Een sluipgame is daar het logische format voor, maar dit genre heeft zo zijn haken en ogen. Als je de spanning van ongezien rondneuzen en bijna betrapt worden goed wilt overbrengen moeten er bepaalde consequenties verbonden zijn aan ontdekt worden. Tegelijkertijd is er niets irritanter dan je geduldig uitgevoerde plan nog een keer moeten uitvoeren. De balans vinden tu en deze twee uiterste is waar Mark of the Ninja in uitblinkt.
2D Ninja
Het spel weet op slimme manieren veel van die frustratie te voorkomen en tegelijkertijd geeft het spel je echt het gevoel dat je een meesterlijke sluipmoordenaar bent. Het perspectief is daar een belangrijk onderdeel van. Mark of the Ninja is een gedetailleerd geanimeerde sluipgame in 2D en dat heeft zo zijn voordelen. Plotseling zelf beslopen worden door een bewaker is er bijvoorbeeld niet bij want in de levels heb je altijd een duidelijk overzicht van waar de kritieke punten liggen. Een patrouillerende bewaker bijvoorbeeld of een loszittend stuk vloer dat afbrokkelt en daarmee geheid de aandacht trekt.
Het spel blinkt uit in je een constant gevoel van overzicht te geven. Met cirkels wordt het geluid dat je veroorzaakt aangegeven en wanneer je als ninja zo goed als onzichtbaar bent verdwijnt alle kleur uit je personage. Mark of the Ninja geeft je zo veel hulpmiddelen om ongezien te blijven dat zelfs de meest knullige sluipmoordenaar nog succesvol een moord kan plegen.
Ninja-waardig
Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat je het als ninja makkelijk hebt in dit spel. Terwijl je door ventilatieschachten kruipt, nietsvermoedende bewakers in vallen laat lokken en de lichten saboteert brengt Mark of the Ninja je in steeds lastigere situaties. Opgesloten in een ruimte met zwaar bewapende soldaten waarin ontdekt worden gelijk staat aan de dood is geen pretje, maar test wel je capaciteiten als ninja. Het spel beloont de speler ook voor ninja-waardig gedrag. Gespot worden of bewakers die de lichamen van hun compagnons ontdekken leveren allemaal strafpunten op.
Punten kunnen namelijk ingewi eld worden voor het uitbreiden van het arsenaal van je ninja. Met meer valstrikken en afleidingen is ongezien wegkomen met moord en inbraak iets dat uiteindelijk steeds makkelijker wordt.
Niet iedere verhalende mi ies draait overigens om het uitschakelen van een specifiek doelwit. Sabotage of diefstal is minstens zo vaak de opdracht. Om een wolkenkrabber binnen te dringen moet je bijvoorbeeld eerst alle vormen van beveiliging uitschakelen, te beginnen met een brommende generator die het gebouw van stroom voorziet. Net zoals in de Batman Arkham-games is de schrik die je hiermee de nietsvermoedende beveiligers aanjaagt cruciaal om ze één voor één uit te schakelen.
Een vijand ondersteboven ophangen aan een lantaarnpaal om zijn collega in paniek te laten raken waardoor hij precies in je valstrikt loopt – plannen bedenken en succesvol uitvoeren is wat stealth-games in het algemeen en Mark of the Ninja in het bijzonder zo fijn om te spelen maakt. Dat Mark of the Ninja zo goed werkt als voor het merendeel te danken aan de onafhankelijke ontwikkelaar Klei, die gezien hun andere stealth-game Invisible Inc. duidelijk grip hebben op wat deze games zo tof maakt. Geen andere game weet je zo het gevoel te geven dat je een stille en stijlvolle ninja als Mark of the Ninja.