Halo 3 wist in 2007 alle verwachtingen waar te maken en dat is knap. In die jaren stond Halo haast synoniem voor Xbox, meer dan tegenwoordig het geval is. Deel één herdefinieerde als lanceertitel van de originele Xbox shooters op de console, Halo 2 tilde dat naar een volgend niveau als eerste serieuze Xbox Live-titel. Maar op de Xbox 360 duurde het bijna twee jaar voordat die iconische gregoriaanse mannenkoren uit de speakers galmden. De vraag naar een AAA-game, nee, naar een Halo, was enorm. De verwachtingen van de fans torenhoog. De mediacampagne van Microsoft gigantisch. En Bungie? Bungie leverde waar iedereen op zat te wachten.
Verhaal zonder teleurstellingen
Het is dat Bungie zichzelf enkele jaren later nog eens dunnetjes overtrof met Halo: Reach, anders zou Halo 3 met recht hun magnum opus op de Xbox 360 zijn. Dat terwijl Halo 3 op gebied van gameplay niet bepaald grensverleggend was. Er is dan ook weinig reden om tien jaar later de (destijds overigens meer dan uitstekende) multiplayermodus op te starten. Nee, tien jaar later herinneren we ons toch met name de singleplayercampagne van Halo 3.
Qua verhaal is dit de apotheose van de serie, een waardig slotstuk van de originele trilogie en het perfecte goedmakertje na het toch ietwat zure (einde van) Halo 2. In Halo 3 komen alle lijntjes van de Covenant, de Flood, Arbiter en natuurlijk Master Chief en Cortana perfect samen tot een zinderend slotstuk dat je tot het einde vasthoudt. Het einde is bevredigend en sluitend, maar houdt tegelijkertijd ook de deur op een klein kiertje voor een vierde Halo, die vijf jaar later dan ook zou verschijnen.
Bestorming van de Citadel
Niet alleen verhalend zit Halo 3 goed in elkaar, ook voor de levels trekt Bungie álles uit de kast. We vechten op Aarde in jungles, tu en de brokstukken van een neergestorte Space Elevator, in buitenaardse schepen, op de majestueuze Ark en opnieuw op een Halo. Stuk voor stuk intere ante locaties die een hoog tempo in de game houden. Het ultieme hoogtepunt van Halo 3 en mi chien wel de hele serie is het legendarische level The Covenant, waarin we op de Ark de Citadel bestormen waar de Prophet Truth de Halo-ringen dreigt te activeren. Bungie schotelt ons een strandlanding voor, we nemen plaats in een Warthog, Scorpion én Hornet en vechten we met maar liefst twee Scarabs, om even later zij aan zij met de Arbiter én de Flood tu en de hologrammen van Halo-ringen ons een weg richting de laatste Prophet te banen. Uiteraard dit alles onder begeleiding van de sfeerbepalende symfonieën van Marty O’Donnell. Het is alles wat Halo Halo maakt, op indrukwekkende wijze in één level gepropt. Het is makkelijk om te vergeten dat we daarná nog als toetje de game afsluiten met een kenmerkende Warthog-race-tegen de klok, die overigens perfect is om je gloednieuwe geluidsinstallatie mee te testen.
Ironisch genoeg zijn al die zinderende hoogtepunten uit Halo 3 nu, tien jaar later, de meest achterhaalde momenten uit de serie. De eerste twee games werden immers voor hun tiende verjaardag opnieuw uitgebracht als Anniversary-editie. Bij Halo 2, als onderdeel van The Master Chief Collection, werden ook nog eens alle tu enfilmpjes volledig opnieuw gemaakt. In Halo 3 ligt er nog meer nadruk op verhaalvertelling met belangrijke scènes met Chief, Cortana, de Arbiter, Truth, Miranda Keyes en Sgt. Johnson; scènes die heden ten dage wel erg houterig aandoen. Het zou geen straf zijn geweest om te zien wat Blur Studio, die ook de filmpjes voor Halo Wars 1 en 2, en Halo 2: Anniversary verzorgde, van deze pivotale momenten uit de serie had kunnen maken.
Backwards compatible
Daar staat tegenover dat Halo 3 nog goed speelbaar is. Niet alleen is de game onderdeel van het in 2014 verschenen Halo: The Master Chief Collection, ook kun je dankzij backwards-compatibiliteit gewoon het Xbox 360-schijfje van Halo 3 in je Xbox One schuiven. De Xbox 360-versie is ook te downloaden in de Store op de Xbox One. En als we dan het level The Covenant spelen concluderen we toch dat, ondanks dat we graag wat moderner ogende tu enfilmpjes hadden gezien, Halo 3 eigenlijk helemaal geen Anniversary-editie nodig heeft om nog steeds een feest vol vuurwerk te zijn.