen games uit de jaren ’70, ’80 en ’90 opgesteld. Er waren consoles zoals de Atari 2600, NES, SNES, Sega Mega Drive, Magnavox Ody ey, Neo-Geo en meer, maar ook stonden er PC’s met games als Prince of Persia en Jazz Jack Rabbit. Daarnaast was er in samenwerking met Eurocade, een Europese meeting van verzamelaars van arcadegames, een arcadehal aanwezig met een divers aanbod aan arcadegames als Dr. Mario, Daytona USA, Space Invaders en Time Crisis. Handhelds ontbraken eveneens niet op de retro game experience: in diverse vitrines stond een enorme collectie handhelds tentoongesteld, van de allereerste handheld (Mattel Electronics Auto Race uit 1977) tot de Game & Watch en de Game Boy.
Het museum Beeld en Geluid had een Donkey Kong-competitie georganiseerd, waar de meest vaardige gamers een high score probeerden te halen om een prijs te winnen. Er kwamen trouwens niet alleen doorgewinterde spelers op de retro game experience af: ouders, kinderen, opa’s en oma’s waren aanwezig en gingen allemaal enthousiast aan de gang met de oude games. Terwijl een vader even weer de Commodore 64 uitprobeerde, zat ernaast zijn zoontje vrolijk Duke Nukem 3D te spelen.
Naast het spelen van oude games was er ook een programma met meer activiteiten. Er waren bijvoorbeeld films te zien over games, zoals de documentaire The King of Kong en Disney’s Wreck-it Ralph. Ook kregen we een mooi overzicht van videogames op de Nederlandse tv: commercials van de Game Boy en SNES bijvoorbeeld, maar ook was er een jonge Martijn Krabbé te zien die het programma Power Play presenteerde. Enthousiast vertelde hij begin jaren ’90 over de games top tien en de indrukwekkende graphics die de spellen hadden. Daarnaast zagen we de aankondiging dat de CDROM-drive naar Nederland zou komen en een item van TweeVandaag (voorloper van EenVandaag) waarin verschillende mensen zich zorgen maakten over ‘gewelddadige en zeer realistische computerspelletjes’ als Mortal Kombat. Een probleem van alle tijden, zo blijkt maar weer.
Arcadegames in de huidige game-industrie
In het programma werd ook aandacht besteed aan gamecultuur en de game-industrie. Gameking Steven Saunders besprak een aantal retro games waarbij hij vooral inging op de waarde die ze tegenwoordig kunnen hebben: een unsealed console die iemand op zolder vindt kan zomaar tienduizenden euro’s waard zijn op Ebay.
Hoewel arcadegames in hun fysieke vorm niet makkelijk meer te vinden zijn, hebben ze nog steeds een zichtbare invloed op een groot aantal hedendaagse games. In een discu iepanel bespraken Peter Drie en (Spil Games), Melinda Jacobs (user experience designer), David Nieborg (game-onderzoeker en journalist) en Eric Diepenveen (Stolen Couch Games) de overeenkomsten tu en arcadegames en de populaire social en free-to-play games. Het laagdrempelige en toegankelijke van arcadegames komt terug: in plaats van 60 euro te betalen voor een game, betaal je nu een paar euro voor een spel dat je vlug en makkelijk kan spelen.
Daarmee lijkt het verdienmodel van social games op dat van een arcadegame: net als dat je vroeger een muntje in moest werpen om verder te spelen, kun je nu betalen voor bepaalde voordelen en extra’s in games zodat je sneller verder raakt. Een groot kritiekpunt dat de panelleden hebben is het ‘pay to win’-model: je wint een game niet door te falen en weer door te zetten, maar door te betalen. Je kunt bijna niet verliezen in een Facebookgame, in plaats daarvan moet je vaak veel wachten. Volgens Eric Diepenveen moet je het perfecte punt van frustratie vinden om mensen zover te krijgen dat ze vrienden uitnodigen of betalen voor je game: het gaat om het vinden van de juiste balans, zodat mensen niet stoppen met spelen. De panelleden vragen zich af of dit de toekomst van gamen is: zal GTA 6 of GTA 7 straks free-to-play zijn, waarbij we moeten betalen voor een auto?
Het verdienmodel is niet de enige invloed die arcadegames hebben op de huidige spellen: volgens David Nieborg herhaalt de geschiedenis zich constant. Een spel als Candy Crush is niet nieuw: daarin zitten allerlei gameplay-elementen van games als Bejeweled en Dr. Mario. Retrogames zijn zo intere ant omdat je zo de wortels en eerste invloeden terugziet van de games van nu. De korte se ies waarin je meteen in het spel duikt en vaak opnieuw speelt zie je nu veel terug bij indie games als Super Crate Box: kleine games die de charme van een arcadegame hebben.
Retrogames zijn weer terug van weggeweest. Dat blijkt niet alleen uit de invloeden die we in hedendaagse games terugzien, maar ook uit de drukte bij de retro game experience, dat hopelijk niet de laatste tentoonstelling van retrogames is geweest in Nederland!
Bekijk meer over de expositie op: http://www.beeldengeluid.nl/retro-game-experience