Reload: Starwing | Gamer.nl

Reload: Starwing | Gamer.nl

Technische hoogstandjes zien er een paar jaar later zelden goed uit, maar Starwing - of Star Fox, zoals de game buiten Europa heet - is met de jaren eigenlijk alleen maar mooier geworden. Met behulp van de in de cartridge ingebouwde FX-chip werden er voor die tijd bijzonder indrukwekkende 3D-graphics op het scherm getoverd. De vlakke polygonen – die met enige fantasie inderdaad wel op ruimteschepen lijken - zijn meer dan twintig jaar later ineens bijzonder stijlvol. 

Starwing voelt in een tijd van vloeiende framerates en fantastische resoluties gek genoeg nog steeds als een game die de grenzen van wat mogelijk was in games verlegt. De game loopt niet bepaald vloeiend en vijanden duiken net zoals obstakels pas vrij laat in je zicht op. Alle logica stelt eigenlijk dat Starwing verschrikkelijk verouderd is, maar vandaag de dag voelt de game bijna als een low-fi kunstwerk. Een stukje oude technologie die wat stijl betreft door veel indiegames nog steeds nagebootst wordt. 

Nooit verschenen vervolg

Dat Starwing nu mi chien een beetje verouderd is doet natuurlijk niets onder aan het feit dat de game in zijn tijd kritisch en commercieel gezien een groot succes was. Een direct vervolg met dezelfde, maar dan iets meer verfijnde techniek lag daarom voor de hand. Het Britse Argonaut Software werd daarom in de jaren ‘90 aangewezen om aan een ambitieus vervolg te werken. 

Starwing

Die game zou op verschillende vooruitstrevende manieren voort hebben moeten bouwen op de vrij simpele fundering die Starwing destijds wist neer te zetten. Met een kaartscherm, een Arwing die in een wandelende tank kon veranderen en veel meer nieuwe personages had dit in ieder opzicht een gigantische verbetering op het origineel moeten worden.

Miyamoto zelf stak daar echter rond het einde van de ontwikkeling een stokje voor. Zijn redenering daarvoor klinkt vandaag de dag mi chien onlogisch, maar gezien de gigantische stap die Nintendo die periode ging zetten is het niet eens zo gek. Om zichzelf niet in de weg te zitten met een relatief primitieve 3D-game werd besloten om Star Fox 2 te annuleren. De N64, die de derde dimensie een stuk beter in beeld wist te brengen, zou een betere demonstratie van de technologie zijn. 

Reïncarnatie

Om die reden werd het praktisch voltooide en al aan het publiek getoonde Star Fox 2 voor de SNES niet officieel uitgebracht. Slimme spelers hebben in de loop der jaren echter manieren gevonden om de game speelbaar te krijgen. Ondanks de verouderde graphics leverde dat toch enkele intere ante ontdekkingen op. Veel elementen die het paar jaar later verschenen Lylat Wars – Star Fox 64 als je buiten Europa woont – kenmerkte, vonden eigenlijk hun oorsprong in Star Fox 2. De tegenhangers Star Wolf en All-Range mode zijn allebei afkomstig uit het nooit uitgebrachte tweede deel. Ook het in april te verschijnen Star Fox Zero heeft met de transformerende Arwing wat te danken aan zijn verdwenen voorganger.

De kans dat Star Fox 2 ooit in officiële capaciteit verschijnt op de Nintendo eShop is helaas niet groot. Door allerlei gerechtelijke problemen met het inmiddels failliete Argonaut Games zou dat een te grote onderneming zijn voor een game die al door al zijn nakomelingen is kaalgeplukt. Als we willen terugblikken op Star Fox’s vroegere avonturen kunnen we dus beter kijken naar Starwing. 

Thunderfox

Want hoewel Star Fox 2 veel elementen introduceerde die andere games in de serie gretig overnamen, had het eerste deel voor zijn tijd ook aardig wat intere ante ideeën. Levels met verschillende eindes die bepalen hoe moeilijk de rest van de mi ies worden bijvoorbeeld. En wat te denken van het onderling kletsende team van Star Fox die na al die jaren nog steeds samenwerken. Dit team prijkte op de voorkant van de hoes in poppenvorm. Een idee dat Miyamoto kreeg naar aanleiding van Thunderbirds, een serie die hij naar eigen zeggen zeer waardeerde. Dat de personages in het spel er compleet anders uitzagen doet er niet eens toe. De voorkant van het doosje sprak zo tot de verbeelding dat deze stijl terug is te vinden in de latere games.

Hoewel Star Fox enkele uitstapjes naar andere genres heeft gemaakt, onder andere met een Zelda-achtige adventure in de vorm van Star Fox Advenrures, blijft de fundering die werd gelegd met Starwing toch wel het sterkste. Niet voor niets blijft men voor nieuwe games steeds weer terugkeren naar de gameplay die hierin werd geïntroduceerd. Ook het in april te verschijnen Star Fox Zero heeft met de op poppen lijkende personages en levels met meerdere eindes overduidelijk inspiratie gehaald uit de eerste game. Gezien het feit dat die titel nog altijd uitstekend in elkaar steekt en met zijn grote polygonen op de best mogelijke manier mooi oud is geworden, is dat geen gekke ontwikkeling. 

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou