Zo doordrenkt met meligheid als Theme Hospital zijn nog maar weinig games. En dat terwijl ziekenhuizen in de regel bijzonder serieuze aangelegendheden zijn. Als manager van een gebouw waar patiënten gezond vertrekken of binnen de muren hun laatste adem uitblazen, is het je taak om de dagelijkse waanzin zo soepel mogelijk te laten verlopen. Daar heb je veel personeel voor nodig zoals dokters, zusters, receptionisten en klusjesmannen, maar natuurlijk ook de nodige medische faciliteiten.
Geen doorsnee
Aan een simpele blinde blindedarmontsteking of een doodgewone tumor doet Theme Hospital niet. Transparantie (een aandoening die de patiënt onzichtbaar maakt), extreem opgezwollen tongen en een besmettelijke hersenkwaal waardoor de patiënt denkt dat hij Elvis Presley is, behoren tot de diagnoses die de artsen in je ziekenhuis stellen. Maar de meligheid gaat verder dan de ziektes en de bizarre behandelmethodes. De korte omschrijvingen van potentiële personeelsleden zijn bijvoorbeeld ook een bron van vermaak. Minder vlugge dokters worden al snel als lui omschreven en hun eigenzinnige hobby’s zoals overdag tv kijken of het laten van scheten worden allemaal in hun cv’s uit de doeken gedaan.
Door al dat flauwe gedoe zou je bijna gaan denken dat een ziekenhuis runnen in Theme Hospital een makkie is. Niets is echter minder waar. Zorgen dat je gasthuis niet ondergekotst wordt, de muizenpopulatie niet uit de hand loopt en het aantal ontevreden patiënten tot een minimum blijft is een helse klus. In tegenstelling tot soortgelijke games waarin je na een paar handelingen vooral toe moet kijken hoe je creatie zich verder ontwikkelt, vraagt Theme Hospital veel vaker je aandacht. Je ziekenhuis oogt als een mierenhoop waarin patiënten en personeel kriskras langs elkaar heen rennen. Nieuwe klinieken om te bouwen, onbekende ziektes om te genezen en belangrijke ethische vraagstukken om je over te buigen horen er allemaal bij.
Geen fulltime baan
Waag je een gokje op een nieuw medicijn met de kans dat de behandeling niet aanslaat en mi chien wel dodelijke gevolgen heeft? Investeer je vooral in nieuwe apparatuur of krijgt goed personeel je voorkeur? Bespaar je kosten door de verwarming wat lager te zetten of door een klusjesman te ontslaan? Om de druk nog verder op te voeren komt er om de zoveel tijd ook nog eens een VIP op bezoek die je ziekenhuis beoordeelt of wordt er een helikopter vol spoedgevallen voor de ziekenhuisdeuren neergezet.
Dat Theme Hospital ondanks de druk die constant op de speler wordt gelegd niet aanvoelt als een baan komt ongetwijfeld door het simpele gegeven dat de game je steeds met iets anders weet bezig te houden. Lastige besli ingen maken hoort erbij, maar je bent minstens zoveel tijd kwijt aan het bouwen en inrichten van ieder kantoortje, kamer en kliniek. Onder begeleiding van de bijzonder funky soundtrack voelt bepalen waar een bureau, radiator of ladekast komt te staan net zo rustgevend als in De Sims.
Dat je in de kamer van een psychiater niet alleen een sofa en een fauteuil kan neerzetten, maar ook een model van een skelet en een boekenkast, zijn de kleine details waarin deze game zo enorm in uitblinkt. De mogelijkheid om de toetsen van de faxmachine in te drukken wanneer je belangrijke berichten binnenkrijgt of de muizen die door de gangen van je ziekenhuis rennen neer te schieten; het zijn geniale kleine toevoegingen. Theme Hospital straalt ondanks zijn serieuze uitgangspunt pure lol uit.
Met echte ziekenhuizen of het genezen van ziektes heeft Theme Hospital eigenlijk weinig te maken, maar dat mag de pret niet drukken. Integendeel, met een eigenzinnig gevoel voor humor en een constante spanningsboog is Theme Hospital een simulatiegame zoals die tegenwoordig niet meer gemaakt wordt.