StarCraft II

Toen StarCraft II vorig jaar voor het eerst te vinden was op Major League Gaming (MLG) kende het nog maar 60 spelers die het gevecht met elkaar aangingen. Eenieder van hen wilde als eerste tot Starcraft II-kampioen gekroond worden. Uiteindelijk nam de Canadese Proto -speler Chris ‘Huk’ Loranger van Team Liquid de kroon door consistente resultaten te behalen. Dit jaar kende MLG echter vier keer zo veel deelnemers; 220 spelers wilden in de voetstappen treden van Huk. Vooral ook omdat, na het succes van het voorafgaande seizoen, meer eer en prijsgeld te halen was dan ooit tevoren. Texas kende nieuwe records en indrukwekkende wedstrijden tu en grote namen en onbekende spelers die een naam voor zichzelf wisten te maken.

Dallas kende een moeilijke kwalificatieronde waarin veel grote namen hun einde kenden voordat het toernooi van start kon gaan. Zo vond Manuel ‘Grubby’ Schenkhuizen, een van de weinige profe ionele Nederlandse spelers die enkele maanden geleden van Warcraft III naar StarCraft II is overgestapt, en Abdulaziz ‘Cruncher’ Abed uit Amerika hun betere in spelers die al sinds de bèta het spel speelden. Gelukkig waren er ook nieuwkomers, onder wie de Zuid-Koreaanse MinGyun ‘Moonan’ Kim van team FXO die wist te overtuigen. Het behalen van de kwalificatie was een grote prestatie, maar uiteindelijk wist hij zelfs een top 8-positie te winnen door de veteranen uit te schakelen.

Het waarschijnlijk meest noemenswaardige was de prestatie van de Zweedse Proto -speler Johan ‘Naniwa’ Lucchesi, die voor het eerst aan een toernooi van Major League Gaming meedeed. De verwachtingen lagen hoog, maar niemand had verwacht dat Naniwa tot aan de finale geen enkele keer een wedstrijd zou verliezen. Keer op keer wist hij grote namen met 2-0 te verslaan, waardoor hij met 24 achtereenvolgende overwinningen een nieuw record opzette binnen de MLG. Pas in de finale wist de Canadese Proto -speler Jonathan ‘Kiwikaki’ Garneau twee wedstrijden van Naniwa te winnen, maar bleek Naniwa uiteindelijk alsnog te sterk en won hij ook de finale met een overtuigend resultaat: 4-2. Kiwikaki zette echter ook een record op: voor het sinds SCII was geïntroduceerd stond dezelfde speler voor de tweede keer achter elkaar in de finale.

Call of Duty: Black Ops

Het Black Ops-toernooi van Dallas was een ware achtbaanrit vol spannende wedstrijden en grote verra ingen. Quantic Gaming, een sponsor van verschillende grote teams, nam zelfs met twee teams deel aan MLG Dallas: Quantic Leverage en Quantic Influence. Jonge, onbekende teams wisten te overtuigen en bewezen dat talent en wilskracht wel degelijk ervaring kan overtreffen.

Quantic Leverage wist overtuigend de finale te bereiken door elke tegenstand geheel uit te schakelen. Na voorafgaande prestaties van Quantic Leverage was er bijna geen twijfel mogelijk dat Leverage zonder moeite de finale zou bereiken. Toen ze echter op Resistance, een jong team dat als underdog gezien werd, stootte, werd Leverage - ter verbazing van iedereen - indrukwekkend uitgeschakeld. Leverage speelde ongekend slecht en Resistance liet door het toepa en van agre ieve tactieken en dominante controle van de maps zien dat ze niet te onderschatten waren.

Leverage moest het toernooi voortvoeren in de Losers Bracket, waar het gelukkig weer kon aanknopen aan eerdere prestaties. Wederom zonder veel moeite wisten ze uiteindelijk uit het dal te klimmen om in de finale voor de tweede keer tegen Resistance te moeten spelen. Het leek een geheel andere wedstrijd: Resistance speelde sterk, maar Leverage wist overtuigend en verdiend te wedstrijd met 4-0 voor zich te besli en. Beide teams gaan nu als favoriet naar Columbus en moeten daar aan hun prestaties weten aan te knopen. Noemenswaardig was ook Optic Gaming, die de derde plaats wist te behalen. Ondanks het feit dat een belangrijke speler, Rambino, kort voor het toernooi afscheid nam wist zijn plaatsvervanger, Nadeshot, met consistente prestaties zijn team naar de derde plek te helpen.

Halo: Reach

Halo: Reach bewees ook weer in Dallas dat het qua entertainmentwaarde zeker niet onderdoet aan Call of Duty. Ook in Reach ontstond een strijd tu en de underdogs en de favorieten, en ook hier wisten teams zoals THO indruk te maken. Waar ze voorheen nog als underdog gezien werden, draaiden ze in Columbus meemet de top. De winnaar was echter Status Qu,o die niet alleen als een sterk team fungeerde, maar eveneens bewees dat individuele kwaliteiten wel degelijk een verschil kunnen maken in belangrijke wedstrijden.

De waarschijnlijk spannendste tijd had Impact, die als underdog zijn weg naar de top moest vechten. Ze wisten Final Bo , een van de meest prestigieuze en bekende teams uit de scène, te verslaan. Daardoor werd al snel duidelijk dat ze niet tevreden zouden zijn met enkel een goed toernooi gespeeld te hebben. Met maar een enkele tegenslag tegen Soul wisten ze het in de finale van de Winners Bracket op te nemen tegen Status Quo. Beide teams gingen gelijk op en het was duidelijk te zien dat Impact zijn underdogrol eens en voor altijd kwijt wilde door de overwinning te halen, maar ondanks een goede wedstrijd door Impact, mocht Status Quo door naar de finale. Een nauwe 3-2 bewees echter dat beide teams tot de top behoren.

Impact liet zich niet naar beneden halen door de tegenslag en wist na zijn verlies de moraal weer omhoog te halen door Believe the Hype overtuigend te verslaan. Daardoor stond er een tweede ontmoeting met Status Quo op ze te wachten. Ondanks een goede prestatie in de eerste wedstrijd leek Impact buiten adem te zijn, waardoor Status Quo ietwat makkelijker dan voorheen de overwinning wist te behalen.

Het eerste toernooi van het jaar heeft voor veel verra ingen gezorgd en bewees dat grote toernooien de elektronische sport alleen maar goed doen. Niet alleen de spelers hebben voor entertainment gezorgd; ook de organisatie heeft er een waar spektakel van gemaakt. De verwachtingen voor het tweede toernooi van het jaar, van 3 tot 5 juni in Columbus, zijn hoogespannen.Teams en spelers hebben nu een naam voor zichzelf gemaakt, waardoor jonge, onbekende spelers door middel van goede resultaten de kroon willen afnemen. De elektronische sport is echter steeds in beweging en elke speler en elk team kent zijn hoogte- en dieptepunten. Voor de topteams is het dus belangrijk om zo consistent mogelijk te presteren, terwijl het voor de onbekende spelers juist de uitdaging is door middel van ingenieuze tactieken en wilskracht de underdogpositie kwijt te raken.